Της Έλενας ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ
Βουλευτού Α’ Αθηνών – Ανεξάρτητοι Έλληνες
Τα όσα ανέφεραν στις παράλληλες δημόσιες εμφανίσεις και ομιλίες τους ο κ. Βενιζέλος και ο κ.Σαμαράς, στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠαΣοΚ ο πρώτος και σε συγκέντρωση στο Αιγάλεω ο δεύτερος, δεν αφήνουν ίχνος αμφιβολίας ότι οι επικεφαλής των κομμάτων της συγκυβέρνησης, αποτελούν ένα δίδυμο πολιτικών συνεταίρων σε ένα στημμένο μεταξύ τους παιχνίδι, που εξελίσσεται σε βάρος του Ελληνικού Λαού και της Κοινωνίας μας. Ένα παιχνίδι που αποσκοπεί στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης και του εκλογικού σώματος και έχει ως διακριτικά γνωρίσματα την υποκρισία τον εκφοβισμό και τον εκβιασμό.
Ακούγοντας κάποιος τους επικεφαλής ΠαΣοΚ και ΝΔ, έμοιαζαν τόσο ίδιοι, που από ένα σημείο και πέρα θα μπορούσε κανείς έως και να μπερδέψει τα ονοματεπώνυμά τους Με άλλα λόγια: Αντώνης Βενιζέλος, ή Βαγγέλης Σαμαράς;
ΙΔΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ
ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ
Και οι δυο τους, χρησιμοποίησαν πάνω-κάτω ίδιες λέξεις, φράσεις και συνθήματα: αλήθεια, ελπίδα, αξιοπρέπεια. Μας προκαλούν να σκεφθούμε την μόνη αλήθεια, ότι ΠαΣοΚ και ΝΔ βρίσκονται δεμένοι στο άρμα των συμφερόντων των δανειστών, των εκβιαστών και των συκοφαντών μας. Και πως μόνη μας ελπίδα, είναι στις προσεχείς εκλογές οι πολίτες να τους στείλουν με την ψήφο τους ένα ηχηρό και ισχυρό μήνυμα καταδίκης. Πως είναι βλασφημία να μιλούν για αξιοπρέπεια της Ελληνίδας και του Έλληνα, εκείνοι οι οποίοι την έχουν καταρρακώσει με όλους τους πιθανούς τρόπους και μέσα.
Επίσης, εμπιστοσύνη ζήτησε από τους πολίτες ο κ. Σαμαράς, ενώ για σύμφωνο εμπιστοσύνης με την Κοινωνία μίλησε την ίδια ώρα ο κ. Βενιζέλος. Δηλαδή, ακόμη και σ’ αυτό, επανέλαβαν ο ένας τον άλλον. Ποια εμπιστοσύνη όμως; Εκείνη την οποία και οι δυο τους πρόδωσαν; Οι πολίτες θυμούνται πολύ καλά ότι …
• Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ ήταν από τους βασικούς υπαίτιους της πολιτικής του «Τιτανικού», όταν το κόμμα του πήγε και έριξε το σκάφος της Πατρίδας μας καταπάνω στα βράχια. Και ήταν τέτοια η μεθόδευση που χρησιμοποίησαν οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, αλλά και ο ίδιος ο κ. Βενιζελος ακόμη ως πρωτοκλασάτος υπουργός, που ουδείς μπορεί να μιλάει για πολιτικό ατύχημα. Παρά μονάχα για προμελετημένο έγκλημα.
• Από την άλλη πλευρά, ο κ. Σαμαράς χρησιμοποίησε το πυροτέχνημα της υποτιθέμενης επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, προκειμένου να παραπλανά την κοινή γνώμη ότι τάχα υφίσταται στον τόπο αξιωματική αντιπολίτευση και μία διαφορετική πολιτική πρόταση. Ωστόσο, κατά την πλέον κρίσιμη φάση, πήγε και στοιχήθηκε σε κοινό μέτωπο συστράτευσης μαζί με Παπανδρέου, Βενιζέλο, το διορισμένο πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, αλλά και με Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν, Μορς, Ράιχενμπαχ.
ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΚΕΝΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ
Καταλήγοντας σε ένα από κοινού τοποθετημένο δίλημμα οι επικεφαλής των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης, αφού προηγουμένως έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα για την εξαθλίωση του λαού, υποσχέθηκαν -ο καθένας με τον τρόπο του- απεγκλωβισμό της Ελλάδας από την παρούσα κατάσταση.
Ο κ. Βενιζέλος μίλησε για εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανόρθωσης, κάλεσε τους πολίτες να μην πάνε χαμμένες οι θυσίες τους και έθεσε ως πρόταγμα την ανάπτυξη.
Δεν εξήγησε φυσικά πως είναι δυνατό να μας οδηγήσουν στην ανασυγκρότηση, εκείνοι που προκάλεσαν την καταστροφή της Ελλάδας, πολιτική, οικονομική και κοινωνική. Ούτε κατά ποιον τρόπο θα επιτευχθεί η ανόρθωση, από εκείνους που οδήγησαν την χώρα στον κατήφορο, στην απαξίωση και στην ομηρεία. Όσο για τις χαμμένες θυσίες και την ανάπτυξη, ο κ. Βενιζέλος δεν είπε κουβέντα για το πως γίνεται από τη μια να υπόσχεται έξοδο της χώρας από την κρίση και από την άλλη, να υιοθετεί σχέδια για ακόμη σκληρότερα μέτρα λιτότητας. Ούτε εξάλλου για το πως μπορεί να υπάρξει πολιτική ανάπτυξης, όταν αυτή η πολιτική έχει ως μοναδική αρχή την υπερφορολόγηση του λαού και την υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους.
Μαγικές λύσεις, όπως εκείνη που είχε εξαγγείλλει οτι θα μηδενιστεί το έλλειμμα σε ενάμισι χρόνο, υποσχέθηκε και ο κ. Σαμαράς, ρίχνοντας το βάρος στην απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και στην ανάπτυξη μέσω της επιστροφής των οφειλομένων από το κράτος στον πολίτη. Το πως θα γίνουν όλα αυτά, φυσικά και δεν το ανέλυσε.
Απέφυγε ακόμη να πει τι θα γίνει τον Ιούνιο με τα νέα αντικοινωνικά μέτρα που έρχονται, και υπόσχεται να βρει λεφτά από την καταπολέμηση της σπατάλης στο δημόσιο.Η οικονομική διοίκηση όμως που ασκείται στο ίδιο του το κόμμα με τα υπέρογκα χρέη σε τράπεζες και εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, δε δείχνει καμιά τέτοια ικανότητα.
Επίσης, ο κ. Σαμαράς επιφυλάχθηκε για να μας αποκαλύψει αργότερα μάλλον, σε δεύτερο χρόνο, υπό τη μορφή έκπληξης προφανώς, το πως θα κάνει πράξη την ιδέα του για κούρεμα στα τραπεζικά χρέη των νοικοκυριών, καθώς και για αποζημίωση των μικροομολογιούχων. Όσο για την εφαρμογή της πολιτικής του πλατφόρμας για γενικότερη περιστολή της φορολόγησης, ο πρόεδρος της ΝΔ είπε ότι αυτή θα γίνει μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής. Μόνο που και πάλι, δεν είπε πως θα το καταφέρει το τελευταίο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ,
Η ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ;
Φθάνοντας στο διά ταύτα, ο κ. Σαμαράς ζήτησε κυβερνητική αυτοδυναμία. Ενώ από την άλλη πλευρά, τη νίκη και την πρωτιά στις εκλογές, για μία αυτοδύναμη Ελλάδα, αντέτεινε ως στρατηγικό στόχο για το ΠαΣοΚ ο κ. Βενιζέλος. Εδώ, εκτός από την ταύτισή τους για μία ακόμη φορά, θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς πως βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Και αυτό, διότι ΠαΣοΚ και ΝΔ έχουν παύσει να θεωρούνται πλέον μεγάλα κόμματα, όχι βάσει δημοσκοπήσεων απλά και μόνο, αλλά κρίνοντας από τις καθημερινές αντιδράσεις των πολιτών, οι οποίοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους απέναντι τους και αντιλαμβάνονται πως ΠαΣοΚ και ΝΔ λειτουργούν περίπου ως δεκανίκι του ενός προς το άλλο.
Το ζήτημα που αφορά την Ελληνίδα και τον Έλληνα, δεν είναι όμως πως θα εκπληρωθούν τα ματαιόδοξα όνειρα και οι φιλοδοξίες δύο πολιτικών προσώπων. Αλλά πως μπορεί η πατρίδα να ξεφύγει από το βούρκο που την έχουν παγιδεύσει οι ντόπιοι και ξένοι δυνάστες της με σκοπό τη βουλγαροποίηση της αγοράς εργασίας της Πατρίδας μας, τη λαφυραγώγηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της και την αποσάθρωση του εθνικού και κοινωνικού της ιστού, κάτι που θα την καταστήσει ανυπεράσπιστη λεία.
Και εδώ, δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε ο κ. Σαμαράς, ούτε ο κ. Βενιζέλος, διότι η πολιτική τους πρόταση είναι τα μνημονιακά σύμφωνα και οι τοκογλυφικές συμβάσεις που έχουν επιβάλλει τα ξένα κέντρα στο μέχρι σήμερα κεντρικό πολιτικό σύστημα, κρατώντας την Πατρίδα μας υποδουλωμένη και τον Ελληνα πολίτη εξαθλιωμένο.
Στις εκλογές ζητούν λοιπόν από τον πολίτη να αποφασίσει. Τι θέλει τελικά; Αυτοδύναμη ΝΔ, που δεν πρόκειται να προκύψει, ή πρωτιά ΠαΣοΚ, που φαίνεται αδύνατο να συμβεί; Για να το επαναλάβουμε, Αντώνη Βενιζέλο ή Βαγγέλη Σαμαρά; Με άλλα λόγια, συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ, ή κυβέρνηση Μνημονίου; Όλα αυτά ακούγονται σαν το μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο απο ψεύτικα διλήμματα και φτηνούς εκβιασμούς. Στην πραγματικότητα, μιλάμε για δύο διαφορετικούς δρόμους, που οδηγούν στον ίδιο λάθος προορισμό. Γι’ αυτό και ο πολίτης δεν θα ψηφίσει ούτε το ένα κόμμα, ούτε το άλλο.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ
ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ
Οι πολίτες ομως σήμερα έχουν επιλογή.Θέλουν μία Ελλάδα ανεξάρτητη, που θα αποποιηθεί ότι χρέη προέρχονται από παράνομους τοκισμούς και ανατοκισμούς, ξένους προς την Ευρωπαϊκή Συνθήκη και θα διεκδικήσει δυναμικά ότι της αναλογεί σε επίπεδο αποζημιώσεων. Μια Ελλάδα που θα βάλει τέλος στην εξάρτηση από τα δάνεια και τους τοκογλύφους και θα μάθει στα παιδιά της να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και στον ανεκμετάλλευτο πλούτο της χώρας, για να προχωρήσουμε στο αύριο με πραγματική προοπτική και ελπίδα. Μια Ελλάδα στην οποία θα υπάρχει δημοκρατική ποιότητα στο Πολίτευμα, διαχειριστική διαφάνεια στην Πολιτεία και πολιτική συνέπεια απέναντι στον Πολίτη. Μια Ελλάδα στην οποία ο τίμιος θα επιβραβεύεται σε όλα τα επίπεδα, και ο παράνομος θα τιμωρείται, σε όποια πολιτική, οικονομική, κοινωνική βαθμίδα και αν κινείται ή ανήκει. Μια Ελλάδα στην οποία θα είμαστε ευτυχισμένοι να ζούμε και που με περηφάνεια θα εκπροσωπείται στην Ευρώπη και στην Υφήλιο.
Στα ψεύτικα διλήμματα που καλλιεργούνται από τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, οι πολλοί, οι ανεξάρτητοι, οι Έλληνες δίνουν απάντηση με το δικό τους Κίνημα, για την δική τους Ελλάδα. Ένα Κίνημα με πλατφόρμα όχι διαμαρτυρίας, αλλά διακυβέρνησης, διότι ως πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα γιγαντώνεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο, με τάση να καταστεί πλειοψηφικό. Γι’ αυτό και έχει προκαλέσει τόση ανησυχία στο δίπολο της συγκυβέρνησης του Μνημονίου ΠαΣοΚ και ΝΔ. Η μέρα των εκλογών, η ώρα των πολιτών πλησιάζει. Και είναι οι ίδιοι οι πολίτες που θα δώσουν τέλος στο γκρίζο χθες των δύο άλλοτε μεγάλων, που κατέληξαν μικροί, σε πολιτικό εκτόπισμα και σε ηθικό βάρος.