ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΒΟΡΡΑ – ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ στήν ὀδυνηρή πραγματικότητα μιᾶς νέας Ἑνώσεως, ἡ ὁποία δέν λειτουργεῖ πλέον ἑνιαῖα ἀλλά ἀναλόγως πρός τό θέμα (μεταναστευτικό, εὐρωτουρκικά, κορωνοϊός, Ταμεῖο Ἀνακάμψεως) ἀλλά ἐμφανίζεται διασπασμένη σέ πολλά μικρότερα μέτωπα, ἀπεδείχθη ἡ τριήμερος Σύνοδος Κορυφῆς τῶν Βρυξελλῶν γιά τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Τόν ἡγέτη ὁ ὁποῖος πρωταγωνίστησε τό καλοκαίρι τοῦ 2015 στήν καμπάνια τοῦ «Μένουμε Εὐρώπη». Ἡ ἐμπειρία ἀπό τήν συμμετοχή τοῦ κυρίου Μητσοτάκη στίς ἐργασίες τῆς Συνόδου Κορυφῆς ἀπετέλεσε γιά ἐκεῖνον μιά φρικτή ἀπογοήτευσις γιά τό εἶδος τῆς ἀλληλεγγύης πού –ὑποτίθεται– ὅτι ἐπικρατεῖ μεταξύ ἑταίρων στούς κόλπους τῆς Ἑνώσεως.
Ὁ Πρωθυπουργός μετέβη στήν Σύνοδο μέ δύο στόχους. Νά προκαλέσει ἐντός τῶν κοινοτικῶν ὀργάνων σέ ἐπίπεδο κορυφῆς συζήτηση γιά τήν προκλητικότητα τῆς Ἀγκύρας καί γιά τόν ἀποσταθεροποιητικό ρόλο της στήν περιοχή τῆς Μεσογείου. Δέν τά κατάφερε ἄν καί ἐντεταλμένος νά φρουρεῖ τά εὐρωπαϊκά σύνορα σέ Ἕβρο καί Αἰγαῖο. Μολονότι ἔθεσε τό ζήτημα τῶν κυρώσεων στήν Σύνοδο Κορυφῆς ἡ ἀδιαφορία πού συνήντησε ἀπό τούς φιλότουρκους ὁμολόγους του ἦταν ἐξοργιστική.
Ἀρχικῶς ἔμεινε ἀνοικτό νά συζητηθεῖ τό θέμα στό πλαίσιο μιᾶς ἄτυπης πενταμεροῦς, στό περιθώριο τῆς Συνόδου, μέ τήν συμμετοχή τῆς Μέρκελ καί τοῦ Μακρόν. Κάτι θά ἦταν καί αὐτό. Δέν συνέβη. Ἔπειτα ὁ Πρόεδρος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου Σάρλ Μισέλ πρότεινε τήν διεξαγωγή μιᾶς εἰδικῆς Συνόδου Κορυφῆς γιά τήν Τουρκία τόν Σεπτέμβριο. Οὔτε αὐτό «κλείδωσε». Ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ὁμιλῶν μάλιστα στόν «Σκάι» (Γ. Αὐτιᾶς) τόνισε τό Σάββατο ὅτι οὔτε ἡ Εἰδική Σύνοδος εἶναι συμφωνημένη, καί κράτησε ἐξαιρετικῶς ἐπιφυλακτικούς τόνους ὡς πρός τήν διεξαγωγή της.
Γιά τήν Ἁγία Σοφία τήν ὁποία ἐπιθεώρησε χθές ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν, τέλος, οὔτε λέξις ἀπό τήν χριστιανική ΕΕ! Σιωπή. Τούτων δοθέντων ἀφήνεται ὁ Σουλτάνος μέσα στό καλοκαίρι ἀνεξέλεγκτος νά προκαλεῖ ὅσο θέλει. Τελευταῖο κροῦσμα ἡ κάθοδος τουρκικῶν ἁλιευτικῶν πρός τήν Λιβύη.
Ἀλλά καί στό δεύτερο μέτωπο πού ἐνδιαφέρει τά ἑλληνικά συμφέροντα, ὁ Πρωθυπουργός μόνον ἱκανοποιημένος δέν μπορεῖ νά εἶναι. Μία ὁμάς κρατῶν καί ἡγετῶν (ὁμοϊδεατῶν Μητσοτάκη, ὅπως ὁ Αὐστριακός Κούρτς καί ὁ Ὁλλανδός Ροῦτε) παρακάμπτει τήν Καγκελλάριο Μέρκελ, δημιουργεῖ νέα ὁμαδοποίηση ἐντός τοῦ βορρᾶ (Ὁλλανδία, Αὐστρία, Σουηδία, Δανία, Φινλανδία) καί ἀπαιτεῖ τό μισό καί πλέον ποσόν ἀπό τά 750 δισ. εὐρώ γιά τό Ταμεῖο Ἀνακάμψεως νά δοθεῖ μέ μνημόνια ἐνῶ καί γιά τό ἄλλο μισό θέτει ὅρους. Καί γιά τό ποῦ θά πᾶνε τά κονδύλια καί γιά τό πότε θά ἐκταμιευθοῦν καί ὑπό ποίούς ὅρους (μέ βέτο ἤ χωρίς). Ἄξια τέκνα τῆς σχολῆς Σώυμπλε οἱ ἡγέτες αὐτοί στήν πραγματικότητα παραλύουν τήν Ἕνωση.
Ἀποτέλεσμα τῆς πολιτικῆς αὐτῆς τῶν λεγομένων «φειδωλῶν» πού ἔχει βγάλει ἀπό τά ροῦχα τους τούς ἡγέτες τοῦ νότου ὅπως ὁ Κόντε καί ὁ Μητσοτάκης, εἶναι νά διαφαίνεται ἡ προοπτική πλήρους ἀλλαγῆς τοῦ σχεδιασμοῦ τοῦ Ταμείου Ἀνακάμψεως μέ συνέπειες βλαπτικές γιά τόν σχεδιασμό τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως. Ἐάν ἀπό τήν ἀνακατανομή ἡ Ἑλλάς χάσει μόνο 2-4 δισ. εὐρώ θά πρέπει νά αἰσθάνεται εὐτυχισμένη.
Ἐάν ὅμως χάσει 10-12 δισ. εὐρώ καί ἀδυνατεῖ νά ἀξιοποιήσει τό ποσόν καί γιά μείωση φορολογικῶν συντελεστῶν-εἰσφορῶν, τότε οἱ διαθέσιμες ἐπιλογές τοῦ Ππρωθυπουργοῦ μειώνονται δραματικῶς. Εἰδικῶς ἄν συνυπολογίσουμε τήν βουτιά τῶν φορολογικῶν ἐσόδων λόγω τῆς δραματικῆς μειώσεως τῆς τουριστικῆς κινήσεως.
εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»