Δεν παραξενεύει κανέναν ότι ο άμεσα ενδιαφερόμενος και “θιγμένος” από την τουρκική εισβολή, πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ, είναι εξαφανισμένος; Γιατί ο ηγέτης μιας χώρας που δέχεται εισβολή στα εδάφη της δεν έχει βγει να μιλήσει, να αντιδράσει; Ποιος του κρατά τα λουριά και μήπως αυτό λέει πολλά τελικά για την “δήθεν” αντίδραση της διεθνούς κοινότητας;
Προφανώς και κάτι σάπιο παίζει στην όλη υπόθεση. Δεν μπορεί ο Ερντογάν να είναι ανεξέλεγκτος και να κάνει ό,τι θέλει και οι λεγόμενες “μεγάλες δυνάμεις” να μην μπορούν να αντιδράσουν. Με την ανοχή τους και με τη στήριξή τους η Τουρκία κάνει τον δερβέναγα όχι μόνο στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ (μην κοιτάτε που δεν αναφέρεται πουθενά ότι κι εκεί πραγματοποιούνται επιθέσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων) και ίσως δεν είναι μακριά η ώρα που θα φτάσει και στην πόρτα μας.
Τι ακριβώς θέλει να πετύχει ο καθένας δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Ρωσία, αν ήθελαν θα μπορούσαν να κόψουν το βήχα στον σουλτάνο. Αλλά δεν θέλουν. Η ατζέντα τους εμφανώς είναι γεμάτη από σχέδια, μέρος των οποίων εξυπηρετεί η Τουρκία.
Για τον ΟΗΕ και την ΕΕ δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ούτως ή άλλως “γλάστρες” είναι στις διεθνείς εξελίξεις… Δέχονται αμάσητα τις απειλές του Ερντογάν και δεν τολμούν να ορθώσουν ανάστημα.