Ο Τίτος Φούλβος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος (19 Σεπτεμβρίου 86 – 7 Μαρτίου 161), γνωστός ως Αντωνίνος ο Ευσεβής (Antoninus Pius), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 138 έως το 161.
Ήταν θετός γιος και διάδοχος του Αδριανού. Η «Historia Augusta» δίνει αρκετές εξηγήσεις για το προσωνύμιο του Αντωνίνου «Ευσεβής» («Pius»). Οι επικρατέστερες είναι ότι του απονεμήθηκε από την Σύγκλητο είτε επειδή την έπεισε να θεοποιήσει τον προκάτοχό του Αδριανό και τίμησε ποικιλοτρόπως την μνήμη του είτε επειδή ήταν πράος και δεν έβλαψε κανένα.
Κατάγονταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ωραιότητα του, την ευγένεια, τη φιλοπονία, τη μόρφωση και την τιμιότητα. Διαδέχτηκε τον Αδριανό το 138, αφού διήλθε από όλη την κλίμακα της ρωμαϊκής ιεραρχίας και υιοθετήθηκε από αυτόν.
Στις αρχές της βασιλείας του κατέθεσε την τεράστια ατομική του περιουσία στο δημόσιο ταμείο. Διέγραψε φόρους, έκανε δωρεές σε πολίτες, μοίραζε άρτο και διοργάνωνε θεάματα, αλλά παρ’ όλα αυτά τα οικονομικά του κράτους ήταν ανθηρότατα κατά τον θάνατό του. Στην Σύγκλητο συμπεριφερόταν σαν απλό μέλος της και ποτέ δεν έπαιρνε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευτεί τους ηγέτες της.
Περιέστειλε την αυστηρότητα του νόμου, θέσπισε ευεργετικές διατάξεις για τους δούλους, φρόντισε για την εκπαίδευση άπορων νέων και έδωσε σε διδασκάλους και φιλοσόφους προνόμια συγκλητικών. Φαίνεται ότι δεν ήταν αυστηρός με τους Χριστιανούς -τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλους αυτοκράτορες.
Απέφευγε τους πολέμους κι επαναλάμβανε συνεχώς την ρήση του Σκιπίωνα “προτιμώ να σώσω ένα πολίτη παρά να σκοτώσω χίλιους εχθρούς”. Αναγκάστηκε όμως σε μικροπολέμους για την καταστολή εξεγέρσεων στη Βρετανία, στην Μαυριτανία και στην Ιουδαία.
Ήταν ιδιαίτερα δίκαιος ως ηγεμόνας και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τις Ινδίες, όπου ηγεμόνες της περιοχής ζητούσαν την διαιτησία του σε διαφορές με τους Βακτριανούς και τους Υρκανούς.
Η βασιλεία του θεωρείται μια από τις καλύτερες περιόδους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Φαινόταν ότι είχε επιτευχθεί η ιδεώδης διακυβέρνηση. Θετός γιος και διάδοχος ήταν ο επίσης περίφημος Μάρκος Αυρήλιος. Απεβίωσε το 161 μ.Χ.