Γράφει ο Ίων Ρωμανός (να επισκεφθείτε και το ιστολόγιο του: ΛΑΛΕΙ ΚΑΙΡΙΑ που έχει καλές ιστορικές αναφορές αλλά και ανάλυση της επικαιρότητας).
Επειδή πολλή παραφιλολογία έχει αναπτυχθεί για τους Illuminati, σας παραθέτω την πραγματική ιστορία των και τις πέντε βασικές αρχές που τους διέπουν. Όταν τις διαβάσετε θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας, αλλά προπάντων θα καταλάβετε πολλά.
ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΒΟΗΤΟΥΣ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ
Για συντομία: Ι = Ιλλουμινάτι, Α.Β = Άνταμ Βέϊσχαουπτ, N.W = Nesta Webster
Οι Ιλλουμινάτι ιδρύθηκαν από τον Γερμανό καθηγητή του δικαίου Άνταμ Βέϊσχαουπτ (Adam Weishaupt) την 1η Μαϊου 1776 και ήταν η πιο κακόφημη από όλες τις μυστικές εταιρείες. Η έλλειψη πληροφοριών για τους Ι είναι αυτό που δίνει την φήμη και την επιρροή της ομάδας αυτής. Ο Α.Β είναι εξίσου πατέρας του Κομμουνισμού, όπως ο Καρλ Μαρξ που έγραψε 75 χρόνια αργότερα το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Συχνά, οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι αρκετά συγκεχυμένες και περιγράφουν τους Ι σαν: Ένα κίνημα μικρής διάρκειας που ιδρύθηκε σαν μυστική εταιρεία το 1776 στην Βαυαρία από τον Α.Β, καθηγητή του εκκλησιαστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt και πρώην Ιησουίτη. Σκοπός της ήταν η αντικατάσταση του Χριστιανισμού με μια θρησκεία λογικής. Αφορίστηκε το 1785 από την κυβέρνηση της Βαυαρίας.
Ωστόσο, με κάποιο ψάξιμο, μπορούν να βρεθούν περισσότερες πληροφορίες. Ο Α.Β, γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1748. Αν και καθηγητής σε Ιησουητικό πανεπιστήμιο, δεν συμμετείχε ποτέ στην τάξη των Ιησουιτών. Μισούσε όχι μόνο τους Ιησουίτες αλλά ορκίστηκε να καταστρέψει την Καθολική Εκκλησία και τον Χριστιανισμό που αντιπροσώπευαν.
Ο Α.Β υιοθέτησε τις διδασκαλίες των Γάλλων ριζοσπαστικών φιλοσόφων, όπως τον Ζαν Ζακ Ρουσσώ, καθώς και τις διδασκαλίες των Manicheans (Μανιχαϊστές). Εδιδάχθη τον Αιγυπτιακό αποκρυφισμό το 1771, από έναν έμπορο εν ονόματι Κόλμερ, που λέγεται ότι ταξίδεψε στην Ευρώπη για προσυλητισμό. Για τα επόμενα 5 χρόνια ο Α.Β διατύπωσε ένα σχέδιο, βάσει του οποίου, όλα τα αποκρυφιστικά συστήματα θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε έναν ισχυρό οργανισμό. Έτσι, την Πρωτομαγιά του 1776 ο Α.Β ίδρυσε την Τάξη των Ι.
Ανάμεσα σε άλλα ο Α.Β, όπως ο Ρουσσώ πριν από αυτόν, δίδασκε ότι ο πολιτισμός ήταν λάθος, ότι η σωτηρία της ανθρωπότητος βρίσκεται στην επιστροφή στην φύση (όρα: κυνικοί φιλόσοφοι). Δίδαξε ότι η ανθρωπότητα θα ήταν ελεύθερη και ευτυχισμένη στην φυσική της κατάσταση, και ότι ήταν η επίδραση του πολιτισμού που την ανάγκασε να απομακρυνθεί από τον κήπο της Εδέμ, τον Παράδεισο, όπου ήταν η φυσική της κατάσταση. Ο Α.Β, ισχυρίστηκε, επίσης, ότι το κύριο εμπόδιο στην αρμονική φυσική κατάσταση ήταν η επινόηση της έννοιας της ιδιοκτησίας. Πάνω σε αυτό ο Ρουσσώ είχε, επίσης, γράψει: Ο πρώτος άνθρωπος που συλλογίστηκε λέγοντας, “Αυτό είναι δικό μου”, και που βρήκε απλούς ανθρώπους να τον πιστέψουν, ήταν ο πραγματικός ιδρυτής της πολιτισμένης κοινωνίας. Τι εγκλήματα, τι φόνοι, τι δυστυχίες και τρόμοι θα μπορούσαν να εκλείψουν, αν κάποιος προειδοποιούσε… “Προσέξτε, μην ακούτε τέτοιες δηλώσεις, είστε χαμένοι, αν λησμονήσετε, ότι οι καρποί της γης ανήκουν σε όλους και ότι η γη δεν ανήκει σε κανένα”.
Ο Βρεττανός Ιστορικός Nesta Webster συγγραφεύς του βιβλίου “Παγκόσμια Επανάσταση”, παρατήρησε ότι τα κείμενα του Ρουσσώ περιέχουν όλες τις αρχές αυτού που αργότερα έγινε γνωστό σαν Κομμουνισμός. Ο N.W έγραψε: “Η κατοχή ιδιοκτησίας δεν είναι παράξενη για την ανθρώπινη φυλή. Τα πουλιά έχουν την φωλιά τους, τα σκυλιά τα κόκκαλά τους που προφυλάσσουν αμυνόμενα. Αν, οτιδήποτε μοιραστεί σήμερα, θα ήταν άνισο αύριο.. Κάποιος θα έχανε το μερίδιό του, άλλος θα το διπλασίαζε, οι πρακτικοί και δραστήριοι θα ήταν ευδαιμονέστεροι από τους οκνηρούς.”
Σύμφωνα με τον Α.Β, η έννοια της ιδιοκτησίας ήταν το αποτέλεσμα του τερματισμού της νομαδικής ζωής των ανθρώπων και της διαμονής τους σε μόνιμες περιοχές. Έτσι, το πρώτο βήμα για να αποκτήσει ο άνθρωπος την φυσική του “Ελευθερία και ισότητα” (όρα: Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα), ήταν να απαρνηθεί την ιδέα της ιδιοκτησίας και να παραδώσει ότι είχε στην κατοχή του. Δεν υπάρχει, ωστόσο, μαρτυρία αν ο Α.Β εφάρμοσε στην πράξη αυτή την φιλοσοφία.
Η θεωρία του Α.Β υποστηρίζει ότι ο πατριωτισμός, η αγάπη προς την πατρίδα και η αγάπη προς την οικογένεια πρέπει να καταργηθούν. Δίδαξε ότι, τα αισθήματα αυτά πρέπει να αντικατασταθούν με μια παγκόσμια αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έθνη που θα μπορούσαν “να κάνουν το ανθρώπινο είδος μια καλή και ευτυχισμένη οικογένεια” (όρα: αγαποκοινωνία). Το 1921 ο N.W εξήγησε: Αυτό είναι η ακριβής γλώσσα του διεθνισμού σήμερα, και είναι εύκολο, φυσικά, να δειχθούν τα κακά του υπέρμετρου πατριωτισμού. Ωστόσο, δεν θα αποδειχθεί, ότι ο άνθρωπος που αγαπά την πατρίδα του είναι λιγότερο ικανός να σεβαστεί τους πατριώτες των άλλων χωρών, ούτε ότι αυτός που αγαπά την οικογένειά του είναι χειρότερος γείτονας από αυτόν που νοιάζεται λιγότερο για την γυναίκα και τα παιδιά του.
Όπως επεσήμανε ο N.W, είναι πολύ πιο πιθανόν οι πρωτόγονοι πρόγονοι μας να πολέμησαν μεταξύ τους με λίθινα πρωτόγονα όπλα, παρά να ζούσαν σε συνθήκες “ισότητος” και “παγκόσμιας αγάπης”. Παρ’όλα αυτά, από τότε που ο Κάϊν σκότωσε τον Άβελ, οι φόνοι έγιναν συνηθισμένο γεγονός για τους ανθρώπους.
Ακόμη και η ιερή Μασονική Τριάδα, “Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα”
, που ο Α.Β υιοθέτησε για τον Ιλλουμινισμό, περιέχει μια βασική αντίφαση που υποθάλπει την επανάσταση και το χάος, περισσότερο από ότι την ειρήνη και την αρμονία.
Είναι αδύνατο να υπάρχει απόλυτη ελευθερία και ισότητα. Είναι δυνατό να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ελευθερίας όπου καθένας μπορεί να συμπεριφέρεται όπως τον ευχαριστεί, να κλέβει ή να δολοφονεί, να ζει σύμφωνα με τον νόμο της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο δυνατότερος. Σε ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει ισότητα.. Είναι αδύνατον, επίσης, να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ισότητας, όπου όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς επίπεδο, όπου συνθλίβονται όλες οι προσπάθειες των ανθρώπων να υψωθούν πάνω από τους συνανθρώπους τους, όμως σε ένα τέτοιο σύστημα φυσικά δεν υπάρχει ελευθερία. (όρα: Αριστοτέλης αναφορικά με την δουλεία)
Οι αρχές των Ι συνοψίζονται στα παρακάτω 5 σημεία:
1. Κατάργηση των μοναρχιών και όλων των κυβερνήσεων που δίνουν διαταγές.
2. Κατάργηση της ιδιοκτησίας και των κληρονομιών.
3. Κατάργηση του πατριωτισμού και του εθνικισμού.
4. Κατάργηση της οικογενειακής ζωής και του θεσμού του γάμου και εγκαθίδρυση μιας κοινής εκπαίδευσης παιδιών. (όρα: Αρχαία Σπάρτη)
5. Κατάργηση όλων των θρησκειών.
Η παραπάνω ατζέντα διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα, ανήκουστο ως την εποχή του, στην ιστορία του πολιτισμού. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στην πορεία της ανθρωπίνης ιστορίας έχουν υποστηριχθεί κατά καιρούς θεωρίες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κομμουνιστικές με την σύγχρονη ορολογία, τόσο από μεμονωμένους διανοούμενους ή ομάδες διανοουμένων, όμως κανένας εξ’ όσων γνωρίζω δεν πρότεινε την καταστροφή όλων όσων στηρίζει ο πολιτισμός. Επιπλέον, το σχέδιο του Ιλλουμινισμού, όπως κωδικοποιείται από τα παραπάνω 5 σημεία, συνεχίζει μέχρι σήμερα να διαμορφώνει το ακριβές πρόγραμμα της “Παγκόσμιας Επανάστασης” (εξετάστε τις ομοιότητες με τη διαβόητη open society που υποστηρίζεται τόσο από τους εθνοφοβικούς μεταμαρξιστές μαθητές του Γκράμσι και της “Σχολής της Φρανκφούρτης” όσο και από τους νεοφιλελευθέρους κοσμοπολίτες του μεγαλοκεφαλαίου).
Μιλώντας για κυβέρνηση ο Α.Β πίστευε ότι μια δημοκρατία όπου οι πολίτες εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, για την δημιουργία των νόμων, δεν θα μπορούσε να αντέξει, γιατί θα γινόνταν τελικά δεσποτική. Ανέχονταν την έννοια της Δημοκρατίας μόνο και μόνο, επειδή εξ’ ορισμού, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να την ανατρέψουν.
Ο Α.Β πίστευε ότι, οι άνθρωποι θα πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν να ενεργούν, χωρίς κανένα έλεγχο από την εξουσία, ώστε να μην ακολουθούν νόμους ή πολιτικούς κώδικες. Φυσικά, αυτό είναι ότι καλούμε σήμερα αναρχία. Ωστόσο, οι Ι του και τα συνακόλουθα κυβερνητικά συστήματα που προέκυψαν από αυτήν την θεωρία, θα γίνονταν γνωστά για τον απόλυτο και δικτατορικό τους έλεγχο (σε αντίθεση με τις θεωρίες του).
Σύμφωνα με το πρόγραμμα για το ξέσπασμα της επανάστασης, ο Α.Β άρχισε την μυστική κατάκτηση της Ευρώπης επιτιθέμενος στις μοναρχίες. Οι πρίγκιπες και τα κράτη θα εξαφανιστούν από την Γη είπε. Αν και έγιναν πολλά για την διαφοροποίηση των Ι από την Αγγλο-Αμερικανική εκδοχή της σημερινής Μασονίας, μερικοί Μασόνοι θα επιβεβαιώσουν ότι δεν είναι λάθος να πούμε ότι οι στόχοι τους, σε αυτήν την περίπτωση είναι ταυτόσημοι. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση των Ι, μόλις καταργείτο η μοναρχία, τότε, όλες οι πολιτικές κυβερνήσεις θα καταστρέφοντο, γιατί, τελικά, η αναρχία και το χάος, η ιδέα του Α.Β για “επιστροφή στην φύση”, ήταν οι ύψιστοι στόχοι τους. Οι ηγέτες της σημερινής Μασονίας, θα πρότειναν ότι μια παγκόσμια δημοκρατία είναι η πιο κατάλληλη μορφή κυβέρνησης για την ανθρωπότητα. Είναι παραδεκτό ότι, η διαφορά βρίσκεται απλώς στον τρόπο μεθόδευσης, στην πραγματικότητα, όμως, και τα δύο συστήματα καταλήγουν σε δικτατορία. Παρόλα αυτά οι υποστηρικτές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, εξακολουθούν να είναι προσκολλημένοι στον ίδιο στόχο προς επίτευξη του σκοπού τους.
Ο Α.Β, γνώριζε πολύ καλά ποιες θα ήταν οι πραγματικές συνέπειες των απατηλών πολιτικών θεωριών του. Οραματιζόνταν μια διακτατορία με επικεφαλής τον εαυτό του και τους αδελφούς Ι. Ωστόσο, γνώριζε ότι, δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα, παρά μόνο, αν μπορούσε να σπάσει τον βράχο της σχέσης πολιτισμού-θρησκείας. Έτσι, δίδαξε ότι η θρησκεία θα έπρεπε να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με την λατρεία της λογικής (κάτι μου θυμίζει σε σχέση με τους Γνωστικούς).
Φρονούσε ότι στις μυστικές σχολές της σοφίας, μέσα από τις οποίες ο Άνθρωπος θα σωθεί από την πτώση του. Η ανθρωπότητα θα γίνει μια οικογένεια και η λογική (του παραλόγου των θεωριών του προφανώς) θα είναι ο μοναδικός νόμος του Ανθρώπου. Όταν, τελικά, η Λογική γίνει θρησκεία του Ανθρώπου, τότε, θα λυθεί το πρόβλημα.
Ο πρωταρχικός ερμηνευτής του Α.Β, ήταν ο σύγχρονός του καθηγητής John Robinson. O Robinson ήταν ένας πολύ σεβαστός Βρεττανός ιστορικός, καθηγητής της “Φιλοσοφίας της Φύσης” στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, και Μασόνος για πολλά χρόνια. Το βιβλίο του Robinson που αναφέρεται στους Ι “Δοκίμιο μιας Συνωμοσίας”, που εκδόθηκε το 1798 στην Νέα Υόρκη, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στις Η.Π.Α.. Αυτό ήταν το βιβλίο που έστειλε ο Reverend G.N Snyter, τον ίδιο χρόνο στον George Washington (1ος Αμερικανός πρόεδρος). Ο Robinson αναφέρθηκε στην σχέση μεταξύ Ιλλουμινισμού και Μασονίας: “Ανακάλυψα ότι η μυστικότητα των Μασονικών Στοών λειτούργησε σε κάθε χώρα, για να εκφράσει και να διαδώσει θρησκευτικά και πολιτικά φρονήματα, που δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν δημόσια, χωρίς να εκθέσουν τον συγγραφέα σε μεγάλο κίνδυνο. Ανακάλυψα επίσης ότι, το γεγονός ότι έμεναν ατιμώρητοι, ενεθάρρυνε όσους είχαν διεφθαρμένες αρχές να δεθούν ακόμα περισσότερο, και να διδάξουν δόγματα που ανατρέπουν τις αρχές της ηθικής μας και την εμπιστοσύνη μας στην ηθική κυβέρνηση του κόσμου. Μπόρεσα, να εξιχνιάσω τις προσπάθειες αυτές, που γίνονται με το πρόσχημα της διαφώτισης του κόσμου, υπό το φως της φιλοσοφίας και για την εξάλειψη των πολιτικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων, που δήθεν κρατάνε τα κράτη της Ευρώπης στο σκοτάδι και την σκλαβιά. Διαπίστωσα ότι, οι διδασκαλίες αυτές διαχέονται και αναμιγνύονται σταδιακά, με τα ποικιλόμορφα ελευθεροτεκτονικά συστήματα μέχρις ότου τελικά να έχει διαμορφωθεί ένας συμπαγής οργανισμός με επείγοντα σκοπό το ξερίζωμα όλων των υπαρκτών θρησκειών και την ανατροπή όλων των υπαρκτών κυβερνήσεων της Ευρώπης.”
Οι εκδότες του βιβλίου του Robinson, έγραψαν για τους Ι στον πρόλογο της σύγχρονης έκδοσης:
Οι Ι οργανώθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν από επαγγελματίες και διανοουμένους, πολλοί από τους οποίους είχαν μεγάλη ακτινοβολία, που αποφάσισαν να θέσουν την διάνοιά τους στην υπηρεσία του απόλυτου κακού. Μία συνωμοσία, που έγινε όχι από Μασόνους σαν Μασόνους, αλλά από δαιμονικούς, κακοήθεις ανθρώπους, που χρησιμοποίησαν τον Ελευθεροτεκτονισμό σαν μέσο για τους δικούς τους σκοπούς.
Επειδή οι αληθινοί σκοποί του Ιλλουμινισμού ήταν πολύ σοκαριστικοί, ο Α.Β ενεθάρρυνε την απόλυτη μυστικότητα της φύσης της τάξης αυτής. Σε κανένα μέλος δεν επιτρεπόνταν να αποκαλείται Ι. Οι λέξεις Ιλλουμινισμός και Ι απαγορευόταν να χρησιμοποιούνται σε γραπτές αναφορές ή σε αλληλογραφία, αντί γι΄αυτές χρησιμοποιούσαν το αστρολογικό σύμβολο του ήλιου, ο κύκλος με μια τελεία στο κέντρο του. Ο Α.Β εξήγησε στους αδελφούς του για ποια αιτία απαιτείται απόλυτη μυστικότητα στην οργάνωση: “Η μυστικότητα δίνει τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό στο σύνολο. Η πείρα δείχνει ότι τίποτα δεν θα αυξάνει τον ζήλο των μελών περισσότερο από την μυστική ένωση. Η μεγάλη δύναμη της Τάξης μας βρίσκεται στην απόκρυψή της. Ας μην την εμφανίσουμε πουθενά με το πραγματικό της όνομα, αλλά να την καλύπτουμε πάντα κάτω από άλλο όνομα. Καμμία κάλυψη δεν είναι καταλληλότερη, από τους τρεις χαμηλότερους βαθμούς του Ελευθεροτεκτονισμού, στους οποίους ο κόσμος είναι εξοικειωμένος μαζί τους, δεν περιμένει πολλά και δεν δίνει πολλή σημασία. Έτσι, η μορφή μιας πολυμαθούς και φιλοσοφικής εταιρείας είναι η καταλληλότερη για τον σκοπό μας, και καλυπτόμενοι πίσω από τον Ελευθεροτεκτονισμό όχι μόνο πετυχαίνουμε μία καλή κάλυψη, αλλά έτσι ίσως έχουμε μία ισχυρή μηχανή στα χέρια μας. Δημιουργώντας φιλολογικούς κύκλους και βιβλιοθήκες που συνεισφέρουν στην ανάγνωση και την μελέτη, μπορούμε να διαμορφώσουμε τις ιδέες του κόσμου έτσι όπως επιδιώκουμε. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε επιρροή σε όλες τις σημαντικές υπηρεσίες, είτε διαμορφώνοντας, είτε επηρρεάζοντας, είτε ακόμα διευθύνοντας άμεσα τις ιδέες των ανθρώπων.”
Είναι φανερό, ότι η πρόθεση της Τάξης αυτής, ήταν να αποκρύπτει τους πραγματικούς σκοπούς της, ακόμα και από την τεράστια πλειοψηφία των μελών της, που την υποστήριζαν με αφέλεια, σε όλες τις Μασονικές στοές. Αν τελικά η απόλυτη μυστικότητα ήταν αδύνατη, τότε σύμφωνα με τον N.W, οι Ι θα παρουσίαζαν τον εαυτό τους στον Τύπο σαν “ένα επουσιώδες φιλανθρωπικό κίνημα”. Η τακτική να ονομάζουν τους εαυτούς τους, σαν φιλανθρωπικούς οργανισμούς, εξακολουθεί να γίνεται και στις μέρες μας από τις μυστικές εταιρείες.
Με αυτόν, ακριβώς, τον τρόπο, ο Τόμας Τζέφερσον περιέγραψε τον Α.Β και τους Ι, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον κώδωνα του κινδύνου που έκρουσε δημόσια ο Robinson με το βιβλίο του. Ίσως να πίστεψε την προπαγάνδα του Ιλλουμινισμού. Όμως, ο Reverend Jedediah Morse, στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας δεν το είδε με τον ίδιο τρόπο. Δήλωσε ότι ο Τζέφερσον είναι ένας Ι. Ακόμα και μετά την δήλωση αυτή, ο Τζέφερσον εξακολούθησε να υπερασπίζεται τους Ι και να χαρακτηρίζει τον Α.Β ως έναν “ενθουσιώδη φιλάνθρωπο”, ενώ, ταυτόχρονα, επετέθη με σφοδρότητα σε όσους έγραψαν ενάντια στους Ι.
Βέβαια, το να παρουσιάζονται οι Ι σαν ένα φιλανθρωπικό κίνημα είναι γελοίο. Σύμφωνα με την προσωπική αλληλογραφία κατά την διάρκεια της καταστολής των Ι από τη κυβέρνηση της Βαυαρίας, δεν υπήρχε το παραμικρό ενδιαφέρον για την φτώχεια και τον πόνο του κόσμου, ούτε για την διαμόρφωση της κοινωνίας. Ήταν μια σκέτη κάλυψη για να αποκρύψουν το πραγματικό έργο της τάξης αυτής: Παγκόσμια επανάσταση, Παγκόσμια κυριαρχία, και σύμφωνα με τον N.W “άκρατο πόθο για καταστροφή”.
Οι Ι ζητούσαν από τους υποψηφίους να δηλώνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες για τους εαυτούς τους, όπως σεξουαλικές απερισκεψίες ή πρόσφατη εγκληματική συμπεριφορά, σαν να εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους σε ένα Χριστιανό Ιερέα. Αν οι δηλώσεις αυτές δεν ήταν επαρκείς, τότε, ένα κοινό έγκλημα ήταν μια διέξοδος, Αν κάποιος από τους μύστες των Ι έσπαγε την σιωπή του, μπορούσε να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία του φορτώνοντας του μια κατηγορία που θα τον δυσφημούσε, ή, που θα τον έστελνε φυλακή.
Με σκοπό, τώρα, την εξασφάλιση της μυστικότητος της γραπτής τους επικοινωνίας, αλλά και για να δώσουν μία ιστορική προοπτική, όλα τα μέλη έπαιρναν αρχαία ονόματα. Ο Α,Β πήρε το όνομα “Σπάρτακος”, έτσι, το όνομα αυτό συνδέθηκε από τότε με “επαναστάσεις”.. Ένας άλλος σημαντικός Ι. ο Herr Von Zwack, μυστικοσύμβουλος του Πρίγκηπα Von Salm πήρε το όνομα “Κάτων”, ο Barron Von Knigge ήταν ο ¨Φίλων”, ο Μαρκήσιος της Contanza έγινε “Διομήδης”, ο Herr Massenhausen έγινε “Αίαντας”, ο Herr Hetel έγινε “Μάριος” και ούτω καθ΄εξής.
Τέλος, ο Α.Β, ραδιούργα, στην δημιουργία του συστήματος του Ιλλουμινισμού, προσέλκυε υποψηφίους και στην συνέχεια τους παραπλανούσε, μέχρι να αισθανθεί ο ίδιος ότι ήταν έτοιμοι να μάθουν την αληθινή φύση του σχεδίου του. Οι υποψήφιοι για την Τάξη, που σχεδόν όλοι ήταν μέλη των Μασονικών στοών της εποχής, βεβαιώνονταν ότι η Τάξη εργαζόνταν για το καλό της ανθρωπότητος. Η μύηση των υποψηφίων στα ανώτερα “μυστήρια”, όπου και τους αποκαλύπτονταν οι αληθινοί σκοποί της Τάξης, γίνονταν σταδιακά. Ο N.W εξηγεί: “Το σημαντικότερο ήταν να μην αποκαλυφθούν στον αρχάριο, διδασκαλίες που ίσως τον έκαναν να επαναστατήσει. Για τον σκοπό αυτό οι μύστες πρέπει να αποκτήσουν την ικανότητα της υποκρισίας, έτσι ώστε να μην εκθέτουν τον εαυτό τους, ώστε ο πραγματικός σκοπός να παραμείνει απρόσβλητος στους εχθρούς μας.”