Οι υπάλληλοι ισχυρίζονταν όταν απολύθηκαν ότι δεν τους δόθηκε ολόκληρη η αποζημίωση αλλά μέρος της (περίπου το 50%) και το υπόλοιπο εκχωρήθηκε μέσω σύμβασης που υπέγραψαν στο Σύλλογο Εργαζομένων της Τράπεζας. Οι μισθωτοί ισχυρίζονται ότι ουδέποτε τους δόθηκε αντίγραφο της σύμβασης..
Η σύμβαση αυτή κατά τους ισχυρισμούς τους προέβλεπε ότι «Σε περίπτωση που το ποσό της αποζημίωσης που θα λάβουν οι εργαζόμενοι από την εταιρεία λόγω της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας τους, υπολείπεται για οποιοδήποτε λόγο του ποσού της νομίμου, το ποσό της διαφοράς και την αντίστοιχη αξίωση τους κατά της εταιρείας για την καταβολή της διαφοράς της αποζημίωσης, οι εργαζόμενοι θα την εκχωρήσουν στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εργαζομένων ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΕΕΓΑ προκειμένου το ποσό αυτής να το καταθέσει στον αντίστοιχο λογαριασμό των Ομαδικών Ασφαλιστηρίων (DAF), αφού κατά την αποχώρησή τους θα λάβουν το 100% της παροχής των Ασφαλιστηρίων αυτών, παρά το γεγονός ότι είχαν υποχρέωση με βάση την από 19/03/2010 Επιχειρησιακή Σύμβαση να καταβάλουν για την ενίσχυση τους αυξημένες εισφορές μέχρις ότου αποχωρούσαν για πλήρη συνταξιοδότηση».
Τα καυτά ερωτήματα
Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα δεδομένου ότι οι απολύσεις αυτές έγιναν στα τέλη του 2010 (σε περίοδο κρίσης δηλαδή όπου ο όμιλος της Αγροτικής του κυρίου Πανταλάκη εξασφάλιζε την επιβίωσή του με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων) καθώς προκύπτει σωρεία ερωτημάτων που προφανώς άπτονται δικαστικής διερεύνησης αν ισχύουν τα όσα ισχυρίζονται οι εργαζόμενοι στις αγωγές του.
- Γιατί ένα μέρος της αποζημίωσης θα έπρεπε να εκχωρηθεί στο Σύλλογο εργαζομένων προκειμένου να πληρωθεί το DAF το οποίο θα σας εξηγήσουμε παρακάτω τι είναι;
- Γιατί η ΑΤΕ Ασφαλιστική αποφάσισε να καταβάλλει DAF πολύ υψηλότερο από αυτό που δικαιούνταν οι υπάλληλοι που υποτίθεται ότι απέλυε;
- Γιατί κατά σύμπτωση όλοι οι υπάλληλοι που απολύονταν είχαν 25 χρόνια στην εταιρία και κάνοντας χρήση ευεργετικού νόμου λάμβαναν αμέσως σύνταξη ( η σύνταξη λαμβάνεται μόνο σε περίπτωση απόλυσης);
- Πρόκειται για κανονική διαδικασία απόλυσης ή για απόλυση που έχει ως αποτέλεσμα να ζημιωθεί πολλαπλώς το ελληνικό δημόσιο και το ΙΚΑ-ΤΑΥΣΟ και μάλιστα με τεράστια ποσά;
- Σε ποιο ποσό έγινε η εκκαθάριση, παρακράτηση και απόδοση του φόρου αποζημίωσης ν. 2112/1920, λόγω απόλυσης, στο σύνολο ή στο ποσό που έλαβαν και τι δήλωσαν στην εφορία
- Καταβλήθηκε φόρος για τα DAF όπως συνέβη με την περίπτωση των ασφαλισμένων του Αθήνα 2004 που κλήθηκαν μετά από χρόνια να πληρώσουν φόρο που δεν είχαν καταβάλει;
- Αν δικαιωθούν οι εργαζόμενοι, θ’ αναζητήσει η Εταιρεία τα χρήματα από τον Σύλλογο;
- Έχουν ελεγχθεί οι χρηματικές κινήσεις δεδομένου ότι πρόκειται για μεγάλα ποσά;
- Υπάρχει αναλογιστική μελέτη εγκεκριμένη για τα DAF όπως προβλέπει η νομοθεσία;
Για να καταλάβετε όμως τι είναι αυτό το περιβόητο DAF σας επισημαίνουμε ότι πρόκειται για ασφαλιστήριο που προβλέπει ότι η αποζημίωση του συμβολαίου προκύπτει από χρόνια υπηρεσίας επί το Μέσο Ακαθάριστο Μηνιαίο Μισθό. Δηλαδή αν ο μηνιαίος μισθός είναι 3000 Ευρώ ( Στην ΑΤΕ Ασφαλιστική δεν είναι σπάνιο αφού τον παίρνει Αποθηκάριος). Τότε ο μέσος μισθός είναι 3500 Ευρώ γιατί υπολογίζονται και τα δώρα γεγονός που σημαίνει ότι εισπράχθηκε DAF 87.500 Ευρώ. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το DAF είναι 250.000 Ευρώ και παραπάνω ενώ οι κακές γλώσσες λένε ότι πριν τις … απολύσεις γίνονταν προαγωγές. Αλλά αυτά προφανώς είναι αρμόδια να τα ελέγξει η ελληνική δικαιοσύνη