Η Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020 ήταν μια ιστορική ημέρα για τα ελληνικά ΜΜΕ. Ο Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ένας εκ των σημαντικότερων αρθρογράφων της εφημερίδα Καθημερινή, προτείνει νέτα σκέτα φινλανδοποίηση* της Ελλάδας προς την Τουρκία! Αυτή η πρωτιά θα συνοδεύει εσαεί και τον ίδιο και την εφημερίδα που τύπωσε το άρθρο.
Παρατίθενται μερικά «χτυπητά» σημεία του άρθρου: «Θα φινλανδοποιηθούμε λοιπόν; Μάλιστα! Ε, και; Ας κοιτάξουμε τον χάρτη για να αντιληφθούμε τι ακριβώς λέμε. Η μικρή Φινλανδία, που έγινε ανεξάρτητο κράτος μόλις το 1917, είναι εκεί στη θέση της, ευημερούσα, με υψηλή ποιότητα δημοκρατίας, στη δωδεκάδα των καλύτερων κρατών του κόσμου στον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης, πάνω από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Για δείξτε μου τώρα εσείς πού είναι η ΕΣΣΔ; Γιατί την ψάχνω στον χάρτη αλλά δεν τη βρίσκω παρά μόνον στα βιβλία Ιστορίας. Ποιος είπατε πως κέρδισε είπαμε;
»Αλλά και πέρα από τη γεωπολιτική, εσείς, για παράδειγμα, πού θα θέλατε να ζείτε; Στην “περήφανη” Σοβιετική Ενωση, αναμένοντας στις ουρές για κρέας και γάλα, αναζητώντας διαφάνεια και δημοκρατία, ή μήπως στη “φινλανδοποιημένη” Φινλανδία; Πού θα θέλατε να είστε εργαζόμενος, συνταξιούχος ή φοιτητής; Στην ΕΣΣΔ ή στη Φινλανδία; Αφήστε, ξέρω την απάντηση, είναι ίδια με τη δική μου. Οταν πρόκειται για τον εαυτό μας, είμαστε όλοι ορθολογικοί. Ας κάνουμε το ίδιο και για το έθνος λοιπόν.
»Η υπερηφάνεια των εθνών βρίσκεται στην ποιότητα ζωής, στους θεσμούς, στο κράτος δικαίου, στις ελευθερίες των πολιτών· όχι στους στόλους και τις στολές. Η φτώχεια φέρνει την εθνική ταπείνωση, όχι η οικονομική συνεργασία».
Δηλαδή, ο κ. Μαραντζίδης λέει με περισσότερα λόγια όσα πρότεινε ο Χατζηαβάτης στον Καραγκιόζη. Να μην ενοχλεί τον πασά για να τρώει κάνα κομμάτι ψωμί και για να μη χάσει καμιά μέρα την ξερή κεφάλα του από τη σπάθα του Βεληγκέκα.
Κοντολογίς, κορυφώνεται η καμπάνια για τη δρομολόγηση της τελικής φάσης της ακύρωσης των αποτελεσμάτων της Εθνεγερσίας του 1821.
*Η φινλανδοποίηση, όπως την ορίζει ο ίδιος ο κ. Μαραντζίδης, είναι «μια κατάσταση διακρατικών σχέσεων στην οποία μια μικρότερη χώρα προσαρμόζει την εξωτερική της πολιτική έναντι μιας γειτονικής μεγαλύτερης υπό τον φόβο πιθανής σύρραξης».
ΗΡΕΜΟΛΟΓΙΟ