Στην εποχή μας η βιολογικοποίηση, η ιατρική πράξη, με τη λογική της καταστολής και την έπαρση της ευγονικής για τη σωτηρία του πλανητικού πληθυσμού, αποτελεί μια ευθεία επίθεση στις ανθρώπινες κοινωνικές σχέσεις και μια επιβολή του επιστημονικού κοινωνικού δαρβινισμού. Ότι όμως πουλάει προσδοκίες σωτηρίας ένα είναι σίγουρο, ότι θέλει να ορίζει το μέλλον.
Το βιβλίο του Μπεν Γκόλντακρ «Bad Pharma» μεταφρασμένο και στα ελληνικά, μας περιγράφει με αναλυτικό τρόπο πώς οι εταιρείες φαρμάκων παραπλανούν τους γιατρούς και βλάπτουν τους ασθενείς. Ο Μπεν Γκόλντακρ με τεκμηριωμένα συγκλονιστικά παραδείγματα, αποκαλύπτει τη διαφθορά των φαρμακευτικών εταιρειών τις δωροδοκίες, το παιχνίδι των ρυθμιστικών αρχών και των συμβουλευτικών φορέων των παγκοσμίων Ινστιτούτων Υγείας, των ιατρικών περιοδικών αλλά και των ιατρικών βραβείων που απονέμονται από διεθνείς οργανισμούς. Επιπλέον ο Γκόλντακρ καταγγέλλει τη μη αποκάλυψη δεδομένων, από κλινικές δοκιμές των φαρμακευτικών εταιρειών.
Είναι πλέον παγκοίνως γνωστό ότι το 1986 η ιταλική εταιρεία Fidia αγόρασε το βραβείο ιατρικής για την ερευνήτρια Ρίτα Λεβί Μονταλτσίνι η οποία μοιράστηκε το βραβείο με τον Αμερικανό Στάνλεϊ Κοέν για τις ανακαλύψεις των παραγόντων για την ανάπτυξη, αντί του ποσού των οκτώ εκατομμυρίων οκτακοσίων χιλιάδων δολαρίων. Μετά από έρευνες της εισαγγελίας της Νάπολης για σκάνδαλα της φαρμακευτικής εταιρείας Fidia, ο διευθύνων σύμβουλος της Fidia Φραντσέσκο ντε Βάλε, αποκάλυψε τη χρηματοδότηση της σουηδικής επιτροπής για τα βραβεία Νόμπελ το 1989, ώστε το βραβείο φυσιολογίας και ιατρικής να απονεμηθεί και στην Ιταλίδα Ρίτα Λεβί Μονταλτσίνι. Ένα άλλο παράδειγμα παρέμβασης, αλλά πολιτικής παρέμβασης αυτή τη φορά, αποτελεί το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας της ιατρικής το 2008, (“για την ανακάλυψη του ιού που προκαλεί το, AIDS) όπου ο Τζώρτζ Μπους, παρεμβαίνει ώστε το βραβείο να μοιραστεί μεταξύ των Λυκ Μοντανιέ της Φρανσουάζ Μπαρέ – Σινουσί αλλά και του Αμερικανού ερευνητή της Βιοϊατρικής Ρόμπερτ Γκάλο. Για το λόγο αυτό ο πρόεδρος Τζώρτζ Μπους ταξίδεψε στη Γαλλία με σκοπό να συναντήσει τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί και να συμφωνηθεί η βράβευση. Ωστόσο το 1987 ο Ρόμπερτ Γκάλο είχε ισχυριστεί ότι η ανακάλυψη του για τον ιό του Aids το 1984 στηριζόταν σε έναν ιό του Aids που είχε απομονωθεί και είχε σταλεί από την ομάδα του Μοντανιέ ήδη από το 1983 ώστε να εξεταστεί και από την αμερικανική ομάδα έρευνας για το Aids. Την ίδια χρονιά δηλαδή το 2008 το άλλο μισό του βραβείου Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής απονεμήθηκε στον Χάραλντ τσου Χάουζε, για την ανακάλυψη του, ότι οι ανθρώπινοι ιοί προκαλούν καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας. Όμως η σουηδική επιθεώρηση κατά της διαφθοράς μετά από έρευνες αναφορικά με κατηγορίες που κατατέθηκαν και μιλούσαν για επιρροή της φαρμακευτικής εταιρείας AstraZeneca στα μέλη της επιτροπής επιβεβαίωσε το γεγονός, χωρίς βέβαια ποτέ η υπόθεση να πάρει την αναμενόμενη πορεία προς τη δικαιοσύνη. Η AstraZeneca υπήρξε βέβαια η φαρμακοβιομηχανία των εμβολίων HPV.
Το 1989 οι New York Times είχαν πρωτοσέλιδο το νομοσχέδιο της κυβέρνησης του Ρόναλντ Ρήγκαν για την υγεία που ψηφίστηκε (15 Νοεμβρίου 1986) και έγινε νόμος του αμερικανικού κράτους. Το βασικότερο που ενοχλούσε τότε την αμερικανική κοινή γνώμη από το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε, και έδειχνε την αντίδραση της σ’ αυτό ήταν η ασυλία των φαρμακευτικών εταιρειών που παρείχαν παιδικά εμβόλια. (National Childhood Vaccine Injury Act (Ncvia).
Σύμφωνα με το ψηφισμένο νομοσχέδιο κανένας αμερικανός πολίτης δεν θα μπορούσε να μηνύσει καμία φαρμακευτική εταιρεία για προσκληθείσες βλάβες, παρενέργειες, εξ’ αιτίας των παιδικών εμβολίων. Επιπλέον οι αποζημιώσεις, από τυχόν παρενέργειες των εμβολίων θα εδίδοντο από το αμερικανικό κράτος και προκειμένου να εξασφαλιστούν η κυβέρνηση του Ρόναλντ Ρήγκαν, επέβαλε ένα νέο φόρο κατανάλωσης στους αμερικανούς πολίτες.
Ο Ρόλαντ Ρήγκαν μετά από πιέσεις του αντιπροέδρου Τζορτζ Μπους, του γενικού Γραμματέα του υπουργείου υγείας Ots R.Bowen, του γενικού Γραμματέα του υπουργείου οικονομικών Τζέιμς Μπέικερ, δέχτηκε το νομοσχέδιο να σταλεί για ψηφοφορία. Και βέβαια ψηφίστηκε στο Κογκρέσο. Ο άνθρωπος που συνέταξε το νομοσχέδιο ήταν ο Henry. A. Waxman από την Καλιφόρνια μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος και εκλεγμένος για το Κογκρέσου από το 1975 έως το 2015.
Μετά το 1989 ασυλία στις φαρμακευτικές εταιρείες για πιθανές παρενέργειες θα δοθεί και στο εμβόλιο της Γρίπης των Χοίρων.
Έτσι ο δρόμος για την ασυλία των φαρμακευτικών εταιρειών είχε ανοίξει. Σ’ αυτά τα χνάρια περπάτησε και ο Γραμματέας υπηρεσιών Υγείας των ΗΠΑ Alex M. Azar τον Φεβρουάριο του 2020, επικαλούμενος νόμο αναφορικά με την έκτακτη ανάγκη ζητώντας από το Υπουργό Υγείας να παρέχει νομική προστασία στις φαρμακευτικές εταιρείες που παράγουν ή διανέμουν ιατροφαρμακευτικές προμήθειες όπως εμβόλια στην παρούσα φάση της Covid-19.
Το όλο θέμα παίρνει διαστάσεις ερμηνειών. Νομικοί καλούνται να τεκμηριώσουν με επιχειρήματα αν οι φαρμακευτικές εταιρείες θα πρέπει να απολαμβάνουν προνόμια κυρίαρχης ασυλίας (sovereign immunity) ή δικαιοδοτικής ασυλίας αποκλείοντας κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Το φίλμ του Andrew Wakefield “1986: The Act” το οποίο ουσιαστικά αποτελεί ένα “ντοκιμαντέρ” κατά των εμβολίων καταθέτει αρκετές πληροφορίες για τη σχέση εξουσίας και φαρμακευτικών εταιρειών.
Αυτό όμως μπορεί να δει κανείς είναι ότι τα σχέδια της διεθνοποιημένης εξουσίας ποτέ δεν πρέπει να μένουν στη μέση, θα πρέπει να ολοκληρώνονται ακόμη και αν αργούν. Φτάνει να βρουν το δρόμο για να φθάσουν στον προορισμό τους. Και ίσως η εποχή μας, που γλίστρησε οριστικά στον κανόνα αφήνοντας πίσω το βίωμα, να αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία να εφαρμοστούν τα παλιά σχέδια της διεθνοποιημένης εξουσίας με τρόπο οριστικό και αμετάκλητο.
Απόστολος Αποστόλου. Δρ. Φιλοσοφίας