Αγαπητό Κράτος,
Αυτό είναι το δεύτερο γράμμα που σου στέλνω. Ελπίζω να με θυμάσαι. Είμαι εκείνη η φοιτήτρια των 20 χρόνων, που μένω στην Αθήνα, είμαι άνεργη και σπουδάζω. Σε είχα ενημερώσει πλήρως για τον βίο μου τότε αλλά πιο πολύ σε είχα “ευχαριστήσει” για όλα αυτά που έκανες για μένα και τους συμπολίτες μου. Δεν με άκουσες αγαπητό κράτος, δεν με έλαβες καθόλου υπόψη σου. Αυτή είναι η δεύτερη μου προσπάθεια. Πιστεύεις πως θα μπορέσεις να με ακούσεις αυτή τη φορά?
Επειδή το προηγούμενό μου γράμμα , ήταν “ευχαριστήριο” δεν βρίσκω λόγια πέρα από το ευχαριστώ , για να σου περιγράψω πόσο εξοργισμένη είμαι. Αλλά κάποιοι μου έμαθαν πως οργή είναι φόβος και εγώ ΔΕΝ φοβάμαι και ούτε έμαθα να λυγίζω, οπότε δεν θα σπαταλήσω αυτές τις γραμμές βρίζοντας ή μιλώντας με άσχημα λόγια, αλλά συζητώντας μαζί σου (ασχέτως αν αυτή η συζήτηση είναι μονόπλευρη…).
Ναι αγαπητό κράτος, έχεις ξεπεράσει τα όρια. Η χώρα μου υποθηκεύτηκε , γιατί μιλάμε μεταξύ μας, σε αυτούς που κάποτε ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ τον πολιτισμό της και ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί. Υπέγραψες την θανατική της καταδίκη και το μόνο που κάνεις είναι να χρησιμοποιείς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να πιπιλίζεις το μυαλό μου με δήθεν ελπιδοφόρες δηλώσεις. Ξέρεις, η προάσπιση των ατομικών σου συμφερόντων καταπάτησε την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος για το οποίο οφείλεις και είσαι υπεύθυνος να διεκπεραιώνεις επιτυχώς. Τώρα θα φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σου….
ΣΥΝΤΑΓΜΑ:
Άρθρο 120
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
Η Πολιτεία αποτελεί το κατεξοχήν ορθό πολίτευμα, παρέκβαση της οποίας είναι η Δημοκρατία.
Με βάση τον όρο του Αριστοτέλη , Πολιτεία είναι η εξουσία που πηγάζει από το λαό για το συμφέρον του ΛΑΟΥ (ΔΗΜΟΣΙΟ συμφέρον)
ΗΘΙΚΗ:
> ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι αποδεκτές και ορθές και ποιες ανάρμοστες και λανθασμένες. Σου θυμίζω κάτι?
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ:
Το άδικο θεριεύει όταν το αφήνεις.
Όταν αποφασίσεις να τηρήσεις και τα 4 τότε θα σου επιτρέψω να με κυβερνήσεις. Όταν αποφασίσεις πως σε αυτά οφείλεις να υπακούς τότε θα επιτρέψω να λάβεις αποφάσεις για μένα.
Αγαπητό κράτος, Εκείνος που διατάσσει η σύνεση να είναι η υπέρτατη εξουσία, νομίζει πως κυβερνούν ο Θεός και οι νόμοι. Εκείνος όμως που δίνει την εξουσία στον άνθρωπο την παραδίνει σε θηρίο. Γιατί η εμπάθεια αυτών που ανεβαίνουν στην εξουσία φέρνει την καταστροφή και στην περίπτωση ακόμα που είναι οι καλύτεροι άνθρωποι. Γι’ αυτό, ο νόμος είναι λογική χωρίς εμπάθεια. Η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια ενός ή μερικών ή και πολλών. Όταν όλοι αυτοί κατευθύνουν όλες τους τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, αλλά όταν ο ένας, οι λίγοι ή οι πολλοί αποβλέπουν μόνο προς το δικό τους συμφέρον, πρέπει να περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο. Ο λαός δεν αλλάζει εύκολα, γιατί αγαπάει τις παλιές του συνήθειες. Ώστε οι παλιοί νόμοι παραμένουν σε ισχύ, ενώ η εξουσία ασκείται από εκείνους που μετέβαλαν την πολιτεία.
Αυτή ήταν η δεύτερή μου προσπάθεια. Δεν έμαθα να παρακαλώ ανάξια όντα στη ζωή μου και εσύ αποτελείς ένα από αυτά.
Σου φωνάζω αλλά ποτέ δεν με ακούς. Σε συμβουλεύω και κλείνεις τα αυτιά σου.
Πρόσεχε αγαπητό μου κράτος, πρόσεχε. Πρόσεχε αυτούς που σε κυβερνάνε. Πρόσεχε τις ηδονές και τα πάθη γιατί δεν θα έπρεπε να τα έχεις ως όπλα.
Για πολλοστή φορά , να θυμάσαι πως ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΒΑΘΙΕΣ, που είναι πιο εύκολο να σε ρουφήξουν μαζί τους , παρά να τις ξεριζώσεις.
“ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΑΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ”.
Καλό βράδυ αγαπητό κράτος
Αυτή τη φορά όχι ανήσυχο για τον Ελληνικό λαό, αλλά ελπιδοφόρο , διότι ΔΕΝ θα σταματήσω να στέλνω τα δικά μου μηνύματα στους Έλληνες….στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ……….ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ.
Κωνσταντίνα Παπανικολοπούλου
Φοιτήτρια Πολιτικού Νομικής Αθηνών
3ο έτος
