Εορτάζοντες την 30ην του μηνός Νοεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΡΟΥΜΕΝΤΙΟΣ, αρχιεπίσκοπος Αβησσυνίας (Αιθιοπίας)
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΘΥΜΝΗΣ
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος
Ό Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίος. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος. Η Ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη του Κυρίου, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο, Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα. Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθυπάτου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρεία αρρώστια που είχε, πίστεψε στον Χριστό. Το γεγονός εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση των ειδωλολατρών Ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό δόκιμον έργάτην”1. Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου. Το λείψανό του έθαψε με ευλάβεια ο πρώτος επίσκοπος Πατρών Στρατοκλής.
1. Β’ προς Τιμόθεον ΒΊ 5.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’.
Ως των Αποστόλων πρωτόκλητος, και του κορυφαίου αύτάδελφος, τον Δεσπότην των όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Περισσότερα στο αφιέρωμα για τους Κυπρίους Αγίους
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΡΟΥΜΕΝΤΙΟΣ, αρχιεπίσκοπος Αβησσυνίας (Αιθιοπίας)
Στα χρόνια του μεγάλου Κωνσταντίνου (330) κάποιος φιλόσοφος από την Τύρο, που ονομαζόταν Φρουμέντιος, πήγε στην Αβησσυνία (Αιθιοπία) για να συλλέξει ιστορικά στοιχεία γι’ αυτή τη χώρα. Έγινε γνωστός στη βασιλική αυλή για τη λογιότητά του και διορίστηκε σε ανώτερη διοικητική θέση. Τη θέση και την επιρροή του, χρησιμοποίησε για την έναρξη διάδοσης του χριστιανισμού. Κατόπιν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου ανακοίνωσε στον τότε αρχιεπίσκοπο Μέγα Αθανάσιο, ότι μια πιο συστηματική χριστιανική εργασία σ’ αυτή τη χώρα θα είχε αποτελέσματα καρποφόρα. Ο Μέγας Αθανάσιος συμφώνησε και του ανέθεσε την Ιεραποστολή εκείνη, αφού τον χειροτόνησε επίσκοπο (το έτος 341) με τον τίτλο “Αξώμης”. Και η Ιεραποστολή εκείνη, με βοηθό του Φρουμεντίου τον Αιδέσιο, έφερε πράγματι αρκετή καρποφορία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΘΥΜΝΗΣ
Ό άγιος Αλέξανδρος, σύμφωνα με την παράδοση, ήτο επίσκοπος Μηθύμνης, ο πρώτος ίσως επίσκοπος αυτής της Μητροπόλεως, και μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο το έτος 325 μ. Χ. Επίσης, λέγεται ότι ίδρυσε μοναστήρι στην περιφέρεια της Κοινότητος Λαφιώνας, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Για το έργο του αγίου Αλεξάνδρου δεν έχουμε άλλες πληροφορίες, εκτός από αυτές που μας δίνει η ακολουθία που ψάλλετε την ήμερα της εορτής του αγίου, στις 30 Νοεμβρίου. Εκεί εγκωμιάζεται ο άγιος Αλέξανδρος “φωστήρ ακοίμητος, ποιμήν ο πραότατος, εν ευσέβεια συγκρατήσας το ποίμνιον, όδηγήσας τε και ποιμάνας εν χάριτι, λύκους ως τροπωσάμενος δεινώς αιρετίζοντας” και στη συνέχεια ως “πολύφωτος αστήρ μοναζόντων” και σε άλλο σημείο ότι “ιατρείον παθών άναδέδεικται η σορός των αγίων λειψάνων αυτού”.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Τριάδα έκήρυξας την παναγίαν σοφέ, φυλάξας αγνότητα και παρθενίαν καλώς, Πατέρων έκλόγιον όθεν και του Κυρίου φίλος γνήσιος ώφθης ω και θερμώς πρεσβεύεις, ποιμενάρχα Μηθύμνης, Αλέξανδρε θεοφόρε, Λεσβίων το καύχημα.