ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΕΨΙΜΑΣ, ΙΩΣΗΦ & ΑΕΙΘΑΛΑΣ
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΕΨΙΜΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΧΑΙΜΕΝΙΔΗΣ, ο Ομολογητής
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ο Ομολογητής επίσκοπος Άγκυρας
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΑΣΙΟΣ, ΣΕΒΗΡΟΣ, ΑΝΔΡΩΝΑΣ, ΘΕΟΔΟΤΟΣ και ΘΕΟΔΟΤΗ
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 28 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ο νέος Ιερομάρτυρας, ο Νεαπολίτης
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΕΥΘΥΜΙΟΣ & ΝΕΟΦΥΤΟΣ κτήτορες Μονής Δοχειαρίου
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ Ι. ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ από την Κωνσταντινούπολη στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου το 1796.
Αναλυτικά:
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΕΨΙΜΑΣ, ΙΩΣΗΦ & ΑΕΙΘΑΛΑΣ
Ό Ακεψιμάς ήταν επίσκοπος, ο Ιωσήφ πρεσβύτερος και ο Αειθαλάς διάκονος. Και οι τρεις μαρτύρησαν για τον Χριστό, όταν βασιλιάς της Περσίας ήταν ο Σαπώρ ο Β’. Ο Ακεψιμάς άφησε την τελευταία του πνοή, αφού χτυπήθηκε σκληρά με ακανθωτά ραβδιά από ροδιά. Ο Ιωσήφ – αφού κατέσχισαν τις σάρκες του- υπέστη μαρτυρικό θάνατο δια λιθοβολισμού. Ο Αειθαλάς μαστιγώθηκε σκληρά και έπειτα τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω, μέχρι που παρέδωσε και αυτός τη μακάρια ψυχή του (330 μ. Χ.). Το αίμα, όμως, από τις θυσίες των Αγίων που προκάλεσαν οι ασεβείς, υπενθυμίζει τα φοβερά λόγια της Αποκάλυψης: ” Ότι αίμα αγίων και προφητών εξέχεαν, και αίμα αυτοίς έδωκας πιείν άξιοι εϊσι”1. Δηλαδή, επειδή οι ασεβείς αυτοί έχυσαν το αίμα των Άγιων και των Προφητών, τους έδωσες και Συ (Χριστέ μου) να πίνουν αντί νερού αίμα. Και πράγματι, είναι άξιοι της τιμωρίας αυτής. Ας γνωρίζουν, λοιπόν, οι ασεβείς, που εγκληματούν εναντίον των ανθρώπων της πίστης, ότι τους περιμένει ανελέητη και βαρεία τιμωρία.
1. Αποκάλυψη Ιωάννου, ιοτ’ 6.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Ως θεράποντες, της ευσέβειας, στύλοι ώφθητε, της Εκκλησίας, πυρσολατρών καθελόντες το φρύαγμα, Ακεψιμά Ιεράρχα πολύαθλε, Αειθαλά Ιωσήφ τε μακάριοι. Αλλ’ αιτήσασθε, Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Τα θεία σοφέ, σεπτώς εμυσταγώγησας, θυσία δεκτή εγένου Παμμακάριστε, του Χριστού γαρ έπιες, το ποτήριον ενδόξως Άγιε, Ακεψιμά συν τοις συνάθλοις σου, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου & εγκαίνια Ναού του στη Λύδδα της Ιόππης
Μετά την κατάπαυση των διωγμών και την επικράτηση του χριστιανισμού σ’ όλο το Ρωμαϊκό κράτος, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, οι χριστιανοί ανήγειραν μεγαλοπρεπή Ναό στη Λύδδα της Ιόππης, όπου μετακόμισαν το ιερό λείψανο του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου, για να το προσκυνούν πλέον άφοβα. Έγιναν δε μετά την κατάθεση του Ιερού λειψάνου και τα εγκαίνια του Ναού στις 3 Νοεμβρίου και από τότε κάθε χρόνο η Εκκλησία μας, τελεί κατά την ήμερα αυτή την ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του μεγαλομάρτυρα προς δόξαν Θεού.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ήλιος έμψυχος, τη ση άθλήσει φανείς, θεσμώ έδυς φύσεως, αλλ’ ανατέλλεις εκ γης, δια των λειψάνων σου, όλος λελαμπρυσμένος, τη του Πνεύματος αίγλη, έκλάμπων τη οικουμένη, ίαμάτων ακτίνας, Γεώργιε μεγάλαθλε, πιστών ή άντίληψις.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΕΨΙΜΑΣ
Υπήρξε στα χρόνια του Μεγάλου Θεοδοσίου (382). Κλείστηκε μέσα σ’ ένα σκαμμένο τόπο και πέρασε εκεί 60 ολόκληρα χρόνια με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Αφού αξιώθηκε και το αξίωμα του Ιερέα και έκανε αρκετά θαύματα, απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΧΑΙΜΕΝΙΔΗΣ, ο Ομολογητής
Νεαρός, από επίσημη Περσική οικογένεια, είχε πολύ πλούτο και κατείχε λαμπρά αξιώματα. Έζησε επί Θεοδοσίου, του μικρού (410) βασιλιά του Βυζαντίου, και Ισδιγέρδη, βασιλιά των Περσών. Δεν άργησε να προσέλθει στη χριστιανική πίστη, μόλις άκουσε τη διδασκαλία της και χρησιμοποίησε τον πλούτο του για τη μικρή χριστιανική ποίμνη της Περσίας. Καταγγέλθηκε στο βασιλιά, αλλά δεν άκουσε τις συμβουλές του, ούτε πτοήθηκε στις απειλές του. Υποβλήθηκε λοιπόν σε βασανιστήρια, τα όποια υπέστη καρτερικά. Κατόπιν τον άφησαν ελεύθερο με τον όρο να φύγει έξω από τα Περσικά όρια, φτωχός πλέον μετά τη δήμευση της περιουσίας του (το 412 μ. Χ.). Ο Αχαιμενίδης έφυγε από τη γη των πατέρων του, που ήταν μέσα στην τυραννία και την πλάνη, ευχαριστημένος όμως, διότι έμεινε πιστός στον ουράνιο Πατέρα και διότι του άρπαξαν μεν όλα τα χρήματα, αλλά δεν μπόρεσαν να του αρπάξουν τους θησαυρούς, που ο Χριστός δίνει στους πιστούς στρατιώτες του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ο Ομολογητής επίσκοπος Άγκυρας
Μάλλον υπήρξε υπέρμαχος των αγίων εικόνων και ίσως έδωσε και το αίμα του για τη σωστή θέση τους στην Ορθοδοξία.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΑΣΙΟΣ, ΣΕΒΗΡΟΣ, ΑΝΔΡΩΝΑΣ, ΘΕΟΔΟΤΟΣ και ΘΕΟΔΟΤΗ
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΛΙΑΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 28 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Μαρτύρησαν δια πυρός.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο νέος Ιερομάρτυρας, ο Νεαπολίτης
Ήταν Ιερέας και καταγόταν από τη Νεάπολη της Μικράς Ασίας, που τούρκικα λέγεται “Νέβ Σεχήρ”. Διέπρεπε σαν εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Νεάπολη “εν αλήθεια και όσιότητι και δικαιοσύνη πορευόμενος εν πάσαις ταις έντολαίς και δικαιώμασι του Κυρίου άμεμπτος”. Κατά το 1797 προσκλήθηκε από τους χριστιανούς του χωρίου Μαλακωτή να Ιερουργήσει, αναπληρώνοντας τον εφημέριό τους, πού τον καταδίωκαν οι Τούρκοι. Ο Ιερέας Γεώργιος ευχαρίστως δέχτηκε και αναχώρησε για το χωριό. Ξαφνικά όμως, κοντά στη θέση “Κόμπια-Ντερέ”, συνελήφθη από εξαγριωμένους βοσκούς Τούρκους, οι όποιοι τον λήστεψαν, τον βασάνισαν και τελικά τον αποκεφάλισαν. Αργότερα το 1924, το ιερό λείψανο του Άγιου μεταφέρθηκε στον Ναό του Αγίου Ευσταθίου στη Νέα Νεάπολη κοντά στη Νέα Ιωνία στην Αθήνα.
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΕΥΘΥΜΙΟΣ & ΝΕΟΦΥΤΟΣ κτήτορες Μονής Δοχειαρίου
Βλέπε βιογραφία τους την 9η Νοεμβρίου.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ Ι. ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ από την Κωνσταντινούπολη στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου το 1796.
(Βιογραφία του Αγίου βλέπε στην κυρίως μνήμη του την 16η Αυγούστου).