«Όταν η Ευρώπη ανοίγει το στόμα της, είναι για να χασμουρηθεί» – Μιτεράν

*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης

Επειδή λέμε όχι στην κατάτμηση της αλήθειας και στον αποπροσανατολισμό, δε σημαίνει ότι προδίδουμε τα ιερά ούτε ότι εθελοτυφλούμε μπροστά στα κλονιστικά γεγονότα, αλλά ότι αποκηρύσσουμε τον γραικυλισμό, τον ενδοτισμό και το φοβικό σύνδρομο της χώρας. Η ιταμή πρόκληση του ψευτο-σουλτάνου Ερντογάν, να μετατρέψει σε ισλαμικό τέμενος την Αγία Σοφία, θέτει την ελληνική κοινωνία ενώπιον μιας νέας ιστορικής πραγματικότητας. Τα λόγια και οι υποθέσεις σε ακαδημαϊκό επίπεδο για τον ταραξία της περιοχής, που αναζητεί τυχοδιωκτικά άλλοθι συγκρίνοντας ανόμοια μεγέθη, φαίνεται ότι τέλειωσαν.
Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τη δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ότι στην Ισπανία υπάρχουν τζαμιά που μετατράπηκαν σε εκκλησίες, που δηλώνει προκλητικά ότι η χώρα του δεν θα υποχωρήσει στο θέμα της Αγίας Σοφίας…
Ας μην επιδεικνύουμε λοιπόν ακραία διπλωματική αφέλεια, ούτε να έχουμε αυταπάτες ως προς τις προθέσεις της γείτονος χώρας. Η επίκληση της ηθικής δε συνιστά απάντηση στη κλιμακούμενη ένταση της Τουρκίας, ούτε πρέπει να΄ναι ο μοναδικός γνώμονας για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, αφού η Τουρκία δεν ορρωδεί προ ουδενός διεθνούς παράγοντα και απολαμβάνει κάθε φορά τη χαλαρή λεκτική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας.
Τα έθνη, ως γνωστό, δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα. Άλλωστε σύμφωνα με τις διπλωματικές πηγές, στο πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, στο πλευρό της Ελλάδας δεν στάθηκαν όλες οι χώρες αλλά η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Εσθονία, η Σλοβακία και η Σουηδία, ενώ η Αυστρία ζήτησε ρητά τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Έφτασε μάλιστα στο σημείο, ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, να διατυπώσει την αυτονόητη άποψη: Είναι επιστημονική φαντασία να πιστεύουμε πως η Τουρκία είναι ευρωπαϊκή χώρα…
Συνεπώς, δεν πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο με την Τουρκία, αφού όπως λέει ο μετρ της διεθνούς διπλωματίας Χένρυ Κίσσιγκερ η μετριοπάθεια είναι προσόν, μόνο όταν οι άλλοι αντιλαμβάνονται ότι έχεις και άλλες επιλογές. Ούτε όμως να συμμετέχουμε σε μυστική διπλωματία με την Τουρκία ήτοι σε μια γεωπολιτική παρτίδα σκακιού με άγνωστη κατάληξη για τα συμφέροντα της χώρας. Συνάντηση που επιβεβαίωσε καθυστερημένα η χώρα, κατόπιν της τουρκικής αποκάλυψης, και που σύμφωνα με την τουρκική πλευρά οι συζητήσεις αφορούν όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Καμία τριμερής συνάντηση όπως αυτή του Βερολίνου, με τη συμμετοχή Ελλάδας, Τουρκίας και Γερμανίας, δεν μπορεί να ελέγξει τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας ή να τιθασεύσει τον έκδηλο επεκτατισμό της. Πολλώ δε μάλλον να χειραγωγήσει την επιθετική συμπεριφορά και την πρόθεση της Τουρκίας να αμφισβητήσει τη διεθνή νομιμότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο…
Ζώντας σε μια εύθραυστη γεωπολιτική συγκυρία, αντιμετωπίζουμε μια νέα στυγνή πραγματικότητα. Έχοντας μάλιστα ως αντίπαλο το χρόνο και τον απρόβλεπτο βουλιμικό γείτονα, με τις γνωστές εθνικές ονειρώξεις, που κάνει πάντα αυτό που δεν κάνουμε εμείς. Το μυστικό όμως κάθε νίκης βρίσκεται στην οργάνωση του μη προφανούς, λέει ο Γερμανός ιστορικός & φιλόσοφος Oswald Spengler. Κάτι που οφείλουμε λοιπόν να πράξουμε σήμερα, στη βάση ενός νέου εθνικού προσανατολισμού, με τη δέουσα σοβαρότητα και επιβεβλημένο από τις περιστάσεις ένα αρραγές εθνικό μέτωπο, προγραμματίζοντας και αναδεικνύοντας ρητά τις εθνικές μας προτεραιότητες. Κάτι που δυστυχώς δεν κάναμε χθες, στον αναγκαίο μάλιστα βαθμό, για το Μακεδονικό ζήτημα. Κάτι που πλήγωσε τον εθνικό μας εγωισμό και πλήρωσε επώδυνα η χώρα.
Όσο για το νεο-οθωμανικό παν-ισλαμικό σχέδιο του ευφάνταστου κι απολίτιστου ψευτο-σουλτάνου, που πυροδοτεί τις εθνικές και θρησκευτικές εξάρσεις στην ευρύτερη περιοχή, λογαριάζει προφανώς χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί το μόνο που επιτυγχάνουν οι ενέργειές του, είναι να ναρκοθετούν το παρόν και να υπονομεύουν την ειρήνη στην ευαίσθητη περιοχή, τη μόνη θιγόμενη αξία πέραν της ανθρώπινης ζωής. Το πρόβλημά του, προφανώς, εντοπίζεται στο γεγονός ότι αγνοεί τη γνωστή τουρκική παροιμία: τον σφάζουν τον κόκορα που λαλεί πριν την ώρα του…
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός