Αν Ελλάδα και Κύπρος από τη δεκαετία του '90 έκτιζαν στρατηγική αποτροπής…

Ποια είναι η συγκροτημένη και ισχυρή ελληνική εθνική στρατηγική αποτροπής της αδίστακτης τουρκικής επίθεσης; Δεν υπάρχει!

Αφθονούν, όμως, φλύαρες δηλώσεις και κωμικοί θαθακισμοί. Αθήνα και Λευκωσία αρνούνται να συνειδητοποιήσουν πως, αν χαθεί η Κύπρος, θα ακρωτηριασθεί και θα συρρικνωθεί εδαφικά η Ελλάδα. Η Κύπρος σχεδόν κατακτήθηκε. Ο Έβρος, το Αιγαίο, η Κρήτη, μήπως κείνται και αυτά μακράν;
Ο καλός φίλος, Άριστος Αριστοτέλους, επικεφαλής του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών, σε ανάρτησή του την περ. Τρίτη (2.6.2020), αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα χάραξης μιας ελληνικής εθνικής στρατηγικής αποτροπής της τουρκικής απειλής. Όπως σημειώνει ο Α. Αριστοτέλους, από το 1977 είχε προτείνει όπως η Αθήνα και η Λευκωσία συναποφασίσουν και χαράξουν μιαν εθνική στρατηγική αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας.
Η πρόταση-ιδέα του ήχησε σε ώτα μη ακούοντα. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήλθε στην εξουσία, ο Α. Αριστοτέλους προσκλήθηκε στην Αθήνα και επί δίωρο ανέπτυξε στον Έλληνα Πρωθυπουργό τις σκέψεις και εισηγήσεις του. Αργότερα ο Ανδρέας πραγματοποίησε μεγαλειώδη επίσκεψη στην Κύπρο και τότε εξαγγέλθηκε το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου.
Αυτό ξεκινούσε από τον Έβρο, το Αιγαίο και έφτανε μέχρι ανατολικά του ακρωτηρίου του Απ. Ανδρέα, διότι ακριβώς τα όρια του Ελληνισμού και η ασφάλειά του είναι πέραν της Κύπρου, προς τη Μέση Ανατολή. Δυστυχώς και το Δόγμα εξέπνευσε και οι ρωσικοί πύραυλοι S-300, που η κυβέρνηση Κληρίδη προμηθεύτηκε, ενταφιάστηκαν στο κρητικό κοιμητήριό τους και η ασφάλεια της Κύπρου -και της Ελλάδος- αφέθηκαν στο έλεος και στην επιθετικότητα της Τουρκίας.
Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα κλιμακώσει την ένταση και τις προκλήσεις στον Έβρο, στο Αιγαίο και στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης. Δοκιμάζει με εντεινόμενη επιθετικότητα τις αντοχές και τις αντιδράσεις της Ελλάδος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι επιτελείς του ελληνικού πολεμικού στόλου είναι πανέτοιμοι για να αντιμετωπίσουν πιθανή πρόκληση της Τουρκίας, η οποία εξήγγειλε έρευνες της τουρκικής εταιρείας TRAO στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και εντός της ελληνικής ΑΟΖ.
Και η Κύπρος;
Προφανώς πάλι κείται μακράν της εμβέλειας του ελληνικού πολεμικού ναυτικού και των ελληνικών μαχητικών. Η Τουρκία εισέβαλε στις 4 Μαΐου 2019 και κατέκτησε μέγα τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα. Μία πυραυλάκατος, έστω, του ελληνικού ναυτικού δεν εμφανίστηκε ποτέ στην ΑΟΖ μας, αν μη τι άλλο να υποβάλει στην Τουρκία ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι εγγυήτρια της κυριαρχίας και της ασφάλειας της Κύπρου.
Οι δηλώσεις, ανακοινώσεις και αντιδράσεις της Αθήνας εστιάζονται στην επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, σε καταγγελίες στην ΕΕ, σε εταίρους και φίλους. Ενώπιον ενός αποθηριωμένου Ερντογάν, ο οποίος εξαγγέλλει και υλοποιεί τους στόχους της «Γαλάζιας Πατρίδας» σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, Αθήνα και Λευκωσία αντιτάσσουν την αδιέξοδη και απρόσοδη «στρατηγική» των δηλώσεων, της ψυχραιμίας, της ενημέρωσης ξένων κυβερνήσεων, δηλ. της τουρκοφοβίας. Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, Ελλάδα και Κύπρος δεν θέλησαν να κατανοήσουν τα επεκτατικά και κατακτητικά σχέδια της Τουρκίας σε βάρος τους.
Για πολλά χρόνια, πολιτικοί, στρατιωτικοί και δημοσιογραφικοί αναλυτές εξηγούσαμε και προεκτιμούσαμε όσα συμβαίνουν σήμερα. Κατ’ επανάληψιν ειδικοί διεθνών σχέσεων, ακαδημαϊκοί, στρατηγοί και ειδήμονες σε θέματα άμυνας, στρατηγικής και ασφάλειας υπέδειξαν στην Αθήνα και στη Λευκωσία την ύψιστη αναγκαιότητα να χαραχθεί μια ελληνική εθνική στρατηγική αποτροπής της τουρκικής απειλής. Μόλις την περ. Τρίτη, ο Μανούσος Παραγιουδάκης, επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ, σε ανάλυσή του αναφέρθηκε ξανά στην τουρκική απειλή.
Σε παλαιότερες και πρόσφατες παρεμβάσεις του υπέδειξε έντονα πως «η πολιτική κατευνασμού έβαλε στο ράφι ακόμη και το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με την Κύπρο». Και υπογράμμισε πως «μόνο με ισχυρή αποτροπή πρέπει να απαντάμε απ’ εδώ και στο εξής στην Τουρκία». Εξάλλου, ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α., πρώην Υπουργός Άμυνας της Κύπρου, μάλλιασε η γραφίδα του να εισηγείται με δεκάδες αναλύσεις του, πρώτον, αναβίωση του Δόγματος του ΕΑΧ.
Δεύτερον, δραστική ενίσχυση του ναυτικού και της αεροπορίας της Ελλάδος και της Κύπρου και των δυνάμεων ξηράς. Τρίτον, χάραξη μακράς πνοής ελληνικής στρατηγικής αποτροπής και εξουδετέρωσης της τουρκικής επιθετικότητας. Τέταρτον, σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας. Πέμπτον, σύμπηξη και στρατιωτικών συμμαχιών με γειτονικές ή και φίλες χώρες. Χάθηκαν πολύτιμα χρόνια ενώ ο Ερντογάν έκτιζε πολεμική βιομηχανία, στόλο και κατέστρωνε λεπτομερή σχέδια αρπαγής ελληνικού εδάφους και πλήρους υποδούλωσης της Κύπρου.
Η Τουρκία επιτίθεται επειδή γνωρίζει ότι Ελλάδα και Κύπρος κατατρύχονται από τουρκοφοβικά σύνδρομα. Δεν επιθυμούν, λένε, στρατιωτικοποίηση των σχέσεων με τους Τούρκους. Αλλ’ ήδη η κατοχική χώρα διεξάγει πόλεμο στον Έβρο, στο Αιγαίο, ετοιμάζει εισβολή στην ελληνική ΑΟΖ στη θαλάσσια περιοχή Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης. Τον Μάιο 2019 εισέβαλε, κατέκτησε και τρυπά την κυπριακή ΑΟΖ.
Ποια είναι η συγκροτημένη και ισχυρή ελληνική εθνική στρατηγική αποτροπής της αδίστακτης τουρκικής επίθεσης; Δεν υπάρχει! Αφθονούν, όμως, φλύαρες δηλώσεις και κωμικοί θαθακισμοί. Αθήνα και Λευκωσία αρνούνται να συνειδητοποιήσουν πως, αν χαθεί η Κύπρος, θα ακρωτηριασθεί και θα συρρικνωθεί εδαφικά η Ελλάδα.
Η Κύπρος σχεδόν κατακτήθηκε. Ο Έβρος, το Αιγαίο, η Κρήτη, μήπως κείνται και αυτά μακράν;
Σάββας Ιακωβίδης