Υπάρχουν δύο ειδών εξηγήσεις των γεγονότων: η επίσημη και η αληθινή. Διαλέγετε και παίρνετε
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«δημοκρατία»
– Και η Σύρος κείται μακράν; Πως έφτασαν τα τουρκικά αλιευτικά ως εκεί;
Tο δημοσίευμα της στήλης για τις τουρκικές ψαρότσαρκες στη Σύρο προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στο νησί – τουλάχιστον στη μερίδα της συριανής κοινωνίας που δεν ήξερε ότι είχε γίνει «ντου» στις κοντινές θάλασσες από τα αλιευτικά της γείτονος. Η επίσημη ερμηνεία των γεγονότων είναι ότι οι Τούρκοι πούλησαν την πραμάτεια τους στη Μεσόγειο, τους έπιασε καιρός και έκατσαν λίγο να ξαποστάσουν σε υπήνεμο μέρος της νήσου του Φερεκύδου*, του δασκάλου του Πυθαγόρα.
Εκτός από τις επίσημες καθησυχαστικές θεωρίες υπάρχει και η άποψη των Συριανών. Σε επικοινωνία που είχαν αρκετοί από το νησί με τον υπογράφοντα το παρόν ειπώθηκαν διάφορα. Μεταξύ αυτών ήταν και τα εξής: «Κι αν το πρόβλημα των Τούρκων ήταν η θάλασσα γιατί δεν έφυγαν αμέσως; Και σήμερα (σ.σ.: χθες, την Τρίτη) τι δουλειά είχαν και σάρωναν την Τήνο; Λέπι δεν θα αφήσουν».
«Στη θάλασσα της Ποσειδωνίας που πέρασαν αρκετή ώρα οι Τούρκοι έχει αστακούς. Σίγουρα τους μάζεψαν όλους». «Αυτοί έρχονται εδώ για ψάρεμα. Για ρωτήστε τον πρωθυπουργό, εμείς μπορούμε να πάμε στα δικά τους νερά να απλώσουμε δίχτυα;»
Άλλοι ντόπιοι εξέφρασαν αμφιβολίες για το κατά πόσον οι Τούρκοι ήρθαν απλώς για ψάρεμα φαγκριών και αστακών και χρέωσαν την επίσκεψη σε… κατασκοπευτικά κίνητρα, υπενθυμίζοντας την ύπαρξη της Προκεχωρημένης Ναυτικής Βάσης Σύρου, η οποία βρίσκεται στην Ποσειδωνία, στον όρμο Φοίνικας. Όλοι, πάντως, θεώρησαν ότι η αντίδραση των επίσημων Αρχών που «παρακολούθησαν» τις κινήσεις των τουρκικών αλιευτικών ήταν από υποτονική έως ανύπαρκτη.
Το μόνο θετικό της υπόθεσης είναι ότι οι νησιώτες μας έχουν πλέον τη συνήθεια να «σαρώνουν» τις ιστοσελίδες που αναφέρουν τα δρομολόγια των πλοίων με μεγαλύτερη συνέπεια, συστηματικότητα και παρατηρητικότητα από τις κρατικές Αρχές. Δεν κουνιέται ούτε λέπι απαρατήρητο!
*Ο Φερεκύδης, υιός του Βάβυος, έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ. Καταγόταν από τη Σύρο και θεωρείται (μαζί με τον Αναξίμανδρο) ο αρχαιότερος Ελλην πεζογράφος. Το γνωστότερο έργο του τιτλοφορείται «Επτάμυχος» ή «Πεντάμυχος». Η γνωριμία του με τον Πυθαγόρα και η διδασκαλία που παρείχε ο Φερεκύδης στον μεγάλο Ελληνα φιλόσοφο και μαθηματικό έγινε στη Σάμο.