ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΑΦΘΟΝΙΟΣ, ΠΗΓΑΣΙΟΣ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ (ή Ελπιδηφόρος) και ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΟΙ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΑΓΑΠΙΟΣ και άλλοι οκτώ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΑΤΤΙΚΟΣ, ΜΑΡΙΝΟΣ, ΩΚΕΑΝΟΣ, ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ, ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΑΝΟΣ, ΣΤΥΡΑΞ και ΤΩΒΙΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΔΟΜΝΙΝΑ & ΔΟΜΝΑ
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ “Ό εν τη Κύρω”
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ο Ιβηροσκητιώτης
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΑΦΘΟΝΙΟΣ, ΠΗΓΑΣΙΟΣ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ (ή Έλπιδηφόρος) και ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΣ
Ήταν αξιωματούχοι του Πέρση βασιλιά Σαπώρ του Β’. Επειδή, όμως, ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί, συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν σκληρά. Έπειτα, τους έριξαν στις φλόγες μιας μεγάλης φωτιάς. Αλλά οι θερμές δεήσεις τους προς το Θεό προκάλεσαν φοβερή θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτό προκάλεσε φόβο στους Πέρσες και τον ίδιο το Σαπώρ, με αποτέλεσμα ν’ αναβάλει το θάνατο των γενναίων χριστιανών. Αλλά μετά από μερικές μέρες, τους έφερε και πάλι στο κριτήριο. Αφού είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το χριστιανικό τους φρόνημα, αποκεφάλισε πρώτο τον Αφθόνιο. Έπειτα, απευθυνόμενος στον Ελπιδοφόρο, του είπε να φανεί λογικός, σαν εγγράμματος που ήταν και μπορούσε να διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια. Ο Ελπιδοφόρος του αποκρίθηκε ότι γι’ αυτό ακριβώς πιστεύει στον Χριστό, διότι Αυτός είναι “η οδός και η αλήθεια και η ζωή”1. Δηλαδή ο σωστός δρόμος, που οδηγεί στην απόλυτη αλήθεια και στην πραγματική και πηγαία ζωή, που αξίζει κανείς να πεθάνει γι’ αυτή. Η απάντηση του Ελπιδοφόρου εξαγρίωσε τον Σαπώρ και αμέσως τον αποκεφάλισε. Οι θυσίες αυτές ενθάρρυναν ακόμα περισσότερο τους υπόλοιπους και έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους. Τότε ο Σαπώρ διέταξε να τους ρίξουν μέσα σε αναμμένο καμίνι. Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα, παρέδωσαν όλοι τη μακάρια ψυχή τους στο ζωοδότη Χριστό.
1. Ευαγγέλιο Ιωάννου, ιδ’ 6.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάσιον ένδοξον ούτοι γαρ ακινδύνως, εξαφθόνου κρατήρας, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμποδίστων, κρήνην θεόβρυτον.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς.
Τη της Τριάδος καλλονή λαμπρυνθείσα, η πενταυγής των Αθλητών θεία φάλαγξ, τας των τυράννων ήμβλυνε δεινάς προσβολάς, άφθονον ακίνδυνον, ανεμπόδιστον χάριν, άπασι πηγάζουσα, τοις ελπίδι και πόθω, ενθέως προσιούσι δι’ αυτών, τω πάντων Κτίστη, Χριστώ τω Θεώ ημών.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΟΙ
Κατάγονταν από την Σεβάστεια και μαρτύρησαν επί άρχοντος αυτής Αυξάνοντος, δούκα Μαρκέλλου και Μάρκου Αγρικολάου. Τα ονόματά τους δε διασώθηκαν στη γη, λάμπουν όμως αθάνατα στον ουρανό. Όταν ο Λικίνιος (315 μ. Χ.), αντιμαχόμενος τον Μέγα Κωνσταντίνο κήρυξε βαρύ διωγμό κατά της χριστιανικής πίστης, ομάδα συγκλητικών είχε το θάρρος να πει φανερά στο βασιλιά ότι η διαταγή του ήταν έγκλημα απέναντι στο Θεό, που δεν θ’ αργούσε να στείλει τη διδακτική τιμωρία. Ο Λικίνιος τους αποκάλεσε θρασείς και διέταξε να τους θανατώσουν. Εκείνοι το δέχτηκαν με γενναιότητα, αν και άφηναν πίσω οικογένειες, εκτεθειμένες και αυτές στη μανία του θανάτου. Πέθαναν όλοι μαζί, ενθαρρύνοντας και μακαρίζοντας ο ένας τον άλλο, μέσα στη φωτιά.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΑΓΑΠΙΟΣ και άλλοι οκτώ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΑΤΤΙΚΟΣ, ΜΑΡΙΝΟΣ, ΩΚΕΑΝΟΣ, ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ, ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΑΝΟΣ, ΣΤΥΡΑΞ και ΤΩΒΙΑΣ
Όλοι ήταν στρατιώτες στην πόλη Σεβάστεια, κατά τα χρόνια του βασιλιά Λικινίου. Όταν εξετάστηκαν από τον άρχοντα της Σεβάστειας Αυξάνιο, από τον δούκα Μάρκελλο, αλλά και από τον Μάρκο Άγρικόλαο, ομολόγησαν με θάρρος τη χριστιανική τους πίστη και βασανίστηκαν σκληρά με διάφορους τρόπους. Στο τέλος τους έριξαν στη φωτιά και τους έκαψαν ζωντανούς, παίρνοντας έτσι όλοι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. (Πιθανόν να είναι από τους πιο πάνω αγίους μάρτυρες Συγκλητικούς).
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΔΟΜΝΙΝΑ & ΔΟΜΝΑ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ “Ό εν τη Κύρω”
Ήταν γέννημα και θρέμμα της πόλης Κύρου. Περιφρόνησε τα εγκόσμια, αναχώρησε στην έρημο και κλείστηκε μέσα σ’ ένα στενότατο κελί, όπου ασκήτευε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έτσι, απέκτησε τη φήμη αγίου σ’ όλη τη γύρω περιοχή και αφού έκανε και αρκετά θαύματα με τη χάρη του Θεού, απεβίωσε ειρηνικά. Το βίο του συνέγραψε ο Θεοδώρητος Κύρου στη Φιλόθεο Ιστορία του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ο Ιβηροσκητιώτης
(Βλέπε βιογραφία του την 1η Νοεμβρίου, όπου και ή ημέρα του μαρτυρίου του).