Πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε;

Ὓπάρχει καλύτερο πρᾶγμα ἀπό τήν πρόληψη;

Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη στην Romfea.gr
Ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα δοκιμάζεται ἀπό τήν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. Καί ἡ πατρίδα μας.
Στήν πατρίδα μας, πρός τό παρόν, πᾶμε καλά, χάρη στά ἔγκαιρα καί αὐστηρά μέτρα πού πῆρε ἡ Πολιτεία, μεταξύ αὐτῶν καί τό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν.
(Bέβαια τό πλέον ὀρθό θά ἦταν, οἱ Ἱερεῖς νά βρίσκονται στούς Ναούς, καί νά δέονται ὑπέρ τοῦ λαοῦ, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καί ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου).
Ἔτσι, λοιπόν, στήν πατρίδα μας, δέν βλέπουμε αὐτό τό μακάβριο θέαμα, μέ ἑκατοντάδες νεκρούς καθημερινά, χάρη, ἐπαναλαμβάνουμε, στά ἔγκαιρα καί αὐστηρά μέτρα πού ἔλαβε ἡ Πολιτεία.
Καί ὅμως μερικοί ἐπιμένουν ὅτι οἱ ἐκκλησίες δέν ἔπρεπε νά κλείσουν. Δηλαδή, θά ἔπρεπε πρῶτα νά δοῦμε τούς συμπολῖτες μας νά πεθαίνουν ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, καί μετά νά κλείσουμε τίς ἐκκλησίες;
Δηλαδή; Πρέπει νά πάθουμε, καί μετά νά μάθουμε;! Ὓπάρχει καλύτερο πρᾶγμα ἀπό τήν πρόληψη;
Εἶπα κάποτε στόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελέτιο: “Αὐτοί οἱ δυό ὅπως πᾶνε (πρόκειτο γιά δυό κληρικούς) θά μαλώσουν ἄγρια μεταξύ τους, νά τούς εἰπῶ κάτι;”.
Ὁ ἀοίδιμος κούνησε τό κεφάλι του μέ νόημα, λέγοντας, “πάτερ μου, μερικοί πᾶνε γυρεύοντας νά σπάσουν τό κεφάλι τους, γιά νά καταλάβουν μετά, ἀφοῦ τό σπάσουν, ὅτι δέν ἔπρεπε νά τό σπάσουν…!”. Καί ὅμως μερικοί ἔχουν μιά τέτοια λογική…!
Καλούμαστε ὅλοι νά βοηθήσουμε τήν Πολιτεία πού δίνει τή μεγάλη μάχη γιά τήν ὑγεία μας καί γιά τή ζωή μας.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπιτάσσει σεβασμό καί ὑπακοή στίς ἀρχές καί ἐξουσίες (Ρωμ. 13:1-2).
Οἱ δέ Ἀρχιερεῖς λίγο πρίν τήν ἐνθρόνισή τους, δίνουν ἔνορκη διαβεβαίωση, δηλαδή ὁρκίζονται, ἐνώπιον Θεοῦ (τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου) καί ἀνθρώπων (Προέδρου τῆς Δημοκρατίας) ὅτι θά τηροῦν καί θά σέβονται τό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ Κράτους.
Καί τί θά γίνει; Θά μείνουμε τή Μ. Ἑβδομάδα, τό Πάσχα χωρίς ἐκκλησία; Ἐδῶ κάνουμε ἕνα μεγάλο καί ἀνεπίτρεπτο λάθος!
Ἀγνοοῦμε τόν Χριστό, πού εἶναι ἀπό πάνω μας, καί μᾶς παρακολουθεῖ! (Γιατί Τόν ἀγνοοῦμε;!). Αὐτός εἶναι ὁ κριτής μας!
Αὐτός θά μᾶς κρίνει, ἄν αὐτές τίς πρωτόγνωρες ἡμέρες, δέν πᾶμε στίς ἐκκλησίες.
Βλέπει, ὅτι δέν τό κάνουμε οὔτε ἀπό καταφρόνηση, οὔτε ἀπό ὀκνηρία, οὔτε ἀπό ἀπιστία.
Βλέπει, ὅτι θέλουμε νά πᾶμε, ἀλλά δέν μποροῦμε, γιατί θέλουμε νά προφυλάξουμε τόν ἀδερφό μας.
Καί εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ ἀγαθότητά Του δέν θά μᾶς στείλει στό σκότος τό ἐξώτερον ἤ στό πῦρ τό αἰώνιο, γιατί (ξαναλέμε) βλέπει, καταλαβαίνει, κατανοεῖ τίς περιστάσεις.
Ποιός, λοιπόν, ὁ λόγος ὡς χριστιανοί νά ἀγχωνόμαστε καί νά ψυχοπλακωνόμαστε;
Καί νά κάνουμε ἀντάρτικο, ἁμαρτάνοντας (!) ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ;
Τό πᾶν ὡς χριστιανοί εἶναι νά τηροῦμε τό ἅγιο θέλημά Του, πού μπορεῖ νά εἶναι ἄκρως ἀντίθετο μέ τό δικό μας θέλημα.
Ὅμως, ἔτσι σώζεται καί ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός ἔμενε, ἐξ ἀνάγκης, δεκαεπτά χρόνια (!) ἀλειτούργητος (!) καί ἀκοινώνητος…!
Ὅμως ἐπειδή ἦταν πνευματικά ὑγιής, ἀντιμετώπισε θεαρέστως τήν δοκιμασία του, τηρώντας τό θέλημα τοῦ Κυρίου, πού ἀπαιτοῦσαν οἱ συγκεκριμένες συνθῆκες, καί γι’αὐτό ἁγίασε!
Τί εἶναι προτιμότερο ἤ καλύτερα πιό θεάρεστο;
Νά καθίσουμε στό σπίτι μας, ὅσο καιρό κρίνουν οἱ ἐπιστήμονες, ὥστε νά σωθοῦμε ἀπό αὐτή τή δοκιμασία, ἤ, ἐπειδή τό θέλουν μερικοί, νά ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, νά διασπαρθεῖ ὁ ἰός σ’ ὅλη τήν πατρίδα μας, καί νά γίνουμε Ἰταλία;
Ἀλήθεια. Ὅποιοι τίς ἀνοίξουν, πῶς θά πρέπει νά κριθοῦν; Ὡς ἀληθινοί χριστιανοί ἤ ὡς ἀνθρωποκτόνοι;