Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Ο αρμενικός πληθυσμός στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ αμύνεται ηρωικά για τρίτη μέρα υπερασπίζοντας την πατρίδα του, απέναντι στην αιφνίδια και άνευ αιτίας επίθεση των Αζέρων. Ο πληθυσμός του Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχει εγκρίνει με δημοψήφισμα την ανακήρυξη της περιοχής σε ανεξάρτητο κράτος, το οποίο, όμως, δεν αναγνωρίστηκε διεθνώς. Επιβιώνει και επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο αποκλειστικά μέσω της Αρμενίας, της οποίας στην ουσία αποτελεί προέκταση. Το Αζερμπαϊτζάν δέχεται βοήθεια από την Τουρκία και ίσως εκεί βρίσκεται και η αιτία της σημερινής επίθεσης εναντίων των Αρμενίων. Αυτήν την στιγμή οι μάχες γίνονται μεταξύ Αρμενίων, Αζέρων αλλά και Τούρκων, οι οποίοι πατρονάρουν χοντρά αυτή την σύγκρουση, με αποτέλεσμα να ανοίγουν άλλο ένα πολεμικό μέτωπο μετά από αυτό του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης και των προκλήσεων προς την Ελλάδα και Κύπρο.
Οι τούρκοι στηρίζουν τους Αζέρους με όλους τους τρόπους, οι Ρώσοι έχουν αμυντικό σύμφωνο το οποίο πραστατεύει την Αρμενία από επίθεση τρίτης χώρας, (δεν καλύπτει όμως το καραμπάχ) η Αρμενία από την άλλη πλευρά στηρίζει το στηρίζει στρατιωτικά. Εδώ τα πράγματα φαίνονται να μπλέκονται. Η ανάμειξη της Τουρκίας στον Νότιο Καύκασο μέσω του Αζερμπαϊτζάν είναι κάτι που σίγουρα δεν αρέσει στη Ρωσία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δυο τους, μια και η συγκεκριμένη περιοχή θεωρείται το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας το οποίο με τίποτα δεν θέλει να ξεφύγει από τον έλεγχο της.
Ρωσία και Τουρκία είναι γεγονός ότι βιώνουν μια λυκοφιλία και δεν υπήρξαν ούτε θα υπάρξουν πραγματικοί σύμμαχοι. Αυτό που κάνουν μέχρι σήμερα, είναι να δίνουν βάση οπού έχουν παράλληλα συμφέροντά και να υποβαθμίζουν τις όποιες διαφορές τους, οπού οι γραμμές συγκρούονται, έτσι ώστε να μην έρθουν σε ευθεία σύγκρουση μεταξύ τους. Τούρκοι αναλυτές πιστεύουν ότι η Ρωσία και η Τουρκία θα προσπαθήσουν να βρουν λύση στη σύγκρουση χωρίς να βλάψουν τη διμερή τους σχέση. Αν όμως οι μάχες επεκταθούν σε περιοχές όπως ο αυτόνομος θύλακας του Ναχτσιβάν, που συνορεύει με την Αρμενία τα πράγματα θα περιπλακούν.
Εδώ θα κάνω μια πρόβλεψη, δεν θεωρώ ανόητους τους Αρμενίους να θελήσουν να επιτεθούν στον συγκεκριμένο θυλάκα. Πρώτον γιατί δεν υπάρχουν Αρμένιοι στην περιοχή και δεύτερον δεν χρειάζεται να δώσουν άλλοθι στην Τουρκία για να εισβάλει στα εδάφη τους από την κάτω πλευρά, μια και το Ναχτσιβάν, συνορεύει άμεσα με την Τουρκία η οποία είναι υποχρεωμένη να το προστατεύει με βάση μια συμφωνία του 1921, με αποτέλεσμα να βρεθούν ανάμεσα σε δύο πυρά, αλλά και η Άγκυρα από την πλευρά της δεν θέλει να δώσει αφορμή για επέμβαση στην ρωσική πλευρά, η οποία ως τώρα προσπαθούσε να κρατήσει ουδέτερη στάση. Τα τελευταία γεγονότα όμως την προβληματίζουν έντονα. Η υποστήριξη της Άγκυρας προς το Αζερμπαϊτζάν έχει οδηγήσει στις πιο βίαιες μάχες των τελευταίων ετών, μπερδεύοντας την κατάσταση, που δεν αποκλείεται να ξεφύγει με άγνωστες προεκτάσεις.
Φαίνεται ότι η αιφνίδια αναζωπύρωση του παγωμένου πολεμικού μετώπου δεν είναι άσχετη με τις σκοπιμότητες της Άγκυρας και δεν αποκλείεται να συνδέεται με τις εξελίξεις σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή:
· Επέκταση προς τον Καύκασο για να σπάσει η Άγκυρα την απομόνωση που δέχεται από τους αραβικούς λαούς στην Μέση Ανατολή, οι οποίοι γρήγορα κατάλαβαν τις νέο οθωμανικές βλέψεις και τις σχέσεις της με σκληρές ισλαμικές ομάδες, με αποτέλεσμα να της γυρίσουν την πλάτη.
· Αλλαγή της ατζέντας ενόψει της ευρωπαϊκής διάσκεψης για τις κυρώσεις εναντίων της, θέλοντας να στρέψει την προσοχή των Ευρωπαίων από την μεσόγειο και τα θέματα που έχει δημιουργήσει με δύο μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (Ελλάδα – Κύπρο) προς τον Καύκασο και τους ενεργειακούς αγωγούς με σκοπό να τις αποφύγει, αν και κατά την άποψη μου μετά και τα τελευταία γεγονότα πρέπει να είναι καταλυτικές.
Η ανοχή μέχρι τώρα Ευρωπαίων και Αμερικανών, έκανε την ταραχοποιό και προβοκάτορα των βαλκανίων να επεκτείνει το καταστροφικό της έργο σε επικίνδυνο βαθμό, σε μεσόγειο, Αφρική, Μέση Ανατολή, Ασία, και κάποιοι επιτέλους πρέπει να της τραβήξουν χειρόφρενο.