Άλλος για το γιαούρτι μας;

Σε συγκροτημένες χώρες, όταν επέρχεται χρεωκοπία και ξένη κατοχή, οι ηγέτες της το αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και περίσκεψη. Φροντίζουν να διαχειριστούν την κρίση, μελετούν που έχουν κάνει λάθος και πως μπορούν να το διορθώσουν και στο τέλος τιμωρούν όσους έχουν φταίξει, ή έστω ζητούν από το λαό τους ταπεινά συγνώμη και αποχωρούν.
Εδώ όμως στη χώρα της φαιδράς ιπτάμενης πορτοκαλλέας και του αιωρούμενου λάιτ γιαουρτιού, βλέπουμε να το πανηγυρίζουν, δίνοντας ο ένας στον άλλο συγχαρητήρια για την τόσο πετυχημένη χρεωκοπία, την τόσο τέλεια οργανωμένη κατοχή, ευχαριστώντας μάλιστα τους κατακτητές, όπως κάνουν οι βραβευμένοι των Όσκαρ, όπου ευχαριστούν μέχρι και τις γάτες τους.
Διοργανώνουν κιόλας και δωρεάν συναυλίες με καρεκλόπληκτους τραγουδιστές, για να δείξουν στον κόσμο ότι μπορεί να μην τους εξασφαλίζουν τον άρτο , αλλά από θεάματα θα χορτάσει το μάτι τους.
Ο λαός μας τα παρακολουθεί όλα αυτά εμβρόντητος, μην δυνάμενος να ξεχωρίσει αν
παρακολουθεί θέατρο του παραλόγου, φαρσοκωμωδία, δράμα, γκροτέσκο θέατρο ή Ελληνική Τραγωδία.
Αποφάσισαν μάλιστα όπως μας λένε, να κάνουν περιοδείες στην επαρχία, δίκην περιφερόμενου μπουλουκιού, ένα μοντέρνο Άρμα του Θ(Χ)έσπ(τ)η, δηλαδή.
Ένας αρχηγός, λυγερόκορμος και ευθυτενής, αρκετά θαρραλέος για να περιοδεύει, στους θεατρικούς του λόγους, μας λέει ότι το κόμμα του είναι σαν το σπόρο που θα ξαναφυτρώσει. Μα ένας γεωπόνος δε του λέει ότι οι καβουρντισμένοι σπόροι, δεν φυτρώνουν; Έχουν δώσει , ότι είχανε να δώσουν.
Κάπου είδα ότι σ΄ένα θέατρο, της Θεσσαλονίκης αν δεν κάνω λάθος, οι ηθοποιοί για να βοηθήσουν τους συμπολίτες μας, δέχονται αντί χρημάτων, σαν εισιτήριο, διάφορα τρόφιμα.
Αντιγράφοντας αυτήν την ενέργεια, άλλος αρχηγός, του θεάτρου Μπούφα, ιντριγκαδόρος και ατακοπλάστης για να προσελκύσει ψηφοφόρους -θεατές, μοιράζει λάδια και ζυμαρικά. Με ευγνωμοσύνη οι πολίτες θα του το ανταποδώσουν με αυγά και ζαρζαβατικά.
Άλλος αρχηγός, φρέσκος, αφρατωμένος, ευόκορμος και ευφραδής και λιπαροστολισμένος, στο πόπολο λέει θα κατεβεί. Το σκέφτηκε άραγε εμβριθώς; Θα φύγει γιαουρτοστεφανομένος.
Άλλος πολιτικός, εύχαρις, νεανίας τις, αναγνώστης του Ομήρου και του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη εραστής, απεδείχθη στην σκηνή ένας φωνασκών φαιδραλέος πωλητής.
Ένας σαρδαμίτης σαλτιμπάγκος , της Κομμέντια ντελλ΄άρτε μελετητής, αποφάσισε γι αυτή τη σεζόν να απέχει αναπαυόμενος στις δάφνες του και στο βραβείο των Καννών.
Η μαριονέτα, πάτετ (puppet) αγγλιστί, θα συνεχίσει να δίνει παραστάσεις για όσο καιρό κι αν χρειαστεί, επιθεώρηση σίριαλ, πρώτη φορά έχουμε δει.
Στο γνωστό θεατρικό ‘’Οι Βρικόλακες’’ του (Σκ)ίψεν, τον πρώτο ρόλο έχει , αλί μας και χαρά μας, αυθεντική του είδους. Σπαθάτη, χαμογελαστή, θυγάτηρ πατρός απεθάντου!
Ένας χαμηλοθώρης ζεν- πρεμιέ, μυστακοφόρος κομπάρσος, τον σκηνοθέτη καρτερεί, στην οντισιόν πρώτος να βγει, να Φωτηςτεί το πάλκο.
Για τους άλλους τι έχω να πω, αρκούδες σέρνουν στο λαό, βαρώντας τα κλαρίνα, λατέρνες, ρομβίες ακορντεόν, για το καλό των εργατών, περιδιαβαίνουν στους ρυμούς και εις τα καλντερίμια.
Απ΄τα θεωρεία σε θώκο καθισμένο, ευχαριστημένο παρακολουθεί, τα ταλαντούχα παιδιά του, το γηραλέο της όπερας φάντομ, κρυμμένο στην σκιά του.
Και μεις στο ίδιο έργο θεατές
Αγρότες, εργάτες, φοιτητές
Αυγά, γιαούρτια και οπώρες
O Tempora! O Mores
(οι αυθαίρετοι νεολογισμοί μου
Ατακοπλάστης= αυτός που λέει ατάκες.
Φαιδραλέος= ο φαιδρός.
Σαρδαμίτης= αυτός που κάνει σαρδάμ.)
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.