Του Γ. Λακόπουλου από το anoixtoparathyro.gr
Κάποιοι στη σημερινή ΝΔ, διατηρούν το δικαίωμα να λένε τη γνώμη τους, αρέσει δεν αρέσει. Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ακολουθούν δυο κυρίες, η Ντόρα και η Όλγα Κεφαλογιάννη. Αλλά ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων ασκεί αυτό δικαίωμα χωρίς περιορισμούς, χωρίς υποκίνηση ή ιδιοτέλεια και χωρίς πάθη: ότι είχε να μοιράσει με τον Κυριάκο το μοίρασε. Βγήκε ζημιωμένος, αλλά δικαιώνεται.
Π.χ. υπήρξε πιονέρος της παράταξης για την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλοπούλου στην προεδρία της Δημοκρατίας, κρίνοντας αυτοκτονικό να αλλάζεις επιτυχημένο αρχηγό του κράτους. Αλλά ο Μητσοτάκης πήγε όσο πιο χαμηλά μπορούσε στη λίστα των υποψηφιοτήτων.
Ο Κακλαμάνης θα ήταν εξαιρετικός Πρόεδρος της Βουλής και το σώμα το αναγνώρισε, δίνοντάς του για την αντιπροεδρία περισσότερες ψήφους από τον Τασούλα που προτάθηκε από τον Μητσοτάκη για το τρίτο κατά σειρά πολιτειακό αξίωμα και το καταδίκασε στον κομματισμό και τη μιζέρια.
Πολιτικός με εμπειρία και σθένος ο Νικήτας, απελευθερώθηκε από την απόρριψή του και εδραίωσε την αυτονομία του ως φωνή που διερμηνεύει τα συναισθήματα των περισσότερων στην ΚΟ της ΝΔ.
Λέει ό,τι δεν μπορεί να πει κανείς άλλος να πει τον καιρό του Μητσοτάκη. Όπως π.χ. για το καταστροφικό απόγευμα στη Σαντορίνης που άνοιξε τον τουρισμό.
Δεν είναι προβοκάτορας σαν τον Άδωνι που πέταξε το «δεν είμασταν έτοιμοι να ανοίξουμε «για να ρίξει στα σκυλιά της επικαιρότητας τον άνθρωπο που τον υποβίβασε από μεγαλο-υπουργό σε ρυθμιστή του ωραρίου των καταστημάτων. Ούτε κάνει μια σαμαρογενή παρέμβαση όπως ο Βαρτζόπουλος.
Δεν σημαδεύει καν τον Μητσοτάκη, καθώς έχει περάσει πλέον από τη φάση της εκδίκησης για όποιον τον αδικεί. Καλύπτει την ανάγκη των Νεοδημοκρατών να ακούσουν κάποιον δικό τους- και οι Μητσοτάκηδες και ο Γεωργιάδης είναι φερτοί- να τους λέει την αλήθεια:
«Τον Ιούνιο έγινε το σημαντικό λάθος στον τουρισμό… με αποτέλεσμα να κυνηγάμε με μια καθυστέρηση τριών εβδομάδων εμείς τον κορονοϊό».
Είναι φωνή πολιτικής ορθοφροσύνης- που κάνει τους μετακλητούς της πρωθυπουργικής φρουράς στο Μέγαρο Μαξίμου να αφρίζουν… κάθε φορά που ο Νικήτας παίρνει το όπλο του. Αλλά δεν έχουν κανέναν στα δικά του κυβικά να βγάλουν απέναντί του και το καταπίνουν.
Ο Γεραπετρίτης, που αρέσκεται να κάνει τον κυματοθραύστη, δεν το διακινδυνεύει. Ο Πέτσας προτιμάει να τον πλακώσει το πόντιουμ παρά να πιάσει το στόμα του τον πρώην υπουργό Υγείας, για ένα θέμα δημόσιας υγείας.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης είχε αποδράσει από τη ΝΔ την πρώτη φορά που εξωτερικοί παράγοντες της φόρεσαν στενό κορσέ τον πατέρα Μητσοτάκη. Επέστρεψε και σήμερα είναι η πιο ζωντανή φλέβα της ιδρυτικής ΝΔ, που αναβλύζει χωρίς φόβο.
Να φύγει πάλι από το κόμμα του για ένα άλλον Μητσοτάκη δεν το σκέφτεται. Ούτε ο Κυριάκος θα τον απομάκρυνε ποτέ, καθώς δεν θα άντεχε κάποιον σαν αυτόν να τον πετροβολάει απέξω.
Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής απολαμβάνει κάπως σαν εκδίκηση την αυτονομία που κατέκτησε. Ή σαν αυτοκριτική στα λάθη που έκαναν οι γηγενείς νεοδημοκράτες και τους κατσικώθηκε δυο φορές το Μητσοτακέικο.