Ξεχάστε την παρωχημένη εποχή όπου ο πολίτης πήγαινε σχολείο, πανεπιστήμιο, έπιανε δουλειά και έπειτα έβγαινε στη σύνταξη.
Άλλωστε η ιδέα να μορφώνεται, να βρίσκεις εργασία και να παίρνει σύνταξη είναι πια ξεπερασμένη. Κοντεύει έναν ολόκληρο αιώνα ζωής. Είναι καιρός για μία αλλαγή σε πιο αναπτυξιακές μορφές διακυβέρνησης και δημιουργικές απασχόλησης.
Μπορούμε λοιπόν να επανέλθουμε σε οικονομικά πετυχημένες συνταγές του παρελθόντος, που έφεραν ιλιγγιώδεις ρυθμούς ανάπτυξης. Όπως το μοντέλο του αμερικανικού νότου, όπου οι εργαζόμενοι δεν χρειαζόταν ούτε να πάνε σχολείο ούτε να πάρουν σύνταξη.