Το ΚΚΕ αυτήν τη στιγμή εμφανίζεται σαν μεγάλος προστάτης των ξένων μεταναστών στην Ελλάδα. Το “άλλοθί” του είναι ότι το κάνει για λόγους ανθρωπισμού και βέβαια διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Tο ΚΚΕ είναι ένα εξειδικευμένο ταξικό “κόμμα”. Θεωρητικά είναι το “κόμμα” της εργατικής τάξης. Άρα; Άρα το ΚΚΕ, με βάση την ιδεολογική λογική του και την εξειδίκευσή του, θα έπρεπε να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός των μεταναστών. Μάλιστα, εξαιτίας της σταλινικής αντίληψής του, θα έπρεπε να είναι και βίαιο απέναντι σ’ αυτούς.
Γιατί θα έπρεπε να συμβαίνουν αυτά; Γιατί θα έπρεπε ως “κόμμα” με συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους και ακόμα πιο συγκεκριμένους “πελάτες” να αντιλαμβάνεται τους μετανάστες ως εχθρούς. Γιατί θα έπρεπε ως σταλινικό “κόμμα”, όχι απλά να εντοπίζει εύκολα και γρήγορα τους εχθρούς του, αλλά και να είναι βίαιο απέναντί τους. Γιατί όμως είναι εχθροί του οι μετανάστες σε σημείο να τους απειλεί με βία; Γιατί απλούστατα με την παρουσία τους εξυπηρετούν τους ταξικούς εχθρούς τους και απειλούν τα συμφέροντα των εργατών. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι μετανάστες και μόνον με την παρουσία τους απειλούν τα συμφέροντα μόνον των εργατών και κανενός άλλου. Τους αφαιρούν θέσεις εργασίας και καταστρέφουν την ενιαία εθνική συλλογική μισθολογική πολιτική. Εξυπηρετούν απόλυτα μόνον τους κεφαλαιοκράτες. Τους παρέχουν οριακά φτηνή εργασία και ταυτόχρονα τους δίνουν έναν “μοχλό” να εκβιάζουν την εργατική τάξη. Εξυπηρετούν και τους “μπουρζουάδες” αστούς, εφόσον μπορούν να εκμεταλλεύονται κι αυτοί την αδυναμία της εργατικής τάξης. Μπόνους παίρνουν οι αστοί κάθε φορά που κάνουν “οικονομία” στα αφεντικά εις βάρος των εργατών.
Από τη στιγμή λοιπόν που καταλήξαμε ότι το σταλινικό ΚΚΕ ενεργεί πάντα με βάση τα συμφέροντά του, βλέπουμε ότι η φιλομεταναστευτική πολιτική του τού προκαλεί τεράστια πολιτική ζημιά σαν “κόμμα”. Η υποστήριξη των δικαιωμάτων των μεταναστών μεταφράζεται απευθείας σε αντιπάθεια των Ελλήνων εργατών απέναντι στο κόμμα των “εργατών”. Η υποστήριξη της “εν λευκώ” παροχής πολιτικών δικαιωμάτων σ’ αυτούς, επαναφέρει τα ερωτήματα που πάντα είχε η ελληνική κοινωνία σ’ ό,τι αφορά τον πατριωτισμό του ΚΚΕ. Εύκολα λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι το ΚΚΕ με τη στάση του στο θέμα των μεταναστών δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντά του. Ζημιά παθαίνει και κέρδος δεν έχει.
Άρα τι απομένει; Να δούμε γιατί τέλος πάντων μπορεί να το συμφέρει.
Σας υποσχόμαστε πως στο ερώτημα αυτό θα απαντήσουμε πολύ σύντομα σε επόμενη ανάρτηση.
Για σήμερα όμως, δεν τελειώσαμε ακόμη. Στο περιοδικό Ρεσάλτο, του Θύμιου Παπανικολάου, πολύ πρόσφατα γράφτηκε το εξής:
Η κ. Παπαρήγα αρχίζει να ψελλίζει για τις εθνικές συμφορές του τέλους μας.
Μέχρι τώρα και ΤΩΡΑ νομιμοποιεί το ιμπεριαλιστικό στρατήγημα του τέλους μας, αγωνίζεται με υψηλούς τόνους για τους «φουκαράδες» νέους δούλους, αλλά πετά και μερικές φρασούλες για το «κακό» που έρχεται…
Ζητά τη νομιμοποίηση ΟΛΩΝ, δηλαδή τη νομιμοποίηση των μεγάλων εθνικών συμφορών που έρχονται, όπως και η ίδια διακρίνει.
Τέτοια ρωγμή της πολιτικής σκέψης δύσκολα συναντάς: Αποτελεί το απόρριμα της σταλινικής εξαχρείωσης…
Αυτό που παρακάμπτεται από όλους τους πολιτικούς απατεώνες είναι ότι ο νόμος για την Ιθαγένεια αποτελεί το τελικό στάδιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Την ολοκλήρωση των νεοταξικών στόχων: Την πολιτική νομιμοποίηση της κατάτμησης της Ελλάδας, την επικύρωση της αλλαγής συνόρων (που λέει και η Παπαρήγα) και τη δημιουργία μικρών προτεκτοράτων.
Ας το πάμε ένα βήμα παραπέρα και ας ρωτήσουμε κάτι:
Η ερώτηση είναι:
Μίκη Θεοδωράκη, ποια είναι η άποψή σας επί της συλλογιστικής μας; Είναι σωστή ή λάθος; Η άποψή σας επί της ακολουθούμενης πρακτικής του ΚΚΕ; Η άποψή σας περί των προθέσεων και των επιδιώξεων του ΚΚΕ; Τέλος… ποια στάση συμβουλεύετε τους Έλληνες να τηρήσουν απέναντι στο ΚΚΕ; Επειδή σε εμάς, κατά καιρούς, έχουν καταλογίσει γραφικότητα και αφέλεια, ρωτάμε εσάς με την παγκόσμια λάμψη και το κύρος που εκπέμπει η προσωπικότητά σας, και η οποία δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Ακόμα και αν δεν διαβάζετε το παρόν ιστολόγιο, είναι βέβαιο ότι άνθρωποι που σας αγαπούν, θα σας μεταφέρουν την ερώτηση. Από την στιγμή που απαντήσατε στην Θάλεια Δραγώνα, δικαιούμαστε να ελπίζουμε πως θα απαντήσετε και σε εμάς. Πρέπει – έτσι είναι το σωστό. Από την στιγμή που απαντήσατε σε Ανθέλληνες, ήρθε η ώρα να απαντήσετε και στους Έλληνες.
Η αποστροφή του κειμένου θα μπορούσε να είναι και έκκληση. Αλλά δεν είναι. Μάλλον απόγνωση είναι.
Αναμένουμε…