Η μεγάλη ληστεία συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα σε απόλυτη σιωπή…
Του Γιάννη Αγγέλη
Η εσωτερική υποτίμηση των εισοδημάτων σύμφωνα με το μνημόνιο θα συνεχισθεί. Πέραν των εισοδημάτων από την εργασία περιλαμβάνει και την υποτίμηση εισοδημάτων από την κάθε είδους αποταμίευση.
Στη λογική αυτή, μετά το “κούρεμα” των ομολόγων που είχαν στα χέρια τους οι αποταμιευτές έρχεται η ώρα του “κουρέματος” της αποταμίευσης που είχε καταφύγει στις τραπεζικές μετοχές οι οποίες μετά τα κρατικά χαρτιά θεωρούνταν η πλέον ασφαλής επένδυση για λόγους αποταμιευτικούς.
Η αποταμίευση με την μορφή ακινήτων παραμένει επίσης ένα τρίτο κομμάτι του οποίου η τρέχουσα αξία -με χαμηλότερους ρυθμούς είναι αλήθεια- έχει αρχίσει να υποτιμάται.
Οσον αφορά την υποτίμηση της αποταμίευσης που είχε καταφύγει στις τραπεζικές μετοχές, πέραν της χρηματιστηριακής πίεσης που δέχθηκε, τώρα θα πρέπει να υποστεί και το “κούρεμα” από την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Μέσα στους επόμενους μήνες οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών που σκοπό έχουν την διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και την αναδιάρθρωσή του, θα καταστήσουν εκ των πραγμάτων βασικό τους μέτοχο το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας λόγω του τεράστιου ποσού που θα χρειασθούν μετά το κούρεμα των κρατικών ομολόγων και τις υποχρεωτικές προβλέψεις για τα “κόκκινα” δάνεια.
Η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των μετοχών τους οδηγεί αναπόφευκτα σε μία ανταλλαγή “αξίας” με “ασφάλεια” ανάλογη εκείνης που έγινε με τα ομόλογα.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ΤτΕ η σχετική απομείωση της εμπορικής αξίας των ακινήτων -που αποτελεί μία παραδοσιακά βασική μορφή αποταμίευσης στην Ελλάδα- έχει αρχίσει να γίνεται σημαντική αλλά όχι όσο η αντίστοιχη σε ομόλογα και μετοχές.
Αυτό βέβαια είναι κάτι προσωρινό καθώς οι προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια προδιαγράφουν την συνέχιση και ενίσχυση αυτής της τάσης.
Για τις άμεσες καταθέσεις πάντως η εικόνα είναι διαφορετική προς το παρόν τουλάχιστον.
Όσο οι τράπεζες εξακολουθούν να έχουν δυσκολίες με την ρευστότητά τους οι επιτοκιακές αποδόσεις παραμένουν αρκετά υψηλές αν συγκριθούν με τον πληθωρισμό.
Επίσης δεν έχουν ακουσθεί από καμία πλευρά “ιδέες” για αύξηση της φορολόγησης των αποδόσεών τους.
Αυτό βέβαια δεν αποκλείει τίποτα για το μέλλον αλλά προς το παρόν τουλάχιστον δεν ακούγεται τίποτα σχετικό. Άλλωστε οι αποταμιευτικές καταθέσεις αποτελούν προς το παρόν την μοναδική σχεδόν πηγή από την οποία τροφοδοτείται η εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων των ιδιωτών καταθετών είτε προς το δημόσιο είτε προς τον ιδιωτικό τομέα και κανένας στην κυβέρνηση ή την τρόικα δεν θα ήθελε να “στερέψει” αυτή πηγή, πολύ περισσότερο μάλιστα μετά την απομείωση των καταθέσεων που έχει καταγραφεί τα τελευταία δύο χρόνια.
