Ο φόβος ως εργαλείο χειραγώγησης

Ο φόβος ως εργαλείο χειραγώγησης των λαών και των αποφάσεών τους δεν είναι μια νέα πραγματικότητα. Πολλά τα παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν.

Από το 2004 και τις απειλές για μια νέα «Μικρασιατική καταστροφή» αν απορρίπταμε το Σχέδιο Ανάν, μέχρι τα πρόσφατα δημοψηφίσματα σε Ελλάδα και Βρετανία, οι λαοί δέχθηκαν αφόρητες πιέσεις εκφοβισμού ως προσπάθειες ελέγχου των αποφάσεών τους.
Στις προηγούμενες περιπτώσεις, ο φόβος δεν υπερίσχυσε της θέλησης των λαών, γι’ αυτό που αντιλαμβάνονταν ως ελευθερία και ανεξαρτησία.
Τώρα, με λάφυρο τη ζωή του και κατατρομαγμένος, ο κόσμος ζήτησε από μόνος του την πλήρη περιστολή των ελευθεριών του… Για το «καλό» του.
Οι άνθρωποι σήμερα τρομάζουν όταν βλέπουν δύο άτομα να περπατούν μαζί, αλλά δυστυχώς δεν τρομάζουν που κάποιοι σιγά-σιγά και ανώδυνα αποκτούν τον πλήρη έλεγχο της ζωής τους.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Δρ. Θανάσης Δρίτσας, κατά τη διάρκεια της γρίπης των χοίρων, το 2009: «ο φόβος της πανδημίας αποτελεί με σιγουριά ένα ισχυρό μέσο χειραγώγησης του κοινού σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας. Ο φοβισμένος πολίτης δεν διεκδικεί, δεν διαμαρτύρεται, δεν φωνάζει για την αύξηση της ανεργίας. Ο φόβος της επιδημίας αποτελεί πολύ χειρότερη μορφή ασθένειας από την ίδια την επιδημία και μετατρέπει τον άνθρωπο της κοινωνίας και τον πολίτη της δημοκρατίας σε ένα εύκολα χειραγωγούμενο θηρίο».
Ν.ΚΟΥΡ
philenews