Ο αμερικανικός χάρτης της Τουρκίας που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου Stratfor και δείχνει πλήρη κυριαρχία και ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας τα επόμενα 30 χρόνια, δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ρωσία.
Εκτός από Ελλάδα και Κύπρο, η μεγάλη Τουρκία δείχνει και να καταλαμβάνει και εδάφη της ρωσικής ομοσπονδίας, μέχρι το 2050. Η σιωπή της Ελλάδας ήταν αναμενόμενη. Εδώ προχωρούμε σε διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, την ώρα που η Τουρκία απειλεί με πόλεμο και διεξάγει επιχειρήσεις εισβολής στην ελληνική υφαλοκρηπίδα επι μήνες.
Τι συμβαίνει όμως με την πανίσχυρη Ρωσία;
Η Ρωσία κατά πάγια τακτική, αντιμετωπίζει τις προβλέψεις του G. Friedman, του εμπνευστή του συγκεκριμένου χάρτη που δημοσίευσε το Stratfor, ως γραφικές και ανάξιες σχολιασμού.
Ο μόνος ρώσος αξιωματούχος που σχολίασε το συγκεκριμένο δημοσίευμα, ήταν ο Πρώτος Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Κρατικής Δούμας, Αντρέι Κράσοφ, ο οποίος δήλωσε:
«Αν θέλουν να δοκιμάσουν τη δύναμη του ρωσικού πνεύματος και των όπλων μας, ας δοκιμάσουν»!
Από την άλλη η σχέση του Πούτιν με τον Ερντογάν είναι εξαιρετικά στενή και κάποιοι πιστεύουν ότι ο Πούτιν ελέγχει πλήρως τον Ερντογάν ως απόρροια των συμφωνιών δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχουν συνάψει οι δύο χώρες. Με απλά λόγια, κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν είναι δέσμιος του Πούτιν ακριβώς επειδή έχει αποκομίσει προσωπικά οφέλη από τις αγορές δισεκατομμυρίων που έχει πραγματοποιήσει από την Ρωσία.
Εάν λοιπόν όντως υπάρχει κάποια δόση αλήθειας σε αυτούς τους ισχυρισμούς, ο πρώτος που θα αγωνιστεί για την παραμονή του Ερντογάν στην ηγεσία της Τουρκίας, είναι ο ίδιος ο Πούτιν. Ακόμα και αν αυτό ενοχλεί την συντριπτική πλειοψηφία των ρώσων πολιτών που εξακολουθούν να βλέπουν την Τουρκία σαν απειλή, παρότι οι σχέσεις των ηγετών των δύο χωρών είναι άριστες.
Η Ρωσία αθόρυβα εξοντώνει τουρκικούς θύλακες εντός της επικρατείας της
Μπορεί το Κρεμλίνο να μην ασχολείται με τους ισχυρισμούς του Stratfor και του Φρίντμαν, θεωρώντας τους γραφικούς και «σενάρια επιστημονικής φαντασίας», η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Και αυτό φαίνεται από την εμπλοκή της υπηρεσίας εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας, η οποία αποτελεί μία αναβαθμισμένη εκδοχή της KGB, και τον ανελέητο πόλεμο που έχει εξαπολύσει κατά στόχων τουρκικού ενδιαφέροντος.
Ενώ λοιπόν φαινομενικά οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας μοιάζουν ειδυλλιακές, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες κυριολεκτικά εξοντώνουν τουρκικές οργανώσεις, ειδικά στην Κριμαία αλλά και σε ολόκληρη την ρωσική επικράτεια. Μιλάμε για θύλακες πιθανής τρομοκρατίας η οποία εξαφανίζονται μυστηριωδώς μέσα σε μια νύχτα και την Τουρκία να μην βγάζει άχνα! Ειδικά στην Κριμαία ενώ πριν από λίγα χρόνια η τουρκική παρουσία ήταν έντονη, υπήρχε μεγάλη κινητικότητα που την χρησιμοποιούσε η δύση αναφορικά με τα δικαιώματα των Τατάρων, κινητικότητα που είχε την υποστήριξη και του επίσημου τουρκικού κράτους, αυτό σταμάτησε μεθοδικά και αθόρυβα.
Με απλά λόγια, όσο υπάρχει ο Ερντογάν στην Τουρκία, η Ρωσία όχι μόνο δεν ανησυχεί, αλλά προβαίνει και σε εσωτερικό ξεκαθάρισμα χωρίς να έχει καμία αντίδραση από το επίσημο τουρκικό κράτος. Γι’ αυτό και η υποτονική αντίδραση στον αμερικανικό χάρτη που δείχνει ρωσικά εδάφη να καταλαμβάνονται από την Τουρκία.