Το εμβόλιο για τον κορονοϊό και η δυσπιστία

Τεράστιες οι προσπάθειες που καταβάλλονται παγκοσμίως για την ανάπτυξη εμβολίου για τον κορονοϊό, το οποίο θεωρείται η λύση στην κρίση για να επιστρέψει η ανθρωπότητα στην κανονική της ζωή.

Τα 124 υποψήφια εμβόλια για τον κορωνοϊό SARS-CoV-2 που προκαλεί τη νόσο Covid-19 έφθασε ο – ολοένα πιο μακρύς – κατάλογος, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Οι δοκιμές ορισμένων εξ αυτών των εμβολίων έχουν ήδη ξεκινήσει, ωστόσο πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν την ανησυχία τους για την κατάληξη που θα έχει αυτός ο αγώνας ταχύτητας σε συνάρτηση και με την εξέλιξη του ίδιου του ιού. Και σ’ αυτό το σημείο ενεργοποιείται η δυσπιστία και παράλληλα τροφοδοτεί την ανάπτυξη πληθώρας θεωριών συνωμοσίας εκατέρωθεν.
Αν αναλογιστούμε λοιπόν το γεγονός ότι η μελέτη, η παρασκευή και η κυκλοφορία στην αγορά ενός εμβολίου σύμφωνα πάντα με τα επιστημονικά ιατρικά δεδομένα – όλες οι απόψεις συγκλίνουν – απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα (το λιγότερο 18 μήνες) και κόστος μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τότε το εγχείρημα από την αρχή έθετε τις φαρμακοβιομηχανίες σε μεγάλο δίλημμα όσο αφορά την επένδυση. Για ενημέρωση, το εμβόλιο που έχει αναπτυχθεί πιο γρήγορα στην παγκόσμια ιστορία, χρειάστηκε τέσσερα χρόνια και ήταν για την παρωτίτιδα.
Τελικά, καμία προφανώς δεν αποτόλμησε να προχωρήσει σε συνάρτηση βέβαια και με την χρονική διάρκεια της «φούσκας». Στην πορεία όμως και με την επιτυχή διασπορά μάζας “σωματιδίων του φόβου” η οποία έτυχε πολύ μεγαλύτερης απήχησης από όση προκάλεσε ο ίδιος ο ιός – σε σύγκριση με άλλους ιούς – και σε συνδυασμό με την διάρκεια, τα υπερβολικά μέτρα και την αιωρούμενη απειλή επαναφοράς νέων κυμάτων λίαν προσεχώς του ιού, “υποχρέωσε” τις φαρμακευτικές βιομηχανίες να κάνουν δεύτερες σκέψεις και εν τέλει να προβούν στο εγχείρημα κατασκευής ενός εμβολίου – μέσα από ένα αγώνα ταχύτητας που επιβάλλει ο ανταγωνισμός – του οποίου η εξασφάλιση του κέρδους πρέπει να θεωρείται πέραν για πέρα ασφαλής.
Εδώ λοιπόν, έχουμε και την παραδοξότητα να υποστηρίζουν ότι το εμβόλιο για τον κορωνοϊό πιθανώς να είναι έτοιμο τον Οκτώβριο ή και έως το τέλος του έτους. Δηλαδή, λιγότερο από ένα χρόνο μετά από την γνωστοποίηση εμφάνισης του ιού και πολύ λιγότερο από την έναρξη των μελετών για την παρασκευή του. Κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τα όσα τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ίδιοι, όπως αναφέρω και πιο πάνω.
Επίσης, η αμφιβολία που δημιουργείται περί του χρόνου μελέτης του εμβολίου κι’ αυτό προφανώς γίνεται κατανοητό με την έννοια να μην προκαλέσουν την καχυποψία. Όχι της διάρκειας, αυτή τουλάχιστον μέχρι σήμερα ήταν δεδομένη, αλλά, του χρόνου έναρξης της μελέτης. Άρα, με αυτό το σκεπτικό τίθεται και το ερώτημα αν ο ιός ήταν γνώριμος από πολύ νωρίτερα από όσο τουλάχιστον χρονολογείται (Δεκέμβριο του 2019). Ίσως και να ήταν ανάμεσα μας χωρίς όμως τις συνέπειες που προσέδωσαν στην συνέχεια.
Αιτιολογικό πάλι που θα μπορούσαν να προβάλουν οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης είναι το γεγονός ότι στην μελέτη και παρασκευή του εμβολίου, λόγω πίεσης χρόνου, παράκαμψαν την ενδεδειγμένη ακολουθούμενη διαδικασία που εφαρμόζεται με αποτέλεσμα να βγει στην αγορά πολύ νωρίτερα από τον προβλεπόμενο κατά προσέγγιση χρόνο. Με αυτό το ενδεχόμενο πολύ απλά θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο άνθρωπος στο σύνολο του μετατρέπεται σε πειραματόζωο με ότι αυτό συνεπάγεται για τις οποιεσδήποτε περαιτέρω επιπτώσεις δύναται να υποστεί στο μέλλον. Ο γράφων, για να εξηγείται και να μην παρεξηγείται, δεν αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα των εμβολίων γενικά, απλά διατηρεί την επιφύλαξη ειδικά για το εν λόγω εμβόλιο που αφορά τον κορωνοϊό ως προς τον χρόνο κατασκευής και διάθεσης του στην αγορά.
Ένα άλλο σημείο που προκύπτει για προβληματισμό, είναι το γεγονός εμπλοκής κάποιων φαρμακοβιομηχανιών στην κατασκευή εμβολίου παρά το δίλημμα που αρχικά έτρεφαν για το ρίσκο της επένδυσης τους. Μήπως, από αυτό θα εξαρτηθεί και η διάρκεια εξασθένησης του ιού; Δηλαδή, θα συντηρείται ο πανικός έως και την κυκλοφορία του εμβολίου για να μην υποστούν οι εταιρείες το οικονομικό κόστος της μεταγενέστερης απόφασης τους.
Εν κατακλείδι η ανάπτυξη εμβολίων μετριέται με χρόνια. Το γεγονός να έχουμε εμβόλια εγκεκριμένα και διαθέσιμα μέσα σε ένα χρόνο πάνω – κάτω θα είναι πρωτάκουστο!
Η υπόθεση κορωνοϊός παραπέμπει σε αθέμιτα παιγνίδια που παίζονται σε όλους τους τομείς και δυστυχώς εις βάρος της ανθρωπότητας.
Για παράδειγμα, εδώ, δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος μετρήσεων των νεκρών από την πανδημία. Τι εννοώ;
Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον υπολογισμό και τον αριθμό των θανάτων από τον Covid – 19, που παρουσιάζονται κάθε μέρα και είναι κρίσιμοι για την παρακολούθηση της εξέλιξης της πανδημίας, διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Κριτήριο για κάποιους ο τόπος θανάτου, για άλλους ο τρόπος εντοπισμός των αιτίων θανάτου και για άλλους ο χρόνος καταγραφής. Από αυτό και άλλους παράγοντες εύκολα μαγειρεύονται νούμερα και σερβίρονται ανάλογα με την περίσταση… είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω.
Ποιος επιστήμονας μπορεί να μας πει έστω και κατά προσέγγιση την θνησιμότητα του ιού, την στιγμή που ο αριθμός τους πραγματικών κρουσμάτων παραμένει άγνωστος;
Εκτός και αν η ιατρική στατιστική βασίζεται πάνω στα γνωστά… οπόταν ουσιαστικά στηρίζεται σε εικονικά αποτελέσματα.
Μάριος Χριστοδούλου