Ο κορωνοϊός επιβεβαίωσε και την γύμνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτό δεν κομίζει κανείς οτιδήποτε το καινούργιο, πλην όμως αναδεικνύει μια πραγματικότητα, στην οποία στηρίζεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και όχι μόνο αυτό.
Είναι αυτή την Ευρώπη που θέλουμε;
Είναι αυτή την Ευρώπη που χρειαζόμαστε;
Η Ε.Ε. με τη στάση της εξυπηρετεί, σε μεγάλο βαθμό, τον «πλούσιο» βορρά και χορεύει στους ρυθμούς της Γερμανίας.
Η καγκελάριος Μέρκελ έχει λόγους να λειτουργεί χωριστά από τους υπόλοιπους εταίρους της στην Ε.Ε. Είναι προφανές πως την εξυπηρετεί η νέα πραγματικότητα των πληττόμενων- λόγω κορωνοϊού- οικονομιών των άλλων κρατών-μελών.
Το Βερολίνο διατηρεί την ίδια γραμμή για όλες τις κρίσεις. Είτε αυτές αφορούν τα δημοσιονομικά, τις τράπεζες ή ακόμη- εσχάτως- ένα ιό, που εξελίχθηκε σε πανδημία.
Η Γερμανίδα καγκελάριος υποδεικνύει εν πολλοίς ότι όσοι έχουν πρόβλημα πρέπει να μπουν σε πρόγραμμα, μνημόνιο. Το είπε στους Ιταλούς απαντώντας στις εκκλήσεις τους για βοήθεια. Λες και φταίνε αυτοί για τον κορωνοϊό.
Ποια ήταν η απάντηση για το ευρωομόλογο, που ζήτησαν να υιοθετηθεί οι χώρες του νότου, για να δοθεί ανάσα στην ευρωπαϊκή οικονομία; Το μπλόκαρε η Μέρκελ, που αν και δεν έχει δίπλα της τον Σόιμπλε έμαθε καλά να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι. Μαζί της και οι συνοδοιπόροι της.
Η Γερμανία επιμένει στην Ευρώπη των δυο- ενδεχομένως των περισσοτέρων- ταχυτήτων και σαφώς ευνοεί τις πολιτικές φτωχοποίησης. Έχοντας σε αυτή τη φάση δίπλα της την Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, έχει στείλει στις ελληνικές καλένδες τη λεγόμενη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που ειρήσθω εν παρόδω λειτουργούσε κατά το δοκούν. Το Βερολίνο θέλει να αλυσοδέσει στα μνημόνια τον ευρωπαϊκό νότο και να εδραιώσει την πρωτοκαθεδρία της στην Ε.Ε.
Η υγεία των ανθρώπων περνά σε δεύτερη μοίρα. Στο Βερολίνο θέλουν να χαλαρώσουν τα μέτρα για τον κορωνοϊό νωρίς τον Απρίλιο. Το ίδιο και άλλοι παίκτες. Θέλουν να «σώσουν» την οικονομία, θυσιάζοντας τους ανθρώπους, τους οποίους θα αφήσουν στο έλεος του ιού;
Η Μέρκελ στην Ευρώπη, ο Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Άγγλος ασθενής (στην κυριολεξία πλέον), κινούνται στην ίδια προσέγγιση/ λογική. Κινούνται στη θεωρία που θέλει τους διαχειριστές να παίζουν με την υγεία των ανθρώπων. Η στήριξη του μοντέλου της «ανοσίας της αγέλης», συνιστά επιλογή με οικονομικούς όρους. Προτάσσονται οι οικονομικές και παραγωγικές δραστηριότητες σε βάρος της υγείας των πολιτών. Τραμπ και Τζόνσον με καθυστέρηση- και όχι με απόλυτο τρόπο- τα «μαζεύουν» τις τελευταίες ημέρες σε σχέση με τα μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν.
Το θέμα είναι η Ε.Ε. Ένας Οργανισμός, ο οποίος υποτίθεται λειτουργεί με κοινές πολιτικές και κοινά κριτήρια, την ώρα της κρίσης, αντιμετωπίζει χωριστά την πανδημία. Το κάθε κράτος-μέλος «τραβά» τη δική του πορεία. Έχουν, όμως, όλοι έναν «κοινό τόπο»: Δεν έχουν στολές, εξοπλισμό, νοσοκομεία. Κι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που υιοθετήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με τη δημόσια υγεία.
Δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε. Δεν είναι η Ευρώπη των βαρύγδουπων λόγων και δηλώσεων στήριξης, που χρειαζόμαστε αλλά των πράξεων. Οι πράξεις, όμως, προϋποθέτουν και κοινή πολιτική, η οποία να εδράζεται στην αλληλοϋποστήριξη.
Το ιερατείο των Βρυξελλών με τις οδηγίες/ ευλογίες του Βερολίνου, αντιμετωπίζει τα πάντα μέσα από την οικονομίστικη οικονομική γωνία. Όλα είναι αριθμοί και δείκτες.
Η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται συλλογικά. Κι αυτό γιατί ο κορωνοϊός δεν αντιμετωπίζεται ως ο «κοινός εχθρός». Γιατί υπάρχουν διαφορετικές προτεραιότητες και συμφέροντα.
Κάποιοι βλέπουν τον ιό ως ευκαιρία για να κερδίσουν. Ο Τραμπ, για παράδειγμα, θα ήθελε να χρησιμοποιήσει την πανδημία για τα σχέδια του σε βάρος της Ευρώπης και της Κίνας. Κάπου εδώ ταυτίζεται με το Βερολίνο, που σαφώς και θέλει να υποτάξει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
[email protected]
Κώστας Βενιζέλος
philenews