Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Γνωστές, οι αδικίες που υφίστανται οι πολίτες. Κραυγαλέες: εκείνη του διαβόητου ΈΝΦΙΑ και της εισφοράς Αλληλεγγύης. Αμφότερα αλήστου μνήμης χαράτσια, τα οποία επιβλήθηκαν από ευφυείς (ως προς την φορομπηχτική τους επίδοση) εγκεφάλους στα δύστηνα μνημονιακά χρόνια.
Όλως … περιέργως και (εντελώς) συμπτωματικώς –και παρά την έξοδο από τα «Μνημόνια» -συνεχίζουν να ισχύουν, να επιβαρύνουν, να απογοητεύουν ή και να αγανακτούν τους πολίτες.
Εσχάτως –δικαίως /ορθώς – ο κος Πρωθυπουργός, εξήγγειλε μέτρα κατάργησης /απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών /τάξεων από την «εισφορά Αλληλεγγύης» . Θετικότατο! Όμως εξαίρεσε /αγνόησε τους κατ’ εξοχήν πληγέντες από την συρρίκνωση των συντάξεων τους, συνταξιούχους. Θα έπρεπε –λογικά και εύλογα- να ήταν οι πρώτοι στον κατάλογο των απαλλαγών. Δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Η αδικία συνεχίζεται. Η –τυχόν- άρση της παραπέμπεται για αργότερα. Οψόμεθα. Δεν γνωρίζω (ούτε είναι θέμα των αρμοδιοτήτων μου, αλλά και δεν αιθεροβατώ νομίζοντας πως με διαβάζουν και με λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους) τις εναλλακτικές πηγές άντλησης πόρων.
Αλλά και δεν επικροτώ, ούτε την ανικανότητα, ούτε τα ψεύδη των αρμοδίων, ή την αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων. (Σ.Σ Θυμίζω πως όταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος πρότεινε και επέβαλε τον θλιβερό νόμο περί ΈΝΦΙΑ, μας είχε διαβεβαιώσει ότι επρόκειτο για βραχυπρόθεσμο /προσωρινό μέτρο. Λησμόνησε (;) πως «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Κρίμα!
Έκτοτε και οι λοιπές Κυβερνήσεις, βολεύτηκαν με τον άδικο, δυσβάσταχτο –όπως τον αποκαλούσαν ως αντιπολιτευόμενοι –φόρο /χαράτσι του ΕΝΦΙΑ. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που τον συνεχίζουν.
Κουράστηκα να το επαναλαμβάνω χρόνια τώρα: Αξιοσέβαστα, ευνομούμενα Κράτη δεν οικοδομούνται πάνω σε σαθρά θεμέλια αδικιών. Ακόμη και όταν οι τελευταίες, υπαγορεύονται από Κ.Δ. Πολιτεύματα.
ΥΓ Απαιτείται άρση αδικιών. Γενναίες πολιτικές αποφάσεις, τομές και όχι λογιστικές αλχημείες, αριθμολαγνείες, ευημερίες αριθμών, φοροεξοντώσεις, φτηνοί πολιτικαντισμοί από άσχετους, ανίδεους, πολιτευόμενους.