Προκόπης Παυλόπουλος: Η πιστή τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι χρέος μας.

Το δικό του μήνυμα για την αναγκαία τήρηση των κανόνων υγιεινής ενάντια στην εξάπλωση του κορονοϊού έστειλε ο Προκόπης Παυλόπουλος. Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην κατάσταση που επικρατεί στον Έβρο και τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Ολόκληρη η δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου:
Πρώτη μέρα στο γραφείο ως πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, φυσικά τηρώντας πιστά όλους τους κανόνες πρόληψης για τον κορονοϊό, τους οποίους έχει θεσπίσει και επικαιροποιεί καθημερινά η αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου Υγείας. Απευθύνομαι, στο μέτρο που μου αναλογεί, σε κάθε συνάνθρωπό μας για να επισημάνω το αυτονόητο: Η πιστή τήρηση των κανόνων αυτών είναι χρέος καθενός, τόσον απέναντι στον εαυτό του όσο και απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Σε αυτές τις ιδιαίτερα κρίσιμες συνθήκες η ατομική συμπεριφορά μας μας επιτρέπει να δείξουμε την αλληλεγγύη μας προς τον συνάνθρωπο, προς τον πλησίον. Και για κάθε Χριστιανό είναι η ώρα να δείξει ότι τηρεί την βασική αρχή του «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Και μια ακόμη παρατήρηση: Η πανδημία του κορονοϊού δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει για τον Άνθρωπο σε παγκόσμιο επίπεδο, ένα ισχυρό Κοινωνικό Κράτος και ένα ισχυρό σύστημα υγείας υπό Κρατικό έλεγχο, κάτι που, δυστυχώς, υποτιμήθηκε διεθνώς. Η πανδημία αυτή δείχνει, επίσης, ότι οικονομική ευημερία νοείται μόνον όταν ευημερεί ο Άνθρωπος, όταν δηλαδή η Οικονομία υπηρετεί τον Άνθρωπο. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό των Νοσοκομείων μας. Ο τρόπος που επιτελούν το καθήκον τους είναι ένα κορυφαίο παράδειγμα συνέπειας και αλτρουϊσμού για όλους μας.
Σε ό,τι αφορά τα γεγονότα στον Έβρο, η Ελλάδα έχει λάβει όλα τα μέτρα που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο, τόσο για την προστασία των Συνόρων της όσο και για την προστασία του Ανθρώπου, του Πρόσφυγα, του Μετανάστη. Όσο για την κριτική της Τουρκίας είναι τόσο αβάσιμη ώστε γελοιοποιείται διεθνώς. Ας κοιτάξει το αιματοβαμμένο παρελθόν της, στις αρχές του 20ου αιώνα, για ν’ αντιληφθεί τις ευθύνες της και την αναξιοπιστία της.