Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την αντιπαράθεση Κεραμεως – Γαβρόγλου για το ύφος και το ήθος της δημόσιας παιδείας. Ξεκινώντας από την δήλωση Κεραμέως για την παιδεία που πρέπει να προάγει την εθνική συνείδηση.
Εάν η δήλωση της κυρίας Κεραμέως είναι ειλικρινής και όχι στα πλαίσια πατριδοκαπηλίας που χρησιμοποιήθηκε διαχρονικά από απατεώνες, καταχραστές μέχρι τους προδότες της Ιωνίας και της Κύπρου, είναι ευπρόσδεκτη.
Ειδικά εάν ως “εθνική συνείδηση” εννοεί τις πανανθρώπινες αξίες της Ελληνικής Αρχαιότητας και την κοινωνικά υποδειγματική διακονία των πραγματικών αρχών της Ορθοδοξίας. Θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη, να δούμε μια παιδεία που θα δημιουργεί Έλληνες. Πραγματικούς Έλληνες, αυτούς τους διαχρονικούς μαχητές του δικαίου, προστάτες των ασθενέστερων, ζηλωτές της αλληλεγγύης και της αντίστασης απέναντι σε κάθε θηριώδη εισβολέα – εχθρό της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει για παράδειγμα προσφυγόπουλο που θα διδαχθεί τους αγώνες των Ελλήνων για δικαιοσύνη, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τις πραγματικές αρχές της Ορθοδοξίας και δεν θα τις αποδεχτεί, ειδικά εάν προέρχεται από χώρες που επικρατεί ο σκοταδισμός και η θηριωδία.
Από την άλλη ακούμε προπαγανδιστικές ανακρίβειες για δήθεν επαναφορά της Γενοκτονίας των Ποντίων και του Μακεδονικού αγώνα στα βιβλία της ιστορίας, που φυσικά ουδέποτε είχαν αποσυρθεί.
Το κερασάκι φυσικά είναι η αυτοκτονική στάση της αντιπολίτευσης, που ενώ στα θέματα των σκανδάλων γίνονται όργια με αρχειοθετήσεις, παραγραφές, καθάρισμα μεγαλοαπατεωνων, αυτή αναλώνεται στο να χαρακτηρίσει ως σκοταδιστική την φράση της… Κεραμέως!
Δηλαδή η διδασκαλία των άρχων του ελληνισμού, που ενέπνευσαν κάθε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ επαναστατικό κίνημα, κάθε προοδευτική διεκδίκηση στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι “σκοταδισμός”…
Αντίθετα, το να προσκυνάς την μούμια του Λένιν, εφημέριου συντρόφου του Χιτλερ και πράκτορα του Ράιχ, θεωρείται “βάση για πολιτική συνεννόηση με προοδευτικό πρόσημο”…