Η Νύχτα γέννησε τον στυγερό Μόρο, τη μαύρη Κήρα και τον Θάνατο…
….Έπειτα γέννησε τον Μώμο και την τρομερή Οιζύν, τη Θλίψη, τις Μοίρες και τις Κήρες που των ανθρώπων και των Θεών τις παραβάσεις τιμωρούν. Κι ο θυμός τους ποτέ δεν τελειώνει, πριν δώσουν τιμωρία κακή σ’εκείνον που έχει αμαρτήσει.
…Και γέννησε και την Νέμεση, κατάρα των θνητών, η Νύχτα η αδίστακτη…
Αποσπάσματα από την
Θεογονία του Ησιόδου.
Σήμερα θέλω να αναφερθώ σε μια κινηματογραφική ταινία που βγήκε στις οθόνες πριν λίγα χρόνια με πρωταγωνιστή τον Γουίλ Σμιθ και με τίτλο «Ζωντανός Θρύλος». Είναι η μεταφορά του μυθιστορήματος του Ρίτσαρντ Μάθεσον του 1954 με τίτλο Ι am Legend ( Ζωντανός θρύλος). Το στόρυ αναφέρεται σε μια μελλοντική εποχή, όπου ξεσπά ένας ιός και που για να τον εξολοθρεύσουν οι κρατούντες, εμβολιάζουν τον πληθυσμό με το εμβόλιο κάποιας εταιρίας. Το αποτέλεσμα είναι οι εμβολιασμένοι να μετατραπούν σε κάτι όντα μεταξύ ζώου και βαμπίρ και να εξολοθρέψουν με τη σειρά τους τούς άλλους ανθρώπους. Ο μόνος που σώθηκε ήταν ο Γουίλ Σμιθ, ο οποίος προσπαθούσε να επιβιώσει εν μέσω των βαμπίρ που έβγαιναν από τις κρύπτες τους όταν έπεφτε και η τελευταία αχτίνα του ήλιου.
Ερχόμαστε στην εποχή μας. Μετατρέψτε τον ιό σε οικονομική κρίση. Το εμβόλιο στα μέτρα της Τρόικας. Στη θέση των παράξενων όντων που βγαίνουν για να τραφούν μόλις πέσει ο ήλιος, όλους εμάς. Στη θέση του επιζώντα Γουίλ Σμιθ βάλτε όλους τους βολεμένους. Όλους αυτούς που κατοικούν στις πισινάτες βίλες τους. Που κυκλοφορούν με τα ακριβά τους αυτοκίνητα. Που νομίζουν ότι θ εξακολουθούν να πηγαίνουν αμέριμνοι να ψωνίζουν στο Σούπερ Μάρκετ, των ακριβών περιοχών τους. Που πιστεύουν ότι θα μπορούν να κυκλοφορούν μόλις πέφτει ο ήλιος και να πηγαίνουν αλώβητοι στα κέντρα διασκέδασης.
…Η Νύχτα η αδίστακτη και μετά γέννησε την Απάτη και τα φρικτά Γηρατειά και γέννησε και την Έριδα την ζηλόφθονη. Κι η στυγερή Έριδα γέννησε τον Πόνο τον ανήλεο, τη Λήθη, την Πείνα και τις δακρύβρεχτες Θλίψεις, τις Μάχες, τους Αγώνες, τους Φόνους, τις Ανθρωποκτονίες, τους Καβγάδες, τα Ψέματα και τις Διαφωνίες, την Παρανομία και την Καταστροφή που συνήθως βαδίζουν όλα μαζί…
…. Η Νύχτα η αδίστακτη…
Ησίοδος
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.
