Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η ανάρτηση ενός τύπου ονόματι «σκέρτσου», που μέσα στα προβλήματά μας ανεφύη ως διαδικτυακός κύαμος να ψέξει την «λαϊκή απογευματινή», όπως χαρακτήρισε την δικαστική διαδικασία, που βρίσκονταν εν εξελίξει αναφορικά με τα ειδεχθή γεγονότα που διέπραξαν δύο άνανδρα ανθρωπόμορφα κτήνη σε μία αθώα κοπέλα. Αυτός ο τύπος, που λένε ότι τον έχει κάνει υπουργό ο μιτσοτάκις, δεν ενοχλήθηκε ποτέ με την «λαϊκή απογευματινή» των εμπλεκόμενων ανώτερων ή ανώτατων δικαστών στην υπόθεση Νοβάρτις, με τα όσα δηλαδή ο ένας ή η μία εκτόξευαν εναντίον του άλλου ή της άλλης, αλλά στράφηκε κατά της εισαγγελέως της έδρας η οποία εξέφρασε με συναισθηματισμό την ανθρώπινη αγανάκτησή της για τα όσα πρωτοφανή διεπράχθησαν.
Εξίσου αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε το θράσος των συριζαίων να έχουν άποψη σε θέματα ποινικής δικονομίας, την οποία η κυβέρνησή τους κουρελοποίησε, απαλλάσσοντας στην ουσία νομοθετικά το κάθε εγκληματικό καθίκι από τις πρέπουσες ποινές και φυλακίσεις.
Και πάνω απ’ όλα, αλγεινή εντύπωση μου προκαλεί η αναίσθητη ελληνική κοινωνία η οποία ευαισθητοποιείται και διαδηλώνει και ωρύεται για την όποια ουτιδανή κουταμάρα τής σερβίρουν, αλλά δεν ευαισθητοποιείται να απαιτήσει από τους tale quale πολιτικούς της, τους έχοντες την ευθύνη της νομοθετικής εξουσίας, την καθιέρωση της θανατικής ποινής για ανθρωπόμορφα κτήνη που διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα.
Πολλά εξ αυτών θα έπρεπε να ρίπτονται σε δεξαμενές με θειϊκό οξύ, ώστε να εξαφανίζονται ολοσχερώς τα ίχνη τους από τη γη, γιατί το βάρος τους δεν μπορεί να το σηκώσει.
Χρίστος Γούδης
