Bild: "Ερντογάν και Πούτιν, οι δυο μεγαλύτεροι πολεμοκάπηλοι των ημερών μας"

Προχωρώντας σε μια πρώτη αποτίμηση της Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη οι Γερμανοί αναλυτές κάνουν μεν λόγο για σημαντικό βήμα, εκφράζουν όμως αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα των συμφωνηθέντων.

Σε έναν εν γένει θετικό απολογισμό της Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη προχωρά σε ανάλυσή του το Spiegel. Όπως σημειώνει το γερμανικό περιοδικό στην ηλεκτρονική του έκδοση:
«Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο υπουργός της επί των Εξωτερικών Χάικο Μάας κατάφεραν να δεσμεύσουν σε μια κοινή γραμμή όχι μόνον τους δυο άμεσα αντιμαχόμενους Σαράτζ και Χάφταρ αλλά και όλες εκείνες τις δυνάμεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στον λιβυκό εμφύλιο: με λεφτά, όπλα, μισθοφόρους ή στρατιώτες. […] Αξιοσημείωτη δεν είναι όμως μόνον η λίστα των συμμετεχόντων αλλά και τα αποτελέσματα. Ποτέ άλλοτε στα οκτώ χρόνια των μαινόμενων συγκρούσεων δεν κατέστη δυνατό να δεσμευτούν όλοι οι έξωθεν πρωταγωνιστές σε τόσο εκτεταμένες συμφωνίες».
Αξίζει τον κόπο το ρίσκο της Μέρκελ
Αστερίσκους βάζει η Tagesspiegel: «Οι θετικές αντιδράσεις από την ΕΕ και από άλλες χώρες καταδεικνύουν ότι με τη Διάσκεψη του Βερολίνου η γερμανική διπλωματία σημείωσε όντως μια επιτυχία. […] Η πολιτική ευθύνη που ανέλαβε όμως η Γερμανία δεν τελειώνει με τη διάσκεψη. Εάν ζητηθεί η συνδρομή της ΕΕ σε μια στρατιωτική αποστολή ή στον έλεγχο του εμπάργκο όπλων, τότε θα πρέπει να συνδράμει και ο γερμανικός στρατός».
«Ναι, ίσως και να αποτύχει η διαδικασία του Βερολίνου που δρομολόγησε η Μέρκελ», σχολιάζει η Frankfurter Rundschau. «Εντούτοις, η συνήθως απρόθυμη να αναλάβει ρίσκο Μέρκελ δείχνει με τον τρόπο αυτό τόλμη. Και εφόσον μπορεί να συμβάλει στο να τερματιστεί ο εφιάλτης στους προσφυγικούς καταυλισμούς, στο να περιοριστούν τα προσφυγικά κύματα στη Μεσόγειο και να σταματήσει η εξάπλωση της τρομοκρατίας στη βόρεια Αφρική, τότε η προσπάθεια αυτή αξίζει σε κάθε περίπτωση».
Επιφυλάξεις διατυπώνει η Welt: «Όπως είπε η καγκελάριος, το εμπάργκο όπλων θα πρέπει να υπόκειται μελλοντικά σε έλεγχο. Ωστόσο ποιός μπορεί πραγματικά να αποτρέψει την Τουρκία, τη Ρωσία, την Αίγυπτο αλλά και όλες τις άλλες χώρες από το να στέλνουν όπλα στη Λιβύη; Χθες μπορεί να συμφώνησαν να “μην παρέχουν περαιτέρω βοήθεια” στις αντιμαχόμενες πλευρές. Πώς θα αντιδράσουν όμως όλοι αυτοί εάν οι εξελίξεις στη Λιβύη αρχίσουν και θίγουν τα συμφέροντά τους;».
Ποιός θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητα της εκεχειρίας;
Αρνητική ως προς τις προοπτικές βιωσιμότητας της συμφωνίας η Bild. «Το Βερολίνο δεν έχει ξαναζήσει τέτοια διάσκεψη. Επικεφαλής κυβερνήσεων, τύραννοι, πολέμαρχοι και επιπρόσθετα 16 επίσημες αντιπροσωπείες και διαδηλώσεις. Τα μέτωπα του εμφυλίου στη Λιβύη ήταν χθες παρόντα στην καγκελαρία. Έπειτα από πρόσκληση της γερμανικής κυβέρνησης προσήλθαν στο Βερολίνο οι πρωταγωνιστές και των δυο στρατοπέδων […]. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάθονταν ακόμη και οι Ερντογάν και Πούτιν, οι δυο μεγαλύτεροι πολεμοκάπηλοι των ημερών μας».
Η ελβετική Tagesanzeiger: «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ανθεκτικοί μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν το εμπάργκο όπλων και την κατάπαυση του πυρός. Όπως επισημάνθηκε στο Βερολίνο, τυχόν παραβιάσεις θα πρέπει να τιμωρούνται με κυρώσεις από πλευράς του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Μια μόνιμη εκεχειρία είναι εφικτή μόνον όταν επιβάλλεται από μια ανεξάρτητη αρχή, όπως από μια ειρηνευτική αποστολή».
Κώστας Συμεωνίδης
dw