Τα παιδιά του Γκαίτε και του Νίτσε τρελλάθηκαν;

…και ξαφνικά οι Γερμανοί τρελάθηκαν;
Γιατί μας βρίζουν και μας προκαλούν τα παιδιά του Γκαίτε και του Νίτσε;
Ποιοι κρύβονται “πίσω” από αυτούς, που εμφανίζονται προκλητικοί;
Ο ίδιος ο γερμανικός λαός βρίσκεται σήμερα μπροστά σε έναν θανάσιμο κίνδυνο.
Πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται από γερμανικής “πλευράς” περί των Ελλήνων. Μέχρι και η καλλίγραμμη Αφροδίτη επιστρατεύτηκε στον πόλεμο των εντυπώσεων. Εντυπώσεων πάνω σε θέματα, που αφορούν την υποτιθέμενη άποψη του γερμανικού λαού εις βάρος όχι μόνον του ελληνικού λαού, αλλά και των υπολοίπων μεσογειακών λαών. “Pigs” τους ανεβάζουν και “γουρούνια” τους κατεβάζουν …ή τουλάχιστον έτσι λένε κάποιοι δημοσκόποι γνωστών γερμανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Μέσων, των οποίων τις κατά παραγγελίαν και “στημένες” δημοσκοπήσεις δεν εμπιστευόμαστε, εφόσον γνωρίζουμε ποιοι είναι συνήθως οι ιδιοκτήτες τους και βέβαια ποια είναι τα συμφέροντά τους.
Όμως, ακόμα και έτσι να είναι, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με την κρίση του γερμανικού λαού …όποια κι αν είναι αυτή. Το τι είμαστε εμείς οι Έλληνες ως λαός και τι δεν είμαστε δεν περιμένουμε από τους Γερμανούς να το μάθουμε. Το τι είναι οι Έλληνες ως λαός δεν περιμένει η Ευρώπη ή ο υπόλοιπος Κόσμος να το μάθει από τους Γερμανούς. Το αν κάποιοι λαοί είναι “τεμπέληδες” ή “απατεώνες” δεν το αποδεικνύουν τα γκάλοπ στη Γερμανία, αλλά τα έργα τους μέσα στους αιώνες.

Οι λαοί της Μεσογείου ποτέ δεν ήταν ούτε τεμπέληδες ούτε απατεώνες και αυτό είναι προφανές. Η ίδια τους η γη δεν σου επιτρέπει να το εξάγεις αυτό ως συμπέρασμα. Η διάσπαρτη από μεγαλειώδη έργα γη. Και αν αυτοί οι λαοί δάμασαν με τα χέρια τους την πέτρα, έκαναν πολύ πιο δύσκολα και ενδιαφέροντα πράγματα με το μυαλό πάνω στο αδάμαστο πνεύμα. Οι βιβλιοθήκες της ίδιας της Γερμανίας δεν επιτρέπουν σε κανέναν Γερμανό να τους πει “τεμπέληδες” ή “απατεώνες”. Ειδικά στους Γερμανούς και ειδικά για τους Έλληνες.
Για εμάς λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι κάποιοι παίζουν παιχνίδια εις βάρος καί των δύο λαών. Κάποιοι “ερεθίζουν” συλλογικά ένστικτα, προκειμένου να προκαλέσουν συλλογικές συμπεριφορές. Κάποιοι καλλιεργούν ελληνογερμανική ένταση και αυτό πρέπει να το μελετήσουμε ως προς το ποιον συμφέρει να υπάρχει τέτοια ένταση. Είναι σίγουρο ότι υπάρχει συμφέρον πίσω από αυτήν την κατάσταση και απλά δεν φαίνεται σ’ αυτήν τη φάση.
Κατ’ αρχήν, τίποτε να μην γνωρίζει κάποιος, μπορεί να καταλάβει από τα δευτερεύοντα και τα ασήμαντα ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. Ας ψάξει κάποιος να δει ποιοι Έλληνες είναι αυτοί, οι οποίοι αντιδρούν πιο “θερμά” και άρα πιο επικίνδυνα στις γερμανικές “επιθέσεις”. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι Έλληνες “αντεπιτίθενται” στους Γερμανούς για το εθνικό μας δίκιο και θα καταλάβει ότι τα πράγματα εκ των δεδομένων δεν μπορεί να είναι καθαρά. Δεν μπορεί να είναι όπως εκ πρώτης όψεως φαίνονται.
Όταν βγαίνει ο Πάγκαλος και κατηγορεί τους Γερμανούς ότι, ως στυγνοί Ναζί κατακτητές, μας έκλεψαν κάποτε τον εθνικό μας χρυσό, κάτι “βρομάει” στο βασίλειο της “Δανιμαρκίας”. Γιατί; Γιατί ξεχνάει να μας πει ότι ο ίδιος είναι ο συνονόματος εγγονός του αρχιδοσίλογου των Γερμανών της κατοχής. Ξεχνάει να μας πει ότι ο παππούς του ήταν ένας από τους “Έλληνες”, που παρέδωσαν στους Γερμανούς εκείνον τον χρυσό και πιθανόν ότι από την “απόδοση” εκείνης της πράξης να έζησε και ο ίδιος ο σύγχρονος Πάγκαλος πλούσια. Με γάλα της Βέρμαχτ και σοκολάτες της Γκεστάπο έχει μεγαλώσει ο σημερινός όψιμος “αντιγερμανός” Πάγκαλος.
Μαζί με τον Πάγκαλο σε ρόλο “Γερμανοκτόνου” και ένας άλλος γνωστός πολιτικός παράγοντας. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής. Ο σύζυγος της γερμανίδας Μαριλέ με τις ακάλυπτες επιταγές και τις πολλές εβραιογερμανικές “άκρες” και υποθέσεις …ο Πετσάλνικος. Ένας κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη στις εποχές όπου ο αέρας έπαιρνε τις ελληνικές σημαίες από διάφορα σημεία της επικράτειας. Αυτός, που μαζί με τον “τραγουδιστή” Πάγκαλο “τραγουδούσαν” σε “συγκρότημα” και το αποτέλεσμα ήταν να παραδοθεί ο Οτσαλάν στους Τούρκους μέσω Ναϊρόμπι και με τη βοήθεια της Μοσάντ.

Όλα αυτά είναι πρόσωπα περίεργα και ύποπτα, των οποίων το κοινό σημείο είναι ότι διατηρούν ιδιαίτερες —και μάλιστα προνομιακές— διασυνδέσεις με τον γερμανικό παράγοντα. Πρόσωπα, τα οποία δεν περιορίζονται μόνον στο πολιτικό πεδίο. Ο Λαζόπουλος, για παράδειγμα, είναι ένα ακόμα τέτοιο πρόσωπο. Ο Λαζόπουλος της Νέας Τάξης “επιτέθηκε” κι αυτός στους Γερμανούς, παρουσιάζοντάς τους στην εκπομπή του ως εισβολείς. Ο Λαζόπουλος των ΜΚΟ, των οικολόγων, των ψευδοαριστεριστών, των αναρχικών και των λαθρομεναστών, εμφανίστηκε στην εκπομπή του με ναζιστική στολή να σατιρίζει τον μεγάλο “δικτάτορα”. Ο Λαζόπουλος των “κατασκευασμένων” Τσιπροχρυσόγελων και άλλων “γκριζοπροβαλλόμενων” “δημοκρατικών” δυνάμεων, κατήγγειλε την über Alles Γερμανία.
Όμως, όπως ο Πάγκαλος ή ο Πετσάλνικος, έτσι και ο Λαζόπουλος έχει “κοντή” μνήμη. Ξέχασε να μας πει ο “αντιστασιακός” Λαζόπουλος ότι τα αφεντικά του στο κανάλι όπου “αντιστέκεται” είναι Γερμανοί …όμοιοι μ’ αυτούς που έδειξε στα βίντεό του. Ξέχασε να μας πει ότι οι “γενναιόδωροι” εργοδότες του είναι Γερμανοί του χειρίστου ιμπεριαλιστικού είδους. Γιατί του χειρίστου; Γιατί οι ιμπεριαλιστές, οι οποίοι ασχολούνται με την προπαγάνδα —και άρα τα ΜΜΕ των κατακτημένων λαών— είναι χειρότεροι και από τον Γκέμπελς.
Από αυτό το σημείο αρχίζουν οι προβληματισμοί. Για να επιτρέπουν αυτοί οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές να “στοχοποιούνται” —και μάλιστα από τους ίδιους τους “υπαλλήλους” τους, είτε αυτοί είναι πολιτικά πρόσωπα, όπως ο Πάγκαλος ή ο Πετσάλνικος, είτε “πρόσωπα” έτσι γενικώς και αορίστως, όπως ο Λαζόπουλος—, το επιθυμούν και άρα κάτι περίεργο συμβαίνει. Δεν είναι λογικό σε μια περίοδο, που ο γερμανικός “επεκτατισμός” είναι ορατός και άρα προκλητικός για τα θύματά του, να τυγχάνει της καταγγελίας παραγόντων κραυγαλέα ευνοημένων από τους Γερμανούς.
Αν αυτά τα περίεργα αφορούν την ταυτότητα εκείνων που αμύνονται υπέρ της Ελλάδας, συμβαίνουν ακόμα πιο περίεργα στον τρόπο με τον οποίο οι “απέναντι” επιτίθενται. Ο τρόπος είναι πρωτοφανής για τα ευρωπαϊκά —και όχι μόνον— δεδομένα. Είναι ένας τρόπος σχεδόν “ιερόσυλος” για τη συμβατική δυτική λογική. Τη λογική, η οποία θεμελιώθηκε πάνω στον κλασικισμό. Τη λογική, η οποία επιβλήθηκε στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα, χρησιμοποιώντας το ελληνικό πνεύμα. Την αστική λογική, η οποία μετά τη Γαλλική Επανάσταση είναι κυρίαρχη όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Το να βάζεις τη θεϊκή Αφροδίτη να “συμπεριφέρεται” σαν μεθυσμένη τουρίστρια από το Σάντερλαντ …είναι “ιεροσυλία”. Το να βάζεις τη θεϊκή Αφροδίτη του Γκαίτε, του Νίτσε ή του Βολτέρου να λερώνει τα χέρια της, μεταφέροντας τα “εφευρήματα” της δυτικής λαχανοτραφούς πλέμπας …είναι “ιεροσυλία”. Το να βάζεις το αιώνιο σύμβολο του γυναικείου κάλλους να επιδεικνύει χωρίς την παραμικρή αιδώ το αρχέγονο μέσον πρωκτοσκόπησης …είναι ο απόλυτος πάτος. Πιο κάτω δεν έχει. Πιο κάτω θα μπορούσαμε να φανταστούμε μόνον τον ακαταμάχητο Διόνυσο να κατεβάζει τα παντελόνια του σαν τους μεθυσμένους Εγγλέζους, οι οποίοι, πέρα από τη “φλυαρία” της επίδειξης των κώλων τους, δεν έχουν να “πουν” τίποτε άλλο.
Με βάση όλα αυτά τα “ιερόσυλα” δεδομένα αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι δεν μπορεί να βρίσκονται οι Γερμανοί πίσω από αυτήν την ανθελληνική προπαγάνδα. Δεν μπορεί αυτή η προπαγάνδα να είναι “γερμανική”. Δεν έχουν λόγο οι Γερμανοί να επιτεθούν σε έναν πολιτισμό, ο οποίος “τάισε” τους Πατέρες τους. Σε έναν πολιτισμό-“τροφοδότη” του δικού τους πολιτισμού. Λούθηρος, Γκαίτε ή Νίτσε, πρώτα “ξεδίψασαν” οι ίδιοι από την ελληνική “πηγή” και κατόπιν έγιναν οι ίδιοι “πηγές” για τον λαό τους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι Γερμανοί είναι βέβαιον ότι δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να ταυτιστούν με τους υβριστές του ελληνισμού. Δεν το έκαναν στα “χειρότερά” τους, όταν είχαν “μεθύσει” από το ναζιστικό “μεγαλείο” τους και παρ’ όλα αυτά είχαν τη “σύνεση” να είναι εγκρατείς απέναντι στον ελληνισμό και τους Έλληνες. Ακόμα και με τη στολή των ναζιστών προσκύνησαν τον Παρθενώνα.
Επιπλέον, οι Γερμανοί, ως λαός, είναι πολύ μεγάλος, για ν’ ανοίξουν από μόνοι τους μια “βεντέτα” με έναν λαό πολύ μικρότερο. Δεν έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα με τους Έλληνες, ώστε πίσω από κάποιες δήθεν “ψευδοϊδεολογικές” συγκρούσεις να κρύβονται άλλες σκοπιμότητες. Δεν έχουν ομοειδείς δυνατότητες, ώστε ν’ αναζητούνται επιφάσεις, για να κρύβονται από πίσω τους οικονομικές συγκρούσεις. Τα κοινωνικά και οικονομικά “κυβικά” των Γερμανών είναι να έχουν αντιπαλότητες με τους Βρετανούς, τους Αμερικανούς ή τους Γάλλους και όχι με τους Έλληνες, που όλοι μαζί “χωράνε” σε ένα Βερολίνο.
Τέλος, οι Γερμανοί έχουν προσπαθήσει πολύ ως λαός, για να μπουν στην πνευματική “ελίτ” του δυτικού Κόσμου, ώστε να ρισκάρουν να “ξεχαρβαλώσουν” την ιεραρχία της. Από την εποχή του Καρλομάγνου και εντεύθεν προσπαθούν να μπουν στην “οικογένεια” της Ρώμης ως ομότιμα μέλη της. Δεν πας μακριά, όταν ως έθνος θέλεις να μπεις επικεφαλής της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ταυτόχρονα απειλείς τα αυθεντικά ελληνικά θεμέλιά της. Δεν πας μακριά, όταν ως έθνος θαυμάζεις έναν Νίτσε και εξευτελίζεις εκείνους τους οποίους θαύμαζε ο Νίτσε. Είναι θέμα λογικής. Δεν μπορεί να πουλάς “τσιγάρα” και ταυτόχρονα να ηγείσαι της αντικαπνιστικής εκστρατείας και μάλιστα σε βαθμό υστερίας.
Εύκολα λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι η Νάντια Ματίας ή ο Βόλφγκανγκ Έμπερχαρντ του διαβόητου πλέον Focus δεν είναι αντιπροσωπευτικοί Γερμανοί. Οι απόψεις τους δεν εκφράζουν τη μέση γερμανική άποψη περί Ελλήνων. Μισθοφόροι της δημοσιογραφίας είναι. Εγκληματίες της “πέννας”. Για να κυριολεκτούμε… “σκουπίδια” από τον πάτο της γερμανικής κοινωνίας είναι. Πληρωμένοι από τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι πληρώνουν και όλους όσους συμμετέχουν στο ίδιο παιχνίδι. Ποιοι όμως μπορούν να πληρώσουν Γερμανούς να παίξουν παιχνίδια εις βάρος άλλων λαών και βέβαια εις βάρος των υπολοίπων Γερμανών; Κάποιοι ισχυροί παράγοντες της γερμανικής οικονομίας, οι οποίοι προφανώς δεν είναι Γερμανοί. Για παράδειγμα, κάποιοι από τους τραπεζίτες της Φρανκφούρτης.
Τώρα αρχίζουν και γίνονται λίγο πιο ευδιάκριτα τα δεδομένα. Ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο κάποιοι επιτίθενται στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς δεν είναι συνηθισμένος, είναι αποκαλυπτικός. Αποκαλυπτικός της ταυτότητας εκείνων, που βρίσκονται πραγματικά πίσω από αυτήν την επίθεση. Είναι ένας τρόπος, ο οποίος είναι ταυτόχρονα τόσο ρατσιστικός όσο και εμπαθής. Ρατσιστικός είναι, γιατί προσπαθεί να “τσουβαλιάσει” έναν λαό με μέσο τα παγκοσμίως γνωστά σύμβολά του και εμπαθής είναι, εξαιτίας τους τρόπου με τον οποίον προσπαθεί να το κάνει. Άρα; Άρα αναζητούμε τον ρατσιστή, ο οποίος θα είχε “ιδεολογικούς” λόγους να επιτεθεί με τόσο ελεεινό τρόπο στον ελληνισμό και επιπλέον θα είχε οικονομικό συμφέρον να χαρακτηρίσει τους σύγχρονους Έλληνες απατεώνες και τεμπέληδες.
Υπάρχει λαός ανθρώπων πάνω σ’ αυτόν τον Πλανήτη, ο οποίος να στέκεται στα δύο του πόδια και να επιτεθεί στον ελληνικό πολιτισμό με αυτόν τον τρόπο; Υπάρχει …μόνον ένας. Ένας λαός θλιβερών υπανθρώπων, οι οποίοι επί αιώνες κινούνται στους “βόθρους” της ανθρώπινης ιστορίας και θα είχαν λόγο και αιτία να επιτεθούν σε έναν λαό της “βιτρίνας” αυτής της ιστορίας. Ποιοι είναι αυτοί; Αυτοί, οι οποίοι εδώ και αιώνες αποδίδουν τα δικά τους χαρακτηριστικά στους εχθρούς τους. Αυτοί, οι οποίοι είναι ρατσιστές και “δείχνουν” τους πάντες σαν τέτοιους. Αυτοί, οι οποίοι έχουν βγάλει μεροκάματο από τον ρατσισμό. Αυτοί, οι οποίοι χρηματοδοτούν το χτίσιμο στρατοπέδων συγκεντρώσεων και στη συνέχεια πλουτίζουν σαν θύματά τους.
Μόνον ρατσιστές, τεμπέληδες και απατεώνες θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν έτσι τους Έλληνες και τέτοιοι είναι μόνον οι ……………………….
Επειδή το έρθρο περιέχει την “απαγορευμένη λέξη”, καλείστε όλοι να διαβάσετε την συνέχεια εδώ.
Καλείστε όλοι να αντιληφθείτε ποιοι παίζουν τέτοια παιχνίδια και ποιοι μπορούν να τους ξεβρακώσουν
Καλούνται όλοι οι Συνέλληνες να διαβάσουν και να διαδώσουν το κείμενο.