Ιδού πως το κράτος σκοτώνει το έθνος

H Εφορία «τιμωρεί» τις οικογένειες με δυο παιδιά – Η Ελλάδα έχει τις υψηλότερες επιβαρύνσεις μετά την Ιταλία

Στην Ελλάδα οικογένεια με δύο παιδιά μάλλον είναι αμάρτημα και τιμωρείται αναλόγως. Ρόλο τιμωρού αναλαμβάνει το Δημόσιο, δια της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, παίρνοντάς τους το 37,8% του εισοδήματός τους.
Μεταξύ των κρατών-μελών, μόνο στην Ιταλία οι φορολογικές επιβαρύνσεις είναι υψηλότερες. Σύμφωνα με την έκθεση του Tax Foundation, η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στην Ελλάδα φθάνει στο 40,8% ενώ ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 36%.
Τι αναφέρει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών – Μάρκος Δραγούμης (ΚΕΦίΜ) που δημοσίευσε την έρευνα του Tax Foundation:
Τη 2η υψηλότερη φορολόγηση εργαζομένων με παιδιά έχει η Ελλάδα από τις 36 χώρες του ΟΟΣΑ
Τη 2η υψηλότερη φορολόγηση εργαζομένων με παιδιά ανάμεσα στις 36 χώρες του ΟΟΣΑ είχε η Ελλάδα το 2019 σύμφωνα με τη συγκριτική έκθεση φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας που δημοσίευσε το Tax Foundation και παρουσιάζει στη χώρα μας το ΚΕΦίΜ.
Σχετικά με τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας
Οι φόροι εισοδήματος, οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι κατανάλωσης όπως ο ΦΠΑ, αποτελούν μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Ο συνδυασμός αυτών των φόρων αποτελεί αυτό που ονομάζεται «φορολογική επιβάρυνση της εργασίας».
Τα κύρια ευρήματα της έκθεσης για την Ελλάδα
– Σε σύγκριση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που αντιστοιχεί στο 36%, η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στην Ελλάδα είναι σχετικά υψηλή, στο 40,8%.
– Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στη χώρα μας είναι η 14η υψηλότερη μεταξύ των 36 χωρών του ΟΟΣΑ.
– Η προοδευτικότητα της φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας στη χώρα μας είναι επίσης η 14η υψηλότερη μεταξύ των 36 χωρών του ΟΟΣΑ.
– Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες με υψηλή φορολογική επιβάρυνση στην εργασία, η χώρα μας δεν παρέχει σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις σε οικογένειες με παιδιά. Μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα έχει μια από τις μικρότερες διαφορές μεταξύ των δύο φορολογικών επιβαρύνσεων, με 40,8% για εργαζόμενους και 37,8% για εργαζομένους με οικογένειες με δύο παιδιά.
– Η Ελλάδα έχει τη δεύτερη υψηλότερη οικογενειακή φορολογική επιβάρυνση στην εργασία, στο 37,8%, με πρώτη την Ιταλία, στο 39,2%.

Κύρια ευρήματα για τις χώρες του ΟΟΣΑ
– Οι μεμονωμένοι εργαζόμενοι μέσου εισοδήματος που ζουν σε χώρες του ΟΟΣΑ κατέβαλαν το 2019 πάνω από 1/3 ή 36% του μισθού τους σε φόρους εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές.
– Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας για τους εργαζόμενους χωρίς παιδιά στον ΟΟΣΑ κυμαίνεται από μόλις 7% στη Χιλή έως 52,2% στο Βέλγιο.
– Από τις 36 χώρες του ΟΟΣΑ σε 14 η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας ξεπερνά το 40%, σε 14 χώρες κυμαίνεται μεταξύ 40-30% και σε 8 χώρες είναι κάτω από 30%.
– Οι χώρες με την υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση στην εργασία είναι το Βέλγιο (52,2%), η Γερμανία (49,4%), η Ιταλία (48,0%), η Αυστρία (47,9%) και η Γαλλία (46,7%).
– Οι χώρες με τη χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση στην εργασία είναι η Χιλή (7%), η Νέα Ζηλανδία (18,8%), το Μεξικό (20,1%), η Ελβετία (22,3%) και το Ισραήλ (22,7%).
Διαβάστε αναλυτικά τη μελέτη του Tax Foundation εδώ.

Σχόλιο του Tax Foundation για τα πορίσματα της έκθεσης για την Ελλάδα:
«Οι οικονομολόγοι συμφωνούν γενικά ότι η υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας οδηγεί τόσο σε χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης όσο και σε χαμηλότερους μισθούς. Αυτό είναι σημαντικό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ελλάδα, καθώς αναζητούν τρόπους για να βοηθήσουν την οικονομία. Εάν ο στόχος είναι να ενθαρρύνουν την απασχόληση, οι πολιτικές που μειώνουν τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας θα μπορούσαν να αποδειχθούν ένα ισχυρό εργαλείο.»
Ο Πρόεδρος του ΚΕΦίΜ Αλέξανδρος Σκούρας σχολίασε σχετικά με την έρευνα:
«Η μελέτη του Tax Foundation εντοπίζει δύο κρίσιμα προβλήματα. Πρώτον, τη σημαντική οικογενειακή φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στην Ελλάδα και στην Ιταλία, που σίγουρα επιδεινώνει τα προβλήματα υπογεννητικότητας που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες. Και δεύτερον, την υψηλή φορολογική επιβάρυνση της εργασίας που σε συνδυασμό με την προοδευτικότητά της αυξάνουν ιδιαίτερα τους φορολογικούς συντελεστές στα υψηλά εισοδήματα συμβάλλοντας σε σημαντικό βαθμό στη φυγή από τη χώρα εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού και διευθυντικών στελεχών.»