Όσοι ασχολούνται με την ομαδοποίηση (την οργάνωση τον αγώνα) φωνάζουν ότι πρέπει να γίνουμε ΟΛΟΙ.
Αν όμως τους ρωτήσεις ποιος θα παίρνει τις αποφάσεις μετά, σου λένε ότι δεν μπορούν, δεν είναι άξιοι, όλοι…
Χμ… Για τον αγώνα είμαι Λαός (με κεφαλαίο) και για τις αποφάσεις όχλος; Πτυσσόμενη είναι η αξιότητά μου;
Θα παλέψω εγώ για να πάρεις εξουσία εσύ; Πού το είδες αυτό γραμμένο;
Παλιά, παλιά, παλιά αυτά. Οι εξουσίες, τα έδρανα, τα παλαμάκια, οι αριστότεροι, παλιά, παλιά, παλιά. Ξεχάστε τις δόξες και τις τιμές.
Ο όχλος θα παλέψει, ο όχλος θα νικήσει, ο όχλος θα νοείται αριστότερος, ο όχλος θα αποφασίζει μετά. Έτσι, με τον τσαμπουκά!
Σ.Λ.