Η εξάπλωση του κορονοϊού να επαναπροσδιορίσει την εφοδιαστική αλυσίδα προς όφελος της τοπικής παραγωγής

Όταν επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών ΜπρούνοΛε Μερ ανέφερε στους Έλληνες επισήμους πως ο κορωνοϊός μπορεί τελικά να αποδειχθεί πως αποτελεί ευκαιρία.

Τι εννοούσε;

Η εξάπλωση του κορωνοϊού υπαγορεύει τη μείωση της εξάρτησης των χωρών της ευρωζώνης για ενδιάμεσα αλλά και τελικά προϊόντα από την Κίνα, που παίζει κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού.

Ο κ. Λε Μερ ανέφερε πως μέρος της παραγωγής που βρίσκεται σήμερα στην Κίνα θα μπορούσε να έλθει πίσω στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τονίζοντας πως είναι απαράδεκτο να εισάγονται τόσο πολλά φάρμακα κ.λπ. από την Κίνα.

Υπενθυμίζεται πως οι εταιρείες αρκετών χωρών έχουν μεταφέρει την παραγωγή τους στην Κίνα.

Επίσης, η τελευταία μειώνει την εξάρτησή της από εισαγόμενα αγαθά τα τελευταία χρόνια, ενώ αυξάνει συνεχώς τις εξαγωγές ενδιάμεσων προϊόντων.

Είναι γνωστό, π.χ., ότι οι Κινέζοι αγόραζαν ακατέργαστο ελληνικό μάρμαρο που μετέφεραν στην Κίνα και το επανεξήγαγαν κατεργασμένο σε χώρες του Κόλπου και της Δύσης.

Αυτό συνεπάγεται πως τα εργοστάσια σε πολλές χώρες του υπόλοιπου κόσμου εξαρτώνται από τις εισαγωγές ενδιάμεσων προϊόντων από την Κίνα για να παράγουν.

Τα περιθώρια αυτών των εργοστασίων να αντικαταστήσουν τα κινεζικά ενδιάμεσα προϊόντα με εκείνα άλλων χωρών είναι εξαιρετικά περιορισμένα βραχυπρόθεσμα.

Με άλλα λόγια, ο κορωνοϊός έδειξε σε όλους τα όρια του σημερινού παγκόσμιου μοντέλου της αλυσίδας εφοδιασμού.

Όπως παρατηρούν οι αναλυτές του ινστιτούτου Brugel, η εξάπλωση του ιού πρόσθεσε δύο παράγοντες στην επιλογή των προορισμών, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας.

Πρώτον, δεν θα υπάρχει τόσο μεγάλη συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε μια χώρα, όπως με την Κίνα, και δεύτερον, θα αποθαρρυνθεί η εξωτερική ανάθεση κατασκευής προϊόντων (outsourcing) στην Κίνα.

Αυτά είναι όντως καλά νέα για τις χώρες που θα αντικαταστήσουν εν μέρει την Κίνα όπως χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Είναι η ευκαιρία για την οποία μίλησε ο κ. Λε Μερ στην Αθήνα.

Ομως, υπάρχει κάτι ακόμη στη γεωπολιτική σφαίρα.

Η Κίνα θεωρείται ο βασικός αντίπαλος των ΗΠΑ για την παγκόσμια κηδεμονία.

Επομένως, η αποδυνάμωση της ισχύος και της σημασίας της κινεζικής οικονομίας στο παγκόσμιο σύστημα αποτελεί στρατηγική επιδίωξη της Ουάσινγκτον.

Ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας εντάσσεται σ’ αυτό το πλαίσιο παρά την πρόσφατη ανακωχή που μάλλον συνδέεται με τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Στο μέτρο που ο κορωνοϊός υπονομεύει τη θέση της Κίνας λόγω της υποβάθμισης της θέσης της στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, της επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξής της και της επιβάρυνσής της με περισσότερο χρέος αποτελεί εν δυνάμει γεωπολιτικό όπλο.

Αρκεί φυσικά να μην υπονομεύσει τη θέση των ΗΠΑ. Κάτι που μοιάζει πολύ πιο δύσκολο σε σύγκριση με την Κίνα.