Γιατί πλέον το Καμπούλ πέφτει λίγο μετά τα κατορθώματα Χρυσοχοΐδη (δεν τον κατηγορούμε, ο άνθρωπος τηρεί τις υποσχέσεις του).
Εδώ στη Γερμανία, φερ΄ειπείν, δεν είναι μόνο ο τύπος της δεκάρας, όπως η Bild Zeitung, πού δίιπλα στίς φωτογραφίες ημίγυμνων αστέρων και αιμόφυρτων θυμάτων εγκληματικών πράξεων πληροφορεί σήμερα τους αναγνώστες της για την „επανάσταση“ της ιρανικής νεολαίας καί για τους νεκρούς απο τα πυρά της αστυνομίας, αλλά και δήθεν σοβαρες εφημερίδες όπως η „Der Tagespiegel“ του Βερολίνου η η „Neue Zürcher Zeitung“ (NZZ), που επιδίδονται σε ένα όργιο μη εξακριβωμένων ειδήσεων που προέρχονται απο την ιστοσελίδα „Twitter“ η απο αναρτήσεις στο YouTube, με νεκρούς που τους ανεβάζουν στους 15 καί με λεκτικές ακροβασίες, πού αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν την εντύπωση, ότι η κατάσταση στο Ιράν δεν ελεγχεται πλέον απο την κυβερνηση. Όταν έχεις τέτοιες πηγές πληροφοριών, γράφεις ότι θέλεις και ότι σου ταιριάζει, για αστυνομικούς που στασίασαν και δεν εμποδίζουν τους διαδηλωτές, για την Τεχεράνη να καίγεται, για επικείμενη ανατροπή του καθεστώτος και άλλα τέτοια.
Η κατάσταση στο Ιράν είναι βέβαια δραματική. Το USRAEL, συνεπικουρούμενο απο την Γερμανία, Αγγλια, Γαλλια και μερικούς πιο παρακατιανούς, έχει αποφασίσει να ξηλωσει την κυβέρνηση των μουλάδων, αντικαθιστώντας την με καποια άλλη δημοκρατική, όπου θα κυβερνούν καποιες μαριονεττες, που θα τους έχει του χεριού της (μήπως βλέπετε κάποιες ομοιότητες με την Ελλαδα; Οι μέθοδοι είναι παντού οι ίδιοι, ανεξαρτήτως του διαφορετικού „περιεχομένου“). Και γιατι όλ’ αυτά; Διότι το σημερινό Ιράν ακολουθεί μια δική του πολιτική σε μείζονος σημασίας ενεργειακά θέματα, και εκτός αυτού γιατί σύντομα θα είναι εις θέσν να απειλήσει βαλλιστικά το Ισραήλ. Θεός φυλάξει!!.
Εάν εξετάσουμε την δημιουργηθείσα κατάσταση, θα διαπιστώσουμε δύο τινά. Πρώτον, ότι φορέας των ταραχων που ξέσπασαν στο Ιράν τον περασμένο Ιούνιο και αναζωπυρώθηκαν σήμερα, είναι η νεολαία, άτομα ευέξαπτα και επιρρεπή σε συνθήματα περι Ελευθερίας, Δημοκρατίας η Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και έτοιμα να δεχθουν σαν αλήθεια για πρόσωπα, που τα δυτικά ΜΜΕ συστηματικά „χτίζουν“ σαν Δικτάτορες, Αυταρχικούς η Χασάπηδες. Ας δούμε λοιπόν αμέσως τώρα, με τι μέσα υποθάλπει η Γερμανία τις ταραχές στο Ιράν και πώς υποστηρίζει τίς εξεγέρσεις κατα της κυβερνησεως του Mahmud Ahmadinedschad. Και όποιος θέλει, ας διαβάσει και το άρθρο μου για την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου και τον ρόλο που επαιξε η Γερμανία με τον προβοκάτορα „δημοσιογραφο“ Günter Wallraff, που αλυσσοδεθηκε στο Σύνταγμα για να δώσει στούς „επαναστάτες“ το έναυσμα του „ξεσηκωμού“ [1].
Γερμανία και Ιράν
Απο καιρό λοιπον τώρα γερμανικές οργανώσεις αναμειγνύονται στα εσωτερικά του Ιράν, υποδαυλίζοντας ιδιαίτερα τις ανησυχίες της νεολαίας. Παραδείγματος χάριν με τα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα της κρατικής Deutsche Welle στην γλώσσα φαρσί, που μεταδίδουν ανά ώραν στούς „επαναστάτες“ τις ανάλογα διατυπωμένες αντιδράσεις της Δύσεως στις διαδηλωσεις τους. Τα ιδρύματα των πολιτικώ κομμάτων, ιδιαίτερα αυτών που φορούν ένα αριστερο-φιλελευθερο προσωπείο, όπως το Friedrich-Ebert-Stiftung του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), το Friedrich-Naumann-Stiftung των Φιλελευθέρων (FDP) και το Rosa-Luxemburg-Stiftung των Αριστερών (Die Linke) προσφέρονται στούς αντιπάλους του ιρανικού καθεστώτος σαν σύμμαχοι στον „αγώνα“, το δε Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών επεμβαίνει προ πολλού ανοικτά στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν “απαιτώντας” αλλαγές. Να αναφέρω και την γραμμή των Μέσων Ενημερώσεως, που επιδίδονται σε ένα όργιο πολεμικών και αιματοβαμμένων ειδήσεων με νεκρούς και “χάος στην Τεχεράνη”. Για να ξεσηκώνουν περισσότερο τον κόσμο, εδώ στη Γερμανία, ιδιαίτερα ομως στο Ιράν. Σωστα συγκοινωνούντα δοχεία.
Γεωπολιτικά πολυ σημαντική
Η Deutsche Welle, μαζί με το Twitter, το CNN και το BBC, είναι σήμερα ο μεγαλύτερος υποστηρικτής των αντιπάλων της κυβέρνησης του Ιράν. Το κανάλι αυτό, με έδρα τη Βόννη, μεταδίδει από τον Απρίλιο του 1962 ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα στην εθνική γλώσσα φαρσί, επέκτεινε όμως από το 2000 τις δραστηριότητες του με μια ιστοσελίδα, επίσης στη γλώσσα φαρσι, και απο το 2007 με την εκπομπή „διάλογος με το Ιράν“, μια „γεωπολιτικά σημαντική περιοχή” της Deutsche Welle, όπως είπε ο διευθυντής του σταθμού: Θέλουμε προπαντός να κάνουμε γνωστά „τα νεότερα γεγονότα και τις νεότερες εξελίξεις στο ίδιο το Ιράν” και μάλιστα “από μια ευρωπαϊκή οπτική γωνία” [2]. Αυτή η απροκάλυπτη πρόθεση για „ενημερωτικές“ παρεμβάσεις στο Ιράν έγινε σχεδόν ταυτόχρονα με την έγκριση ενός προγράμματος ανατροπής απο την κυβέρνηση των ΗΠΑ, συμφωνα με το οποίο η τότε κυβέρνηση Bush διέθεσε εκατοντάδες εκατομμύρια για την χρηματοδότηση μυστικών δράσεων στο Ιράν.
Εκρηκτική αύξηση
Η αύξηση της γερμανικής προπαγάνδας εναντίον του Ιράν έγινε αντιληπή στην Τεχεράνη ήδη απο τίς αρχή του 2009: Τον Ιανουάριο, το Ιράν κατηγόρησε την Deutsche Welle και άλλες γερμανικές οργανώσεις [3] για ανατρεπτικές μηχανορραφίες και μπλόκαρε ένα διάστημα τις γερμανικές προσφορές στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με ανακοινώσεις απο την Deutsche Welle τα περσικά προγράμματα της έχουν τον τελευταίο καιρό μια ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση, τα βλέπουν γύρω στούς 120.000 χρήστες ημερησίως. Το ίδιο συμβαίνει και με την “άμεση επαφή με το γραφείο σύνταξης του φαρσί στη Βόννη”, το οποίο κατα την Deutsche Welle δέχεται καθημερινά μέχρι και 3.000 e-mails [4]. Πάρα πολλά Postings ενδιαφέρονται για τις „αντιδράσεις στην Γερμανία αναφορικά με την κατάσταση στο Ιράν“.
Άνοιγμα προς τη Δύση
Τα Ιδρύματα των πολιτικών κομμάτων της Γερμανίας υποστηρίζουν διάφορα μοντέλλα διαμαρτυρίας κατά της Τεχεράνης. Το Friedrich-Ebert-Stiftung του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) υποστηρίζει πρωτοβουλίες για την δημιουργία „θεσμών της κοινωνίας των πολιτών“ (τα ξέρουμε δα και απο τον Γιωργάκη) και το „άνοιγμα του Ιράν πρός τη Δύση“, όπως αναφέρει το Ίδρυμα, που ζητά έναν επαναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής της Τεχεράνης [5]. Στο παρελθόν το Ίδρυμα αυτό έπαιξε έναν πρωτεύοντα ρόλο σε πολλά πραξικοπήματα και απόπειρες πραξικοπηματων στην Ευρώπη και στην Αφρική. Στην Ελλάδα των Στρατιωτικών φερ’ ειπείν.
Πολυφυλετικό κράτος
Λίγο μετά τις αμφιλεγόμενες εκλογές στο Ιράν, άρχισε να ενεργοποιείται και το Ίδρυμα Friedrich-Naumann (FDP). Πρώτα με το συνέδριο “Το πρόβλημα των εθνικοτήτων και της Δημοκρατίας στο Ιράν”, που πραγματοποίησε στη Φραγκφούρτη σε συνετργασία με την „Εταιρια Απειλούμενων Λαών“ (Gesellschaft für bedrohte Völker, GfbV), έναν οργανισμό πού ασχολείται δήθεν με προβλήματα μειονοτήτων, στην ουσία όμως είναι ένα εργαλείο τής εξωτερικής πολιτικής και των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας [6]. Η διάσκεψη ασχολήθηκε με την καταπίεση θρησκευτικών και γλωσσικών μειονοτήτων στο Ιράν, που κατα την γνώμη των διοργανωτών κάνουν αναγκαία την αποδυνάμωση της κεντρικής κυβέρνησης στην Τεχεράνη. “Μέχρι και το 60% του (ιρανικού) πληθυσμού” [7] πρέπει να αποκτήσουν ειδικά δικαιώματα, διότι ανήκουν σε μειονότητες που καταπιέζονται, δήλωσε η οργάνωση – μια νέα έκδοση των εθνικιστικών στρατηγικών, που εφαρμόσθηκαν με επιτυχία στη Γιουγκοσλαβία. Η εργαλειοποίηση αυτονομιστικών και αποσχιστικών δυνάμεων εκ μέρους της Γερμανίας στο ιρανικό έδαφος είναι απο πολύ καιρό γνωστή. Αποσχιστικά κινήματα στο “πολυφυλετικό” Ιράν πρέπει να χρησιμοποιηθούν με συνέπεια ως μοχλός αποσταθεροποιήσεως “κάτω από την στρατιωτική επέμβαση”, ανεφέρετο πριν από αρκετά χρόνια στο Πανεπιστήμιο των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων του Μονάχου [8].
Όχι με σταυρωμένα τα χέρια
Ακόμη απο την έναρξη των διαμαρτυριών μετά τις εκλογές του Ιουνίου ο γερμανικός τύπος είχε αφιερώσει πολύ χώρο στο „χάος της Τεχεράνης” καί τις αιματηρές οδομαχίες [9]. Ενδιαφέρον παρουσιάζει εδώ μια έκθεση τού ανταποκριτή της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) στην Τεχεράνη, ο οποίος σχεδιάζει “τέσσερα σενάρια” για την επιθυμητή αλλαγή εξουσίας [10]. Το σενάριο νούμερο 3 προβλέπει „μια αιματοχυσία, μπροστά στην οποία ο ελεύθερος κόσμος δεν θα μπορέσει να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια“.