Του Γ. Λακόπουλου από το anoixtoparathyro.gr
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την 15η Απριλίου 2021. Για να κατανοήσουμε τις ακριβώς πέτυχε στην Άγκυρα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, πρέπει να πάμε λίγο πίσω με τρεις συγκεκριμένες αναφορές.
Πρώτη: Στην παρθενική συνάντηση που είχε, ως νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Αμερική, με τον Ταγίπ Ερντογάν δεν έκανε ούτε νύξη για την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ήταν η επιτομή του κατευνασμού.
Στη δεύτερη συνάντησή τους στο Λονδίνο, μετά από 90 λεπτά συζήτηση, μίλησε για «καλή θέληση και από τις δυο πλευρές». Ακολούθησαν οι σημιτικού τύπου αναφορές του σε «διαφορές» και σε «θαλάσσιες ζώνες», αλλά και οι αποκαλύψεις για μυστική διπλωματία, ερήμην του υπουργείου Εξωτερικών.
Δεύτερη: Το 2017, όταν ήλθε στην Αθήνα ο Ταγίπ Ερντογάν για συνομιλίες με τον Αλέξη Τσίπρα, κατά την επίσκεψη του στον Προκόπη Παυλόπουλο, παραβίασε τα συμφωνηθέντα και αναφέρθηκε -σε ζωντανή μετάδοση- στη συνθήκη της Λοζάνης, που… πάλιωσε. Για να εισπράξει στον αέρα την απάντηση Παυλοπούλου ότι «η Λοζάνη δεν αναθεωρείται».
Τρίτη: Πρώτα στο «Βελλίδειο» -με την μοναδική ομιλία του μετά την πρωθυπουργία -και πρόσφατα με την απάντησή του στον Κ. Σημίτη για τον Ελσίνκι, ο Κώστας Καραμανλής ανέδειξε την παραδοσιακή πολιτική της παράταξης του- και της χώρας- όπως την ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του.
Επισήμανε ότι δεν νοείται υποχώρηση σε πιέσεις «εταίρων και συμμάχων» για «να τα βρούμε με την Τουρκία» – φέρνοντας με ένταση στο προσκήνιο την εθνική γραμμή: η μόνη διαφορά με την Άγκυρα είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Ο υπουργός Εξωτερικών μπροστά στην πρόσκληση από τον Τσαβούσογλου, δεν θα έβρισκε καλύτερη ευκαιρία να αποσαφηνίσει την ελληνική θέση. Ανάμεσα στις αποκλίνουσες αντιλήψεις του Μεγάρου Μαξίμου από τη μια πλευρά και του Καραμανλή από την άλλη.
Ο Πρωθυπουργός μένει πίσω
Οι καθαρές τοποθετήσεις Δένδια επί τουρκικού εδάφους, τόσο για το ιστορικό πλαίσιο δικαίου που ορίζει τις σχέσεις γειτονίας Ελλάδας -Τουρκίας όσο και για την θέση ότι η μόνη διασυνοριακή διαφορά μεταξύ των δυο χωρών είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, κλόνισαν την τουρκική διπλωματία, αλλά και κάποιους στην Αθήνα.
Εκ των πραγμάτων επισκιάζουν και τις διατυπώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αφήνουν περιθώριο για άνοιγμα της ελληνικής πολιτικής και σε άλλα θέματα.
Επιπλέον ανατινάζουν το κλίμα συγκατάβασης, αν όχι συμβιβασμού, που καλλιεργούν συγκεκριμένοι κύκλοι. Όπως η πρόσφατη πρωτοβουλία που έφερε τον Σημίτη και το Ελσίνκι στο προσκήνιο. Όλα αυτά έφτασαν το τέλος τους, με όσα ειπε ο Δένδιας σ’ αυτή η συνέντευξη.
Οι παροικούντες την κυβερνητική Ιερουσαλήμ, τονίζουν ότι αντικειμενικά «ο Πρωθυπουργός μένει πίσω» μετά τις εναργείς διατυπώσεις του υπουργού Εξωτερικών.
Αν ισχύουν οι πληροφορίες, που ενίσχυσαν πολλές ενδείξεις, για «παράλληλη διπλωματία» από το Μέγαρο Μάξιμου, για αναζήτηση σημείων ελληνοτουρκικού συμβιβασμού -που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ελληνικές υποχωρήσεις- όσοι κινούνται αυτό το πλαίσιο είναι υποχρεωμένοι να αναθεωρήσουν τη στάση τους.
Η σπουδή του Μεγάρου Μαξίμου
Οι απαντήσεις Δένδια στον Τσαβούσογλου έχουν οιονεί διακηρυκτικό χαρακτήρα.
Δεν δεσμεύουν απλώς τη χώρα στη μη παρέκκλιση από την πάγια εθνική γραμμή, αλλά και συσπειρώνουν τον ελληνικό λαό στην υπεράσπιση αυτής της πολιτικής. Ως ένδειξη και της διάθεσής του να υπερασπιστεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αν απειληθούν.
Η σπουδή του Μεγάρου Μαξίμου να διαρρεύσει ότι ο υπουργός Εξωτερικών «εκτελούσε εντολές» του Πρωθυπουργού -υπήρξε τόσο αδέξια ώστε πρόδιδε αμηχανία. Άλλως, προς τι η επισήμανση του αυτονόητου;
Αντικειμενικά η αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών υποχρεώνει όποια άλλη πολιτική -και το θεωρητικό κατασκεύασμα «συμβιβασμός για να αποφύγουμε τον πόλεμο» που διακινούν διάφοροι- να υποχωρήσουν.
Έμπειροι διπλωμάτες διακρίνουν ότι το πρόσφατο διπλωματικό φιάσκο του Πρωθυπουργού στη Λιβύη ενεργοποίησε αντανακλαστικά.
Πάντως κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Μητσοτάκη μετά τη συνέντευξη Δένδια. Όλα συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι πρώτη φορά υπουργός Εξωτερικών αφήνει πίσω τον Πρωθυπουργό, σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα.
Σίγουρα ακυρώνει τις προθέσεις- αν κριθεί από την έμμεση προαναγγελία του άπειρου Γεραπετρίτη- για συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν, υπολογίζοντας ότι όλα βαίνουν κατά τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου.
Όπως και για πρώτη φορά Πρωθυπουργός … «καρφώνεται» διαρρέοντας ότι… συνεχάρη τον υπουργό του, επειδή έκανε τη δουλειά του. Όλοι κατάλαβαν γιατί σπεύδει να μπει στο κάδρο… δίπλα στον Δένδια.