Γράφει ο Ισιδωρος Καρδερινης
Ω ηρωικέ αρχιστράτηγε Γεώργιε Καραϊσκάκη
Εσύ ήσουν της καλογριάς ο γενναιόψυχος γιος
Που μες στου αγριεμένου χειμώνα το φαρμάκι
Με τα βουνά χιονοσκέπαστα πρόβαλες σαν αετός.
Στης Αράχωβας την πολυήμερη σκληρή μάχη
Νίκησες με μεγαλειώδη στρατηγική την Τουρκιά
Λουλούδια πέφταν απ’ τ’ ουρανού τη ράχη
Και γιορτάζανε χαρούμενα τα ρόδινα πουλιά.
Χίλιοι πεντακόσιοι εχθροί έπεσαν νεκροί
Τα κεφάλια τους τα έστησες σε μια πυραμίδα
Ανάμεσά τους και τέσσερις Τούρκοι αρχηγοί
Κι απ’ του ήλιου τα χείλη μια χρυσή αχτίδα.
Ω θρυλικέ αρχιστράτηγε Γεώργιε Καραϊσκάκη
Της ονομαστικής σου γιορτής την ανθηρή μέρα
Μες στου Αγίου Νικολάου το μουντό εκκλησάκι
Έσβησες από κείνη την καταραμένη σφαίρα.
Τον άδικο χαμό σου θρήνησε όλος ο λαός
Νέοι και γέροι είχαν γεμίσει δάκρυα στα μάτια
Των γυναικών δεν σταματούσε διόλου ο κοπετός
Κι οι γκριζόμαυρες καρδιές είχαν γίνει κομμάτια.