Τα θεμέλια για την επόμενη κρίση χρέους τίθενται αυτή τη στιγμή, καθώς σύμφωνα με το Ινστιτούτο Διεθνών Χρηματοοικονομικών (IFF) το παγκόσμιο χρέος ανήλθε το τρίτο τρίμηνο του 2019 στο επίπεδο ρεκόρ του 322% του παγκόσμιου ΑΕΠ ή διαφορετικά στα 253 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Οι ευαισθησίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος ενδέχεται να αναδειχθούν σύντομα, ιδίως στην περίπτωση που ο κορωνοϊός εξακολουθήσει να επιβαρύνει τις διεθνείς αγορές με την ίδια ένταση και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το χρέος που έχει συσσωρευθεί μετά την κρίση του 2007 βρίσκεται κατά κύριο λόγο σε χέρια επιχειρήσεων. Συνεπώς η αναταραχή, που επικρατεί αυτή τη στιγμή στις εφοδιαστικές αλυσίδες λόγω κορωνοϊού και η επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης, προδικάζει ότι οι εταιρείες θα έχουν χαμηλότερα κέρδη και ως αποτέλεσμα θα δυσκολευτούν να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους.
Παράλληλα, οι πολιτικοί των ανεπτυγμένων χωρών δηλώνουν έτοιμοι για περαιτέρω χαλάρωση της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής, ώστε να μπορέσουν να αντισταθμίσουν τον οικονομικό αντίκτυπο του ιού. Ωστόσο, αυτού του είδους οι οικονομικές πολιτικές όχι μόνον προσομοιάζουν με τα μέτρα που συνέβαλαν στο ξέσπασμα της κρίσης του 2007, αλλά παράλληλα διογκώνουν το ήδη υψηλότατο παγκόσμιο χρέος.
Παρ’ όλα αυτά, οι κεντρικές τράπεζες διατρέχουν τον μακροβιότερο και εντονότερο κύκλο επεκτατικής πολιτικής, ο οποίος όχι μόνο προωθεί τον ιδιωτικό δανεισμό, αλλά μειώνει και την αποδοτικότητα των μέτρων, όπως για παράδειγμα τα χαμηλά ή αρνητικά επιτόκια.
Πιο αναλυτικά, χρέος συσσωρεύεται τα τελευταία χρόνια στον επιχειρηματικό κλάδο. Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, οι εκκρεμείς οφειλές σε εταιρικά ομόλογα παγκοσμίως άγγιξαν τον Δεκέμβριο του 2019 το επίπεδο ρεκόρ των 13,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, περίπου το διπλάσιο σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2008. Η αύξηση σημειώθηκε κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ, όπου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) εκτιμά ότι τα εταιρικά χρέη έχουν αυξηθεί στα 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2019, ενώ πριν από την κρίση βρίσκονταν στα 3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα, πρόκειται για χρέη που συσσωρεύονται σε παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας, οι οποίοι έχουν χαμηλότερη κερδοφορία σε σχέση με τους πιο σύγχρονους τομείς, όπως για παράδειγμα τις τεχνολογικές εταιρείες.
Μολονότι είναι αδύνατο να προβλεφθεί πότε ακριβώς και με ποια αφορμή θα ξεσπάσει η επόμενη κρίση, πιθανολογείται ότι δεν θα πυροδοτηθεί στο άμεσο μέλλον παρά τον αντίκτυπο του κορωνοϊού.
Ωστόσο, η συσσώρευση χρεών αναδεικνύει σταδιακά τα τρωτά σημεία στην Κίνα και σε άλλες αναδυόμενες αγορές, καθώς και στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ