“Ο ανήθικος κατευνασμός της Τουρκίας από τη Δύση”

Του Μπάμπη Παπασπύρου*
Η μόνη σημαντική αλλαγή στην τουρκία, θα προκύψει πιθανώς από οικονομική κατάρρευση…
πραξικόπημα ή από αποτυχία σε κάποια στρατιωτική σύρραξη.
Αυτές είναι οι μόνες πιθανότητες που μπορεί κάποια μέρα να οδηγήσουν στην κατάρρευση του καθεστώτος.
Είναι πολύ άσχημο που η Δύση και ειδικά οι Ευρωπαίοι, φαίνεται να μην το έχουν καταλάβει.
Δεν είναι σίγουροι πώς να αντιμετωπίσουν την Τουρκία και πιστεύουν ότι, με τον κατευνασμό και την προσπάθεια να ηρεμήσουν τον Ερντογάν, θα καταφέρουν να τον πείσουν για να βρουν κοινές λύσεις σε προβλήματα.
Αυτό είναι απολύτως ουτοπικό.
Όσο περισσότερο τον “χαϊδεύουν” οι Ευρωπαίοι, τόσο περισσότερο τους “κακοποιεί” ο Ερντογάν και αυτό συμβαίνει για επτά χρόνια.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαδραματίζουν πολύ αρνητικό ρόλο παρατείνοντας τη ζωή του καθεστώτος του Ερντογάν, συνεχίζοντας να πωλούν όπλα στο καθεστώς και υποχωρώντας όταν ο Ερντογάν τους απειλεί, και αυτό είναι εξαιρετικά αντιπαραγωγικό καθώς στέλνει λάθος μήνυμα σε πολλούς Τούρκους που ελπίζουν για μια διαφορετική Τουρκία.
Όλο αυτό που γίνεται…είναι απλώς χάσιμο χρόνου και χρήματος και τελικά ενισχύει αυτό το καθεστώς.
Για να μην αναφέρουμε τον ανήθικο χαρακτήρα ενός τέτοιου είδους κατευνασμού, με μια χώρα στην οποία το κράτος δικαίου δεν υπάρχει πια, όπως πιστοποιεί οποιαδήποτε διεθνής έκθεση.
Αλλά αυτή η στάση θα βάλει την ίδια την Ευρώπη σε προβλήματα και με άλλους, πολύ συγκεκριμένους όρους.
Εκβιάζοντας και απειλώντας Ελλάδα και Κύπρο, διεκδικώντας το μισό Αιγαίο και το μοίρασμα των κοιτασμάτων μας….
Αναζωπυρώνοντας τον πόλεμο στη Συρία, φιλοξενώντας τεράστιους αριθμούς μαχητών τζιχάντ, η Τουρκία δημιουργεί συνεχώς περισσότερους πρόσφυγες για να χρησιμοποιηθούν ως «απειλή» για την ΕΕ.
Η τουρκική κυβέρνηση τώρα εξάγει ανοιχτά  τζιχαντιστές στη Λιβύη, χωρίς κανείς να μπορεί να πει «αρκετά φτάνει ως εδώ».
Πώς μπορεί η Ευρώπη, και ιδίως η Ιταλία, να δεχτούν ότι χιλιάδες πολιτοφυλακές μεταφέρονται στην Τρίπολη και στη Μισράτα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Σικελία;
Η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών διευθύνεται σήμερα από μερικούς ικανούς πρεσβευτές στην περιοχή, οι οποίοι  δεν έχουν καμία οδηγία από Ουάσινγκτον.
Και αυτό είναι μια ολοκληρωτική καταστροφή, καθώς η Αμερική δεν θεωρείται πλέον αξιόπιστος “παίκτης” στην περιοχή.
Όσο για την Τουρκία, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τόσο πρόθυμες να τη διατηρήσουν στο ΝΑΤΟ, που είναι έτοιμες να δικαιολογήσουν οτιδήποτε κάνει ο Ερντογάν.
Αυτό που δεν βλέπουν είναι ότι με όλα αυτά θα χάσουν έναν εξίσου σημαντικό σύμμαχο. την Αίγυπτο. 
Και πάλι, οι Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι οι Τούρκοι θα αλλάξουν αργά ή γρήγορα.
Ωστόσο, οι ολοκληρωτικές χώρες δεν μετατρέπονται ποτέ σε δημοκρατικά κράτη. Απλώς καταρρέουν και κάτι άλλο θα κτιστεί στις στάχτες τους.
*Ταξίαρχος εν αποστρατεία Πολεμικής Αεροπορίας, πρώην Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
militaire.gr