Φοβούνται προβοκάτσια από τις ΜΚΟ του Σόρος -Σε «κόκκινο συναγερμό» οι ελληνικές αρχές

Στην κυβέρνηση δηλώνουν σε κάθε τόνο αποφασισμένοι να βάλουν σε τάξη το Μεταναστευτικό, έχοντας ως προτεραιότητα την αναδιοργάνωση του συστήματος υποδοχής και ασύλου, όμως…

…παρατηρείται μια «αμηχανία», υπό τον φόβο του ξεσπάσματος βίαιων επεισοδίων και «αμερικανοποίησης» της Ελλάδας, συντονισμένων από ΜΚΟ (πολλές εκ των οποίων ενεργούν για λογαριασμό των συμφερόντων του Τζορτζ Σόρος) και αντιεξουσιαστές, με αφορμή τις «εξώσεις» μεταναστών από κέντρα φιλοξενίας, αλλά και σπίτια όπου διαμένουν.
από την εφημερίδα «δημοκρατία»
Οι επόμενες εβδομάδες, μετά την τοποθέτηση διοικητών στα κέντρα φιλοξενίας, φέρνουν ως ζητούμενο την αποσυμφόρηση αυτών από μετανάστες των οποίων οι αιτήσεις ασύλου έχουν ήδη εγκριθεί, αλλά προτιμούν να παραμένουν εντός αυτών, αφού έχουν δωρεάν διαμονή και πλήθος ευεργετημάτων. Στόχος που δεν θα είναι εύκολο να επιτευχθεί, καθώς είναι σαφές ότι αυτοί δεν θα θελήσουν να αποχωρήσουν και δίπλα τους είναι πιθανόν να σταθούν διάφοροι «παράγοντες», που στόχο έχουν να «ναρκοθετήσουν» αυτή τη διαδικασία.
Η απόφαση του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου να περιορίσει από έξι μήνες σε τριάντα μέρες το διάστημα κατά το οποίο παραμένουν μετανάστες οι αιτήσεις ασύλου των οποίων έχουν εγκριθεί έχει πολλαπλή στόχευση. Από τη μια, είναι μέρος της προσπάθειας να καταστεί λιγότερο «επιθυμητή» για τους μετανάστες η χώρα μας λόγω του χρονικού περιορισμού στα επιδοματικά ωφέλη όποιου καταφέρει να βρεθεί σε αυτήν, ενώ ταυτόχρονα έχει ως ζητούμενο να «ανοίξει χώρος» στην ηπειρωτική Ελλάδα για την αποσυμφόρηση των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου. Ομως ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η «εκκένωση» των κέντρων αποτελεί ακόμα ένα ερωτηματικό, καθώς οι οδηγίες στους νέους διοικητές των δομών είναι να «πείσουν» τους μετανάστες να φύγουν, ενώ η ΕΛΑΣ θα πρέπει να κληθεί μόνο σε περίπτωση που υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Κάτι το οποίο φαντάζει πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, αφού ήδη ΜΚΟ και αριστερές οργανώσεις προσπαθούν να τους οργανώσουν προκειμένου να παραμείνουν με «αγωνιστικό τρόπο» εντός των δομών.
Κατάσταση που μυρίζει μπαρούτι σε μια πολύ δύσκολη εποχή, αφού όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ ίσως βάζουν κάποιους σε πειρασμό να τα αντιγράψουν, με πρόσχημα συγκρούσεις που μπορεί να ξεσπάσουν εντός των δομών φιλοξενίας. Η «κινητοποίηση» των μεταναστών, εάν ειδικά συνδυαστεί με κινητοποιήσεις αντιεξουσιαστών πλησίον των κέντρων αυτών, δημιουργεί έναν επιπλέον πονοκέφαλο στους αρμοδίους. Φυσικά, το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στις δομές, αφού ένας εξίσου μεγάλος αριθμός μεταναστών θα πρέπει να φύγει από σπίτια στα οποία βρίσκεται και τα οποία ενοικιάζονται εντός των αστικών κέντρων της χώρας.
Το να φύγουν όμως δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. Ακόμα και αν το κάνουν, το ερώτημα είναι πού θα πάνε. Γιατί το να ξαναγεμίσουν οι πλατείες της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων με αντίσκηνα είναι κάτι που δημιουργεί προβληματισμό. Η δε προοπτική τού να ικανοποιηθούν αιτήματα οργανώσεων του εξωτερικού οι οποίες ζητούν ένα ευρύτατο δίχτυ οικονομικών παροχών για τους πρόσφυγες θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη τόσο λόγω της οικονομικής συγκυρίας όσο και επειδή κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν λίαν προκλητικό έναντι των Ελλήνων πολιτών που βιώνουν οικονομική δυσπραγία και θα έβλεπαν τους εαυτούς τους ως… παιδιά ενός κατώτερου θεού. Κάτι το οποίο, άλλωστε, είχε πρόσφατα τονίσει και ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης, όταν σημείωνε: «Δεν μπορούμε να δώσουμε περισσότερη προτεραιότητα στους πρόσφυγες από ό,τι δίνουμε στους Ελληνες πολίτες. Αυτό είναι μια συνειδητή επιλογή».
Εξάλλου, το τέλος του παγκόσμιου συναγερμού για τον κορονοϊό, μαζί με την ταυτόχρονη έλευση του καλοκαιριού, δημιουργεί προβληματισμό όσον αφορά την εκκίνηση ενός νέου κύματος ροών μεταναστών εξ Ανατολών, καθώς ήδη οι αριθμοί -που είχαν σχεδόν μηδενιστεί- έχουν αρχίσει να «τσιμπάνε» προς τα πάνω, παρά τις προσπάθειες κυρίως του Λιμενικού.