Μια προσέγγιση στα γεγονότα με αιρετική ματιά…

Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης
Το νέο «όχι» του ομοσπονδιακού καγκελάριου και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας, Σεμπάστιαν Κουρτς, να δεχθεί ποτέ η Αυστρία μετανάστες από ελληνικούς καταυλισμούς, είναι ο κανόνας που διέπει τη συμπεριφορά των περισσότερων κρατών της Ε.Ε για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ναι μεν οι περιστάσεις επιβάλλουν ευρύτερες συμμαχίες και συνεργασίες, αλλά το συμφέρον της χώρας επιβάλλει ρητά επανακαθορισμό των σχέσεών μας και αναπροσδιορισμό των κριτηρίων της πολιτικής μας για το ως άνω ζήτημα, που αναδεικνύεται δυστυχώς σε μείζον πρόβλημα για τη χώρα. Οι αντοχές της κοινωνίας των νησιών, κι όχι μόνο, εξαντλούνται πλέον με γεωμετρική πρόοδο, όπως άλλωστε και ο χρόνος των ψευδαισθήσεων που γεννούν οι αμφίσημες ανακοινώσεις των “αλληλέγγυων” κρατών-μελών της Ε.Ε, για το δράμα που συνεχίζει να βιώνει αυτή η μικρή, τεράστια χώρα της ιστορίας και του πολιτισμού. Ενώ, ταυτόχρονα, οι ορατές επιπτώσεις της πανδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο, πολιτικά και οικονομικά, απειλούν να παρασύρουν τους εύθραυστους δείκτες της χώρας…
Δεν έχει λοιπόν να κάνει με κανενός είδους σωβινισμό, ούτε ελλείψει τάχα ηθικής με την απαξία των ουμανιστικών ιδεωδών της κοινωνίας μας. Πρωτίστως, αφορά εμάς, την αυλή μας. Η πρόκληση να επιβιώσουμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον με τις ραγδαίες προκλήσεις και τις τεράστιες γεωπολιτικές ανατροπές, είναι επιτακτική ανάγκη. Ευχή λοιπόν όλων όπως η αναμενόμενη άρνηση της Αυστρίας, γίνει μάθημα εντέλει για τη χώρα. Εδώ που οδηγήθηκαν τα γεγονότα, ήτοι μπροστά στο απευκταίο αλλά ανοικτό ενδεχόμενο να μείνει η καυτή πατάτα στα χέρια μας, απάντηση δίνει ο διαχρονικός ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: “Κανένας άνθρωπος που δεν είναι πρόθυμος να βοηθήσει τον εαυτό του δεν θα πρέπει να παρακαλάει για βοήθεια τους φίλους του ή τους θεούς”. Η αποδοχή της άποψης αυτής συνιστά βασική προϋπόθεση για τη χάραξη της νέας στρατηγικής της χώρας…
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος