Του Πασχάλη Τσολάκη
Το μεγάλο λάθος του Μητσοτάκη είναι ότι δεν διαβάζει και δεν διδάσκεται από την πολιτική ιστορία του τόπου. Είναι πρωθυπουργός αλλά δεν κυβερνάει, ούτε εξουσιάζει. Φόρεσε μόνος του το «στέμμα» του ηγεμόνα, έφτιαξε αυλοκόλακες, μυστικοσυμβούλους, ελέγχει όλα τα μέσα ενημέρωσης, αρέσκεται να τον κολακεύουν και να υποκλίνονται μπροστά του και επιβάλει το αλάθητο των επιλογών του.
Κυβερνήτης ήταν ο Καποδίστριας, ο Ελ. Βενιζέλος, παρά τα λάθη τους, ως πολιτικοί άντρες.
Ηγέτης ήταν ο Κ. Καραμανλής. Είχε διεθνές κύρος, είχε πολιτική ατζέντα, είχε στόχους και προτεραιότητες και ενέπνεε τον σεβασμό στους βουλευτές του. Είχε οξύτητα πνεύματος και διορατικότητα. Έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, αναγνώρισε το Κ.Κ.Ε, έβγαλε τη χώρα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, κρατικοποίησε την ολυμπιακή του Ωνάση, τις τράπεζες Ανδρεάδη και τα διυλιστήρια Νιάρχου, είχε κοινωνική πολιτική και δημιούργησε στην κοινωνία για πολλά χρόνια το λεγόμενο Καραμανλικό ρεύμα. Έγραψε την δική του πολιτική ιστορία.
Ηγέτης ήταν ο Α. Παπανδρέου. Είχε διεθνές κύρος, είχε πολιτικό όραμα, τον σεβόντουσαν οι βουλευτές του. Δημιούργησε το ΕΣΥ, αναγνώρισε την Εθνική αντίσταση, είπε το περίφημο «Βυθίσατε το Χώρα» είχε κοινωνικές ευαισθησίες και δημιούργησε για πολλά χρόνια το λεγόμενο παπανδρεικό ρεύμα. Είχε τεράστιο πολιτικό εκτόπισμα και δεν ενέδιδε εύκολα σε πιέσεις, είτε εσωτερικές είτε εξωτερικές. Είχε ρητορική δεινότητα και άριστο πολιτικό κριτήριο. Έγραψε τη δική του πολιτική ιστορία.
Καλός πρωθυπουργός υπήρξε ο Καραμανλής ο νεότερος. Μίλησε για επανίδρυση του κράτους και νταβατζήδες που λυμαίνονται τη χώρα, αλλά στην πράξη, για λόγους που η ιστορία θα γράψει, δεν το πέτυχε. Προσπάθησε να περάσει το βασικό μέτοχο, το νόμο δηλαδή που θα ρύθμιζε το τηλεοπτικό πεδίο. Πάλεψε τον αγωγό Μπουρκάς -Αλεξανδρούπολη, έβαλε βέτο στο ΝΑΤΟ. Τα δύο τελευταία ήταν που επίσπευσαν την πτώση του. Κι εδώ η ιστορία θα γράψει τα γεγονότα. 13 χρόνια μετά την πτώση του, βουλευτές της Ν.Δ , πολιτευτές και στελέχη αποκαλούνται ακόμα Καραμανλικοί.
Καλός Πρωθυπουργός υπήρξε ο Τσίπρας, ο νεότερος στα 100 τελευταία χρόνια. Κυβέρνησε σε καθεστώς πτώχευσης, μνημονίων και ανταπεξήλθε περίφημα σε ένα αρνητικό περιβάλλον τόσο ευρωπαϊκά όσο και εσωτερικά. Με σαφή κοινωνικό προσανατολισμό, με δύσκολες αποφάσεις και ο μόνος που άφησε αποθεματικό πλεόνασμα. Έχει δυνατό πολιτικό λόγο και σαφή πολιτική κατεύθυνση. Αυτό που του αναγνωρίζεται από όλους είναι ότι είναι ένα κόμμα μόνος του!
Οι υπόλοιποι ήταν με μηδενικό ή αρνητικό πρόσημο. Ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να χαρακτηριστεί ως ίσα βάρκα ίσα νερά. Ο Σημίτης ίσως ήταν από τους χειρότερους. Τα σκάνδαλα που αποκαλύφτηκαν τα ύστερα χρόνια, με κορυφαίους υπουργούς του να εμπλέκονται, τα γεγονότα στα Ίμια που γκριζάρισαν περιοχές, ο τρόπος που μπήκε η χώρα στο Ευρώ και πολλά άλλα ανάγκασαν τον Καραμανλή να τον αποκαλέσει «Αρχιερέα της διαπλοκής». Ο Παπανδρέου Γ. τον κυνηγάει η σκιά του Καστελόριζου, τα μνημόνια και το σλόγκαν «λεφτά υπάρχουν». Ο Σαμαράς μία από τα ίδια. Στα χνάρια των μνημονίων και κυρίως η συγκυβέρνηση των “αιωνίων αντιπάλων” με το ναι σε όλα.
Ο Μητσοτάκης βγήκε πρωθυπουργός έχοντας μαζί του όλα τα Μ.Μ.Ε και όλο το σύστημα διαπλοκής που χρεωκόπησε τη χώρα. Παίζε μόνος του μπάλα και χάνει!
Δεν έχει τον προφίλ του πολιτικού, δεν έχει πολιτικό λόγο, δεν έχει κοινωνικές ευαισθησίες και κοινωνική πολιτική. Φανατικά νεοφιλελεύθερος, άκρατα υποστηριχτής των κατεχόντων και ευάλωτος σε πιέσεις έσωθεν και έξωθεν.
Όταν θα πέσει από τον θρόνο, τότε, ίσως καταλάβει ότι «ο βασιλιάς ήταν γυμνός». Τότε δεν θα έχει κανέναν μαζί του. Θα μείνει τελείως μόνος και αδύναμος. Όταν φύγουν τα στηρίγματα από τον κισσό, θα σωριαστεί μαραμένος στη γη και τίποτα δεν θα θυμίζει το πέρασμά του. Θα μείνουν πίσω η σκληρότητα, ο αυταρχισμός, η οικονομική ύφεση και το «νόμος και τάξη» σε σκληρή επανέκδοση.
Υ.Γ. Όλοι οι πρωθυπουργοί κάνουν και λάθη στην θητεία τους. Κάποιοι όμως κάνανε «Εγκλήματα». (Πιθανώς και προμελετημένα)!