Εορτάζοντες την 12ην του μηνός Νοεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Ελεήμονας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ, ο Ασκητής
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ, ο Μυροβλύτης
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, ο θαυματουργός επίσκοπος Φραγκιάς
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΧΙΑ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΑΚΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, επίσκοπος Ταρακίνης
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΖΕΒΙΝΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ και ΜΑΡΑΘΩ η παρθένος
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, Νιγδελής ο Σαμολαδάς, Νεομάρτυρας
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ, ο Νεομάρτυρας από την Ενορία των Έξι Μαρμάρων
Τη πρώτη Κυριακή μετά την 11ην του παρόντος μηνός, μνήμην ποιούμεν της ευρέσεως και ανακομιδής των ιερών λειψάνων του οσίου πατρός ημών Γρηγορίου επισκόπου Άσσου (Μυτιλήνης), του θαυματουργού (1935-6).
[Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ, επίσκοπος]
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Ελεήμονας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων καταγόταν από την Κύπρο. Ήταν γιος του άρχοντα Επιφανίου, στα χρόνια του Βασιλιά Ηρακλείου (615 μ. Χ.). Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά, τα όποια ανέθρεψαν με τη σύζυγό του σαν αληθινοί χριστιανοί γονείς. Γρήγορα, όμως, η γυναίκα του και τα παιδιά του πέθαναν. Ο Ιωάννης είχε μεγάλη περιουσία και του έγιναν πολλές προτάσεις να κάνει καινούργια οικογένεια. Όμως τις απέρριψε όλες, απαντώντας: “Νομίζω, προς όλους είμαι οφειλέτης. Και δεν το νομίζω μόνο. Είμαι. Διότι οι χριστιανοί έχουμε αλληλεγγύη. Δεν το λέει ο Παύλος; Είμεθα μέλη αλλήλων. Αφού, λοιπόν έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς μου, άρα είμαι και υποχρεωμένος να δώσω. Να γιατί εργάζομαι και δε θα πάψω να το κάνω. Η περιουσία μου δεν μπορεί να είναι ανώτερη απ’ αυτά τα χρέη μου”. Για τη λαμπρότητα της ζωής του, ο Ιωάννης έγινε αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Διέπρεψε σαν πνευματική λυχνία στην πατριαρχεία πολλά χρόνια και έκανε πολλά θαύματα. Επειδή μοίραζε πλουσιοπάροχα στους φτωχούς την ελεημοσύνη, ονομάστηκε Ελεήμων. Είχε καταστεί τόσο σεβάσμιος, ώστε και αυτοί οι ειδωλολάτρες τον σέβονταν. Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στο Θεό (το 620 μ. Χ.). Και είναι μακάρια η ψυχή του, διότι ο Κύριος λέει: “Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί έλεηθήσονται”1. Μακάριοι, δηλαδή, είναι οι ευσπλαχνικοί στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό.
1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, ε’ 7.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. δ’.
Εν τη υπομονή μου εκτήσω τον μισθόν σου Πάτερ Όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως έγκαρτερήσας, τους πτωχούς άγαπήσας, και τούτοις έπαρκέσας. Άλλα πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Ιωάννη Έλεήμον μακάριε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ ο Ασκητής
Γι αυτόν αναφέραμε στο βιογραφικό σημείωμα του γιου του Θεοδούλου, που η μνήμη του γιορτάζεται την 14η Ιανουαρίου. Αλλά ο Σ. Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιο του γράφει και τα εξής: “Ούτος ην διάσημος εν λόγοις και εν αξιώματι, έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως και ευσεβέστατος, ζών επί της εποχής Θεοδοσίου του Μεγάλου (;) (379-395) εικάζω μάλλον επί Θεοδοσίου του Β’ (408-450), κατά δε τον Συναξαριστήν Νικόδημου (ουχί ορθώς) επί Μαυρικίου (582-602)· συζευχθείς μετά γυναικός απέκτησε τέκνα δύο, εν άρρεν και εν θήλυ· αλλ’ άσβεστον ζήλον έχων προς την μοναχικήν πολιτείαν, κατέπεισε την σύζυγον αυτού να εγκαταλείψωσι την Κωνσταντινούπολιν και ήλθον εις Άλεξάνδρειαν εκεί διεχωρίσθησαν απ’ αλλήλων, και η μεν γυνή έλαβε μεθ’ εαυτής το θυγάτριον, ο δε Νείλος τον υιόν αυτού Θεόδουλον, μεθ’ ου άπήλθεν εις το όρος Σινά προς άσκησιν αλλ’ εκεί έπιπεσόντες βάρβαροι απήγαγαν μεταξύ άλλων και τον υιόν αυτού, δια τον όποιον έκλαιε και έθρήνει πικρώς (ιδ. Αθβάδες τριάκοντα οκτώ οι εν Σινά, Ίανουάρ. 14). Εις την έρημικήν έκείνην άνάπαυσιν ήσχολήθη εις συγγραφάς ασκητικών έργων, μαρτυρούντων την σοφίαν αυτού και τον προς άσκησιν έρωτα. Εν νηστείαις και προσευχαίς διαβιώσας, έκοιμήθη εν ειρήνη. Τα Ιερά αυτού οστά μετακομίσθησαν υπό του βασιλέως Ιουστίνου (518-527) και κατετέθησαν εν τω ναώ του αποστόλου Παύλου εν τω Ορφανοτροφείω κάτωθεν του θυσιαστηρίου. Αν τούτο αληθεύει, η του Συναξαριστού πληροφορία, ότι επί Μαυρικίου ήκμασε, δεν στηρίζεται”.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ, ο Μυροβλύτης
Αυτός ήταν από την Κυνουρία και ασκήτευε στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους. Απεβίωσε ειρηνικά και αργότερα το Ιερό του λείψανο ανέβλυσε μύρο. Την ήμερα αυτή γιορτάζεται η κοίμηση του Όσιου αυτού, ενώ την 7η Μαΐου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Σοφίας τω άνθρακι, αποκαθάρας τον νουν το νάμα εξέπιες, της αιωνίου ζωής, βιώσας ως άγγελος, όθεν αεί βλυστάνεις, το αλλόμενον ύδωρ, πράξει και θεωρία, καταρδεύων τον κόσμον. Διό σε ανευφημούμεν, Νείλε Πατήρ ημών Όσιε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Τας φρυγανώδεις των παθών των εκ του σώματος, επαναστάσεις τιμητικώς Νείλε Μακάριε, εν αγρύπνω σου συνέκοψας ικεσία, αλλά ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι, Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, ο θαυματουργός επίσκοπος Φραγκιάς
Έζησε τον 4ο αιώνα μετά Χριστόν και καταγόταν από τη Σαβωρία της Παννονίας. Μπήκε στην τάξη των κατηχουμένων σε ηλικία 10 ετών. Στο 15ο έτος της ηλικίας του, κατατάχθηκε στο στράτευμα, όπου υπηρέτησε στα χρόνια των βασιλέων Κωνσταντίνου και Ιουλιανού. Όταν βρέθηκε στην Αμιένη, συνάντησε κάποια μέρα έναν ζητιάνο, που του ζήτησε ελεημοσύνη. Επειδή όμως δεν είχε τίποτα, παρά μόνο τα όπλα του, έδωσε στο φτωχό τον μανδύα του. Την επομένη νύχτα, εμφανίστηκε σ’ αυτόν ο Κύριος και του είπε: “Μαρτίνε, αν και κατηχούμενος ακόμα, με ενεδύθης δώσας εις τον έπαίτην το φόρεμα αυτό”. Ο Μαρτίνος βαπτίστηκε και πήγε στον περίφημο άγιο Ιλάριο επίσκοπο της πόλης Ποατιέρ της Γαλλίας. Εκεί, εκπαιδεύτηκε καλά στις αλήθειες του χριστιανισμού και χειροτονήθηκε κληρικός. Υπηρέτησε στο αξίωμα αυτό με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση. Κατόπιν, έγινε επίσκοπος της πόλης Τουρ, επίσης της Γαλλίας, και διακρίθηκε για την αγία του ζωή και τις υπηρεσίες του στην πίστη. Ενίσχυε το θρησκευτικό συναίσθημα του ποιμνίου του, μεριμνούσε για τους φτωχούς και τα ορφανά και μάλιστα κατάρτισε 80 μαθητές, που εγκατάστησε σε Μονή. Σε κάποιο χωριό της επισκοπής του όμως, την Κάνδη, αρρώστησε και απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών. Άλλη πηγή όμως, έχει διαφορετικό το βιογραφικό του σημείωμα. Αναφέρει ότι ήταν κόμης και στρατηγός επί βασιλείας Τραϊανού (98-117). Απαρνήθηκε τα αξιώματα και την κοσμική δόξα και έγινε μοναχός. Για επτά ολόκληρα χρόνια ασκήθηκε στη μοναχική ζωή και στην ανάγνωση των Αγίων Γραφών. Για την καθαρότητα της ζωής του και τις μεγάλες του αρετές, εκλέχτηκε επίσκοπος της πόλης Κωνσταντίνος της Γαλλίας. Εκεί, αφού έζησε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου πέθανε ειρηνικά σαν θαυματουργός.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΧΙΑ
Έζησε επί των βασιλέων Σολομώντος και Ιεροβοάμ, και καταγόταν από την Σηλώμ. Σ’ αυτόν αποδίδονται οι λόγοι που “έλαλήθησαν εν ονόματι Κυρίου” προς τον Σολομώντα, όταν έκτιζε το ναό στην Ιερουσαλήμ. Τότε δηλαδή θα πραγματοποιούσε ο Θεός και στο δικό του πρόσωπο, όσα είχε εξαγγείλει στον πατέρα του Δαβίδ, όταν βέβαια και αυτός θα βάδιζε στα διδάγματά Του και εκτελούσε τις κρίσεις Του και τηρούσε όλες τις εντολές Του. Όταν όμως κάποτε ο Σολομών παρεξέκλινε του θεϊκού δρόμου, δια του Αχιά πάλι ο Κύριος γνωστοποίησε σ’ αυτόν ότι θα τον τιμωρούσε κάνοντας κομμάτια τη βασιλεία του. Κατόπιν ο προφήτης εστάλη στον Ιεροβοάμ, τον γιο της χήρας Σερουά. Μόλις τον συνάντησε, έξω από την Ιερουσαλήμ, του πήρε το καινούριο του ιμάτιο και το έσχισε σε δώδεκα τεμάχια. Ο Ιεροβοάμ, παρακολουθούσε έκπληκτος την πράξη αυτή του προφήτη. Μετά, έδωσε σ’ αυτόν τα δέκα τεμάχια και του είπε ότι μετά το θάνατο του Σολομώντα έτσι ο Θεός θα κομμάτιαζε τη βασιλεία του, για να δώσει τις δέκα φυλές στην εξουσία του Ιεροβοάμ. Αυτά αφού προφήτευσε ο Αχιά, πέθανε ειρηνικά και τον έθαψαν κοντά στη Βελανιδιά του Σιλώμ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΑΚΙΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, επίσκοπος Ταρακίνης
Βλέπε βιογραφικό του σημείωμα την 10η Νοεμβρίου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΖΕΒΙΝΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ και ΜΑΡΑΘΩ η παρθένος
Έλαβαν όλοι τα μαρτυρικά στεφάνια στα χρόνια του Διοκλητιανού. Οι μεν τέσσερις πρώτοι αποκεφαλίστηκαν στην Καισαρεία, η δε Μαραθώ η παρθένος στη Σκυθούπολη της Κοίλης Συρίας, όπου την έριξαν μέσα στη φωτιά και κάηκε ζωντανή.
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Είναι αυτός που επονομάστηκε Στυππής. Πατριάρχευσε στα χρόνια του βασιλιά Ιωάννη Κομνηνού τα έτη 1134-1143 κατά τον Μελέτιο (σελ. 17 του Γ’ τόμου). Προηγουμένως ήταν πρεσβύτερος και οικονόμος της Αγίας Σοφίας και διαδέχτηκε στον πατριαρχικό θρόνο τον Ιωάννη τον Αγαπητό. Αφού κυβέρνησε με θεοπρέπεια το ποίμνιό του, απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ Νιγδελής, ο Σαμολαδάς, Νεομάρτυρας
Καταγόταν από τη Νίγδη της Μικράς Ασίας και μαρτύρησε για τη χριστιανική πίστη στην Κωνσταντινούπολη, αφού τον αποκεφάλισαν στις 12 Νομεβρίου 1726 στην τοποθεσία Κουτσούκ Καραμάνι. Ο λόγος της συλλήψεώς του υπήρξε άφθονος των Τούρκων, διότι ο Άγιος είχε γίνει, με την τίμια εργασία του, πολύ πλούσιος και ήθελαν να του αρπάξουν την περιουσία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ο Νεομάρτυρας από την Ενορία των Έξι Μαρμάρων
Πολλές πληροφορίες για τη ζωή του δεν έχουμε. Ο ένδοξος αυτός Νεομάρτυρας της χριστιανικής πίστης, μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη για την ευσέβειά του το έτος 1732. Η μνήμη του καθιερώθηκε να γιορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου.
Τη πρώτη Κυριακή μετά την 11ην του παρόντος μηνός, μνήμην ποιούμεν της ευρέσεως και ανακομιδής των ιερών λειψάνων του οσίου πατρός ημών Γρηγορίου επισκόπου Άσσου (Μυτιλήνης), του θαυματουργού (1935-6).
[Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ, επίσκοπος]