Ευτυχώς ο Αποστολάκης τιμά την εθνική αποστολή του

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Μου φάνηκε ομολογουμένως λίγο παράδοξο να λοιδορείται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επειδή συγκάλεσε έκτακτο ΚΥΣΕΑ μέσα στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει την ώρα που βγάζει αφρούς ο Ταγίπ Ερντογάν; Να αρμενίζει με το κότερο της Παναγοπούλου; ‘Η να τρέχει στους γάμους και τα πανηγύρια; Πάραδοξο είναι επίσης να μιλούν κάποιοι για «ανεύθυνη δραματοποίηση» μιας κατάστασης που είναι εξ ορισμού άκρως δραματική. Εκτός αν το να χάνεις κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να ανοίγει μύτη θεωρείται κάτι το νορμάλ. Την δραματικότητα της τουρκικής απειλής που δεν συμμερίζεται προφανώς ο εν αναμονή πρωθυπουργός, έχει ευτυχώς συνειδητοποιήσει ο αρμόδιος χειριστής του ζητήματος, ναύαρχος Αποστολάκης. Και είναι ασφαλώς προς τιμήν του, ότι παράτησε μια έτοιμη βουλευτική καρέκλα, για λίγα 24ωρα ύψιστης επιφυλακής που επιβάλει η εθνική αποστολή του. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους φαιδρούς ένστολους που φιλοξενούνται σε ψηφοδέλτια επικρατείας και τους συναδέλφους τους της Αστυνομίας που έτρεχαν ιδρωμένοι με τα κουστούμια και τις γραβάτες να χαιρετίσουν τον Σκουρλέτη στις …λαοσυνάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αποστολάκης απέδειξε ότι τιμά τα γαλόνια του. Κι ένας κρατικός λειτουργός που, αν μη τι άλλο, προτιμά να ασχολείται με τα καθήκοντα του παρά με τις δημόσιες σχέσεις και τις τσάμπα παράτες είναι σίγουρα πολύτιμος για την πατρίδα. Υπό αυτή την έννοια επίσης ακατανόητη ήταν η επίθεση που επιφύλαξε η Νέα Δημοκρατία στο πρόσωπο του, όταν ανέλαβε καθήκοντα υπουργού εθνικής άμυνας με το ανήκουστο, «προοδευτικό» τάχα μου, επιχείρημα ότι σε αυτή τη θέση έβαζε στρατιωτικούς μόνον η χούντα! Μου λένε κάποιοι που είναι σε θέση να γνωρίζουν πώς σε αυτή την δογματική τοποθέτηση παρέσυρε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο στενός σύμβουλος του με την προυπηρεσία στο ΚΚΕ. Όπως και να χει το πράγμα ήταν μία θέση ανελαστική και βλακώδης, μια φτηνή αντιπολιτευτική επινόηση, που ναρκοθετεί και τα περιθώρια των δικών του επιλογών από τη θέση του πρωθυπουργού. Θα συμβούλευα λοιπόν τον κύριο Μητσοτάκη, αν πραγματικά θέλει να αποφύγει τα καλοκαιρινά δράματα, να αναθεωρήσει πάραυτα αυτό το δόγμα περί αποκλεισμού πρώην στρατιωτικών από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και να κρατήσει τον Αποστολάκη για κάποιους μήνες ως υπηρεσιακό υπουργό άμυνας. Πέραν του ότι αυτό θα αποτελέσει ένα εξαίρετο δείγμα ουσιαστικού πολιτικού πολιτισμού, θα καθησυχάσει και την κοινή γνώμη δημιουργώντας μία αίσθηση συνέχειας στην αμυντική προετοιμασία. Κι ας περιμένει λίγο ο Αδωνις που από τώρα ράβει τα γαλόνια…Δεν χάθηκε ο κόσμος…
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ