Τα αραβικά πετροδόλαρα εξαντλούνται και τι ακολουθεί; Το χάος…

Σε όλο τον κόσμο, είναι γνωστό ως ΣΣΚ (GCC), το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου. Αλλά στη Μέση Ανατολή, ένα πιο ακριβές αρκτικόλεξο για αυτά τα πλούσια πετρο-κράτη μπορεί να είναι ΑΤΜ.

Από τουλάχιστον τη δεκαετία του ’70, η Σαουδική Αραβία & οι υπόλοιποι έχουν εξαπλώσει τον πλούτο τους στην περιοχή, αγοράζοντας φίλους και επιρροή και σβήνοντας πυρκαγιές.
Τα μετρητά από τα κράτη του Κόλπου εξομάλυναν τις σκληρότερες άκρες των αποτυχημένων οικονομιών της περιοχής. Αλλά το πετρέλαιο που πλήρωνε για αυτό, δεν θα διαρκέσει πολύ ακόμα.
Ο πετρελαϊκός πλούτος είναι τόσο δεδομένος, που το σχέδιο “ειρήνης και ευημερίας” του Donald Trump που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα, υποθέτει ότι τα αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου θα ρίξουν πολλά από τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια για να βάλουν το κράτος της Παλαιστίνης σε σταθερή οικονομική βάση. Πράγματι, η διατήρηση των πορτοφολιών του ΣΣΚ ανοιχτών, είναι ίσως ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Λευκός Οίκος εμπόδισε τα σχέδια προσάρτησης του Netanyahu.
Ο Trump δεν είναι ο μόνος που υπολογίζει τα χρήματα του Κόλπου. Η Χαμάς και το Ισραήλ βασίζονται στο Κατάρ για να παραδώσει βαλίτσες γεμάτες μετρητά για να κρατήσουν τη Γάζα ένα βήμα μακριά από την ανθρωπιστική καταστροφή και τον πόλεμο με το Ισραήλ. Ήταν τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρήματα του Κόλπου που κράτησαν την αιγυπτιακή οικονομία από την κατάρρευση μετά το πραξικόπημα του Abdel Fattah al-Sissi. Ο Λίβανος έχει υπολογίσει από καιρό σε βοήθεια του Κόλπου και μέχρι πρόσφατα ήλπιζε να πάρει κάποια χρήματα διάσωσης για να αποφύγει την αθέτηση υποχρεώσεων.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα για το πώς ο πλούτος του πετρελαίου από τον Κόλπο έχει γίνει τόσο κρίσιμος για τη Μέση Ανατολή. Όμως, όπως αποκάλυψε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την περασμένη εβδομάδα, το γιγαντιαίο ATM του αραβικού κόσμου μένει από λεφτά.
Πώς να ξοδέψετε 2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 15 χρόνια
Το πόσο γρήγορα θα τελειώσουν, εξαρτάται από την τιμή του πετρελαίου που προχωράει. Εάν οι τιμές παραμείνουν γύρω στα τρέχοντα επίπεδά τους, τα εκτιμώμενα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια στον οικονομικό πλούτο που έχουν συσσωρευτεί θα μπορούσαν να μειωθούν στο μηδέν σε 15 χρόνια. Ακόμη και το πετρέλαιο αξίας 100 δολ.-Βαρέλι, θα καθυστερούσε μόνο το αναπόφευκτο μέχρι το 2051. Εάν το πετρέλαιο μειωθεί κατά μέσο όρο στα 20 δολάρια, η μέρα της κρίσης θα φτάσει μόλις το 2027.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα βασικά στοιχεία της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου μεταβάλλονται ταχύτατα. Από τη μία πλευρά, η νέα τεχνολογία έχει δημιουργήσει νέες πηγές ορυκτών καυσίμων, κυρίως από αμερικανικό σχιστόλιθο. Από την άλλη, η κλιματική αλλαγή επιταχύνει τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Εν τω μεταξύ, η οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται λιγότερο από την κατανάλωση περισσότερου πετρελαίου από ό, τι στο παρελθόν.
Το αποτέλεσμα θα είναι ότι η παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου αναμένεται να κορυφωθεί γύρω στο 2041. Ακόμη και πριν από αυτό, η ζήτηση θα αυξηθεί πολύ πιο αργά από ό, τι στο παρελθόν και οι τιμές είναι απίθανο να φθάσουν τις προηγούμενες κορυφές των 100 δολαρίων το βαρέλι και περισσότερο.
Ως χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, το ΔΝΤ ενδιαφέρεται για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της νέας πετρελαϊκής εποχής στις χώρες του ΣΣΚ. Εν ολίγοις, λέει ότι η ζωή θα είναι πιο σκληρή για τους κατοίκους του Κόλπου, που έχουν απολαύσει μια εύκολη ζωή χωρίς φόρους (μέχρι πρόσφατα), εγγυημένες θέσεις εργασίας σε φουσκωμένες δημόσιες υπηρεσίες και εξαιρετική υποδομή.
Τα κέρδη του πετρελαίου δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Οι χώρες του ΣΣΚ το γνωρίζουν αυτό και έχουν αρχίσει να απογαλακτίζονται από το πετρέλαιο. Το πιο αξιοσημείωτο είναι το σχέδιο “Όραμα 2030” του Πρίγκιπα Μοχάμαντ Μπιν-Σαλμάν για τη διαφοροποίηση της Σαουδικής οικονομίας σε τομείς υψηλής τεχνολογίας, τουρισμού και άλλων κλάδων.
Ωστόσο, ακόμα και αν καταφέρει να πετύχει (το οποία αμφιβάλλω ότι θα κάνει), η νέα Σαουδική οικονομία δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει τον τρόπο ζωής που έχουν συνηθίσει οι Σαουδάραβες. Όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, οι κυβερνήσεις του ΣΣΚ λαμβάνουν τώρα 80 σεντς για κάθε 1 δολ. ΑΕΠ υδρογονανθράκων που παράγουν, ενώ οι υπόλοιπες οικονομίες τους παράγουν μόνο 10 σεντς έναντι του δολαρίου. Για να αντισταθμίσουν τη διαφορά, θα πρέπει να αυξήσουν τους φόρους σε απαγορευτικά επίπεδα ή / και να μειώσουν δραστικά τις δαπάνες.
Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει αλλά, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, οι περισσότερες χώρες του ΣΣΚ πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα κοψίματα για να αποφύγουν τη μείωση των συσσωρευμένων αποταμιεύσεών τους.
Το ΔΝΤ κάνει μόνο μια παραπομπή (“μια δύσκολη επιλογή μεταξύ γενεών”) στον κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο αυτής της διαδικασίας, αλλά είναι προφανές ότι πρόκειται να είναι τεράστια.
Στο σπίτι, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τα καθεστώτα του Κόλπου θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν εύκολα τη μετάβαση από το να είναι μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του κόσμου στη ζωή ως ευγενή, άθλιου μεσαίου εισοδήματος κράτος.
Η πολιτική σταθερότητα του Κόλπου βασίζεται εν μέρει στην βασιλική γενεαλογία των καθεστώτων, αλλά βασίζεται επίσης στην ικανότητά τους να εξαπλώσουν τον πλούτο. Πειστήριο Α: Όταν εξερράγη η Αραβική Άνοιξη, οι χώρες του ΣΣΚ ξόδεψαν σημαντικά σε αυξήσεις των αμοιβών και άλλα καλούδια για να εξασφαλίσουν πολιτική ησυχία. Την επόμενη φορά, αυτό δεν θα είναι μια ρεαλιστική επιλογή.
Αυτό είναι αρκετά ανησυχητικό, αλλά ο αντίκτυπος ενός φτωχότερου Κόλπου θα επεκταθεί στη Μέση Ανατολή. Είναι τα χρήματα του Κόλπου, πολύ περισσότερο από την αμφίβολη στρατιωτική του ανιδιοτέλεια, που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην καταπολέμηση των περιφερειακών φιλοδοξιών του Ιράν. Ομοίως, είναι τα χρήματα του Περσικού Κόλπου, τα οποία διατηρούν τις οικονομίες χωρών, όπως η Ιορδανία και η Τυνησία.
Ο Κόλπος δεν είναι μόνο ένα τεράστιο ATM, αλλά μια γιγαντιαία υπηρεσία απασχόλησης για τον αραβικό κόσμο, προσφέροντας θέσεις εργασίας για περίπου 25 εκατομμύρια Αιγυπτίους, Λιβανέζους και Παλαιστίνιους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά στην πατρίδα τους. Τα εμβάσματα συμβάλλουν σημαντικά στην οικονομία των χωρών τους και περιορίζουν τον πολιτικό κίνδυνο που προέρχεται από τις μάζες ανέργων.
Ωστόσο, καθώς τα οικονομικά των χωρών του ΣΣΚ επιδεινώνονται και πιέζουν όλο και περισσότερους ντόπιους για να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό, οι θέσεις των εκπατρισμένων αυτών βρίσκονται σε αυξανόμενη απειλή.
Εάν η Μέση Ανατολή φαίνεται συνεχώς χαοτική τώρα, περιμένετε άλλα 10 χρόνια όταν υπάρχουν λιγότερα χρήματα και λιγότερες θέσεις εργασίας για να αγοράσουν ένα ελάχιστο της ειρήνης και της σταθερότητας. Τα χειρότερο δεν έχουν έρθει ακόμα.
David Rosenberg
haaretz.com
Επιμέλεια-Μετάφραση: olympia.gr