Όπως πονάμε για τον Floyd, πονάμε για τον Κατσίφα, τον Ισαάκ και τον Σολωμού

Αν λευκός δολοφονήσει μαύρο στις ΗΠΑ, γίνεται χαμός στην Ελλάδα. Αν οι Τούρκοι γενοκτονήσουν εκατομμύρια Έλληνες, δεν τρέχει κάστανο…

Κάθε ζωή είναι σημαντική, είτε είναι άσπρη είτε μαύρη ή κίτρινη ή ερυθρή. Το θέμα το έλυσε ο Χριστός πριν από δύο χιλιετίες. Ο μεγαλύτερος επαναστάτης όλων των εποχών ήταν ο Υιός του Θεού και για να ελευθερώσει τους σκλάβους δεν προέτρεψε σε βία. Μόνο μια φορά σήκωσε το φραγγέλιο εναντίον των ταληροφονιάδων αργυραμοιβών που είχαν στήσει πάγκους μπροστά στον ναό. Οταν ακούγεται, γαρ, το ντρίγκι ντρίγκι των νομισμάτων, οι άνθρωποι αφιονίζονται, κάτι παθαίνουν τ’ αυτιά τους και δεν ακούν τον Θεό.
Η μεταβολή που επέφεραν στον κόσμο η έλευση, η διδασκαλία, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Κυρίου δεν έγινε με σπάσιμο καταστημάτων, ξυλοδαρμό των υπό διωγμό λευκών – η μόνη φυλή στον κόσμο που προπηλακίζεται από τους μιντιακοπολιτικούς μηχανισμούς της άρχουσας τάξης επειδή είναι… κυρίαρχη. Ο Λόγος επικράτησε. Μπορεί διάφορα εγκληματικά στοιχεία να άσκησαν μαζικά βία εν ονόματι του Θεού, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τη φύση και τον πυρήνα της χριστιανικής πίστης.
Τώρα, η παγκόσμια μόδα επιβάλλει να πηγαίνουμε στον καθρέφτη και να φτύνουμε τα είδωλά μας επειδή είμαστε λευκοί, να ονειδίζουμε την Ιστορία μας και να καθαγιάζουμε όλα τα εγκλήματα που διαπράττονται σε διάφορες χώρες του πλανήτη επειδή στις ΗΠΑ ένας λευκός αστυνομικός αφαίρεσε τη ζωή ενός μαύρου.
Και γίνονται κι εδώ ασχήμιες, που «πυροδοτήθηκαν» και «προκλήθηκαν» επειδή «ευαίσθητοι» ελληνόφωνοι δεν ανέχονται τον ρατσισμό στις ΗΠΑ.
Από την άλλη, οι ίδιοι «ευαίσθητοι» μια χαρά ανέχονται τις γενοκτονίες των Ελλήνων από τους Τούρκους, την κατοχή του 37% των εδαφών της Κύπρου, τις δολοφονίες Ισαάκ και Σολωμού από τους Γκρίζους Λύκους, τη δολοφονία Κατσίφα από το αλβανικό κράτος, τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Βόρειο Ηπειρο επειδή ήταν Έλληνας, την καταπίεση των Βορειοηπειρωτών κι ένα σωρό άλλα πογκρόμ σε βάρος των αδελφών μας.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά από ανθρώπους που διαρκώς ομιλούν περί «δικαιοσύνης». Ευχαριστούμε πολύ, δεν θα πάρουμε…
εφημερίδα «δημοκρατία»