Δεύτερο μέρος λοιπόν από τα συγκλονιστικά δημοσιεύματα της εποχής. Σε πρώτο χρόνο η τραγωδία, η κτηνωδία αλλά και το ελεεινό, σάπιο κρατίδιο που λειτουργούσε και τότε όπως λειτουργεί και σήμερα. Πουλώντας ανθρώπινο κρέας για να διαιωνίσει την άθλια ύπαρξη του. Όπως και σήμερα. Η “εθνοσωτήριος” αλλά και ο “Εθνοσωτήρας” εκ παρισίων που πούλησε τους Γηγενείς της Κύπρου για να αδράξει την καρέκλα. Όπως η “ισχυρή Ελλάδα” που έκλεινε τα μάτια στη σφαγή του Κοσσόβου για να γεμίσει τους υπεράκτιους λογαριασμούς της από τις μίζες των Γερμανών νεοναζιστών.
Διαβάστε λέξη προς λέξη. Φόρτωσαν αρχεία στα ατμόπλοια αντί να φορτώσουν ανθρώπους. Επιβιβάστηκαν οι πραίτορες με την άνεση τους, και βεβαίως ο “αείμνηστος” Στεργιάδης στον “ατσάλινο Δούκα”. Την ίδια ώρα, παιδάκια που είχαν χάσει τους γονείς τους γύρναγαν πεινασμένα στην παραλία, αβοήθητα μπροστά στην τραγωδία που ερχόταν.
Έφευγαν τα όρνεα και άφηναν βορά γυναικόπαιδα. Τα ανθρωποειδή με τις γεμάτες κοιλιές που έγραψαν το έθνος, τη γενιά, τους Γηγενείς στ’ αρχεία τους.
Η οργή ξεχειλίζει φίλοι διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Θα ακολουθήσουν και άλλες. Γιατί κάποτε αυτό το κράτος πρέπει να καταρρεύσει. Είναι κράτος – δολοφόνος. Είναι κράτος δυνάστης γεμάτο Δραγώνες, Ρεπούσηδες, “πετυχημένους επαγγελματίες”. Κράτος γεμάτο σηψαιμία. Είναι στο χέρι μας να αποτρέψουμε το νέο μεσαίωνα που έρχεται.