Του Σωτήρη Χατζηγάκη
Το 2008 οι καλλιέργειες των Ελλήνων αγροτών υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Τον Ιανουάριο του 2009 η τότε Κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε την καταβολή αποζημιώσεων στους πληγέντες αγρότες, ύψους 425 εκ.€, ώστε να μπορέσουν να συνεχισθούν απρόσκοπτα οι παραγωγικές δραστηριότητές τους.
Η καταβολή των αποζημιώσεων σε κάθε παραγωγό ήταν πλήρως τεκμηριωμένη, αλλά και συμβατή και σύννομη με την ισχύουσα εθνική και κοινοτική νομοθεσία, δηλαδή τους νόμους 1790/1980, 2945/2011 & 3147/2003, τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ, τον Κανονισμό Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων και τα 30 περίπου έγγραφα διαφόρων φορέων, που προσκομίστηκαν και εκδόθηκαν σε ανύποπτο χρόνο, δηλαδή την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2008. Δεν επρόκειτο, δηλαδή, για ενισχύσεις, αλλά για αποζημιώσεις σε πληγείσες αγροτικές καλλιέργειες, για την καταβολή των οποίων ενεργήθηκαν εκτιμήσεις και εκδόθηκαν πορίσματα (για τα φυλλοβόλα δέντρα, τις πατάτες, τα σπαράγγια, τις ελιές) ή έγιναν συνολικές εκτιμήσεις κατά τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ (για τα δημητριακά, τα βαμβάκια κλπ.).
Ο ισχυρισμός ότι η τότε Επίτροπος Γεωργίας δεν είχε πεισθεί από τα επιχειρήματα και την αιτιολόγηση των πληρωμών, με βάση την ενημέρωση που της παρείχε ο τότε Υπουργός Αγροτικής ανάπτυξης, είναι ανακριβής. Τουναντίον, έδειξε πλήρη κατανόηση, όταν της αναφέρθησαν τα πλήρη δεδομένα για την καταβολή των 425 εκ.€. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η απόφαση βγήκε μετά από τρία χρόνια. Βέβαια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έκρινε διαφορετικά. Ωστόσο, τίποτα δεν έχει κριθεί οριστικά. Η σωστή νομικά άσκηση προσφυγής ακύρωσης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ε.Ε. και η αίτηση για την αναστολή εκτέλεσης της απόφασης, είμαι βέβαιος πως θα οδηγήσουν σε δικαίωση της χώρας μας και αποφυγή επιστροφής των καταβληθέντων ποσών σε αποζημιώσεις.
Εξάλλου, σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας, τον Οκτώβριο του 2009 (28/10/09), οι Υπουργοί λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια με την τότε ελληνική κυβέρνηση πραγματικά γεγονότα ότι, δηλαδή, τα έτη 2008-2009 υπήρξαν ιδιαιτέρως ζημιογόνα για την ευρωπαϊκή γεωργία, επέτρεψε στα κράτη μέλη να προβούν κατά το δοκούν και σε κρατικές ενισχύσεις και μάλιστα αναδρομικά.
Σύμφωνα, μάλιστα με την Απόφαση αυτή, ακόμα και αν οι αποζημιώσεις θεωρηθούν κρατικές οικονομικές ενισχύσεις, τότε μπορούν να καλυφθούν χωρίς καμία περαιτέρω επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, μέσω συμψηφισμού, που επιτρέπει την καταβολή ποσού μέχρι και 15.000€ στον κάθε παραγωγό πρωτογενούς γεωργικής παραγωγής και τον συμψηφισμό τους με τα ληφθέντα ποσά ως αποζημιώσεις ή κρατικές οικονομικές ενισχύσεις κατά τα έτη 2008 και 2009. Επίκληση της Αποφάσεως αυτής, δεν είναι γνωστό αν έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, είμαι βέβαιος ότι το Ευρωπαϊκό δικαστήριο θα κρίνει ότι τα χρήματα που εδόθησαν στους αγρότες ήταν όντως αποζημιώσεις και όχι ενισχύσεις. Η βεβαιότητά μου αυτή, ενισχύεται περισσότερο από την προαναφερθείσα Απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας, η οποία αποτελεί νέα βάση στήριξης των Ελληνικών θέσεων. Επομένως πρόκειται για μία διαδικασία, η οποία προβλέπεται μακρά και είμαι σίγουρος, ότι η χώρα μας θα δικαιωθεί και δεν θα υποχρεωθεί να καταβάλει ούτε ένα ευρώ.